alfabet

Als ik niet meer in m'n verjaardag kan, moet je 't zeggen. 
Boeken. Frêle bruit van Michel Leiris, Inspector Imanishi Investigates van Seisho Matsumoto, Flower van Ed Atkins.
Een man, zegt ze, zat met z'n lul tegen m'n knie. Ik heb er een gedicht over geschreven, zegt ze.
Een waterhoen in de radioactief verblindende schittering van zon op water.
Er niets over gezegd, er een gedicht over geschreven.
Er zit geen kaas op slibtong, zegt Elodie.
Harde realiteit.
Het heel even liefdevol aanraken. Voor je het weggooit.
Iemand die zo dronken is dat hij bijna uitglijdt over het zebrapad.
Iemand zegt, 'it sounds like your problem,' op bijna alles wat de ander zegt. In een volgende fase, bijna een kwartier later, stapt ze over op 'dat is super lief'. Van het groepje is zij de enige die niet aan een smartphone vastzit.
Ik zal het maar meteen zeggen, zegt x, ik heb een accountant ontvoerd.
Lacan, het vergrootglas. Tao, een verkleinglas.
Lacan is tijdverlies.
Oh My God uitspreken met een pingpongbal in je mond.
On the waterfront two shades of light.
Some unknown person says, you look like Aladdin.
Tables crowded with bottles and glasses, paper trash and smartphones, light peeping from several electric sources, shadow. A waitress. She's outside, somewhere on the pavement, smokes a cigarette, her body curved to the right wing of the frame. Girls on bikes, fat people, someone got murdered. Three full-breasted glasses of beer and a dark sky.
Twee in een glas bier verdronken fruitvliegjes. Nog een vliegje, bovenaan de binnenrand van het bierglas, besluiteloos.
Uit het zwart gat gezet.
Waar de wind aan het water kan, is het als nat zand. De huizen op de oever staan tot hun reet in het water.
Wat doe je met een glas als het leeg is? Weggooien? Of je laat het bijvullen, of je gooit het weg. Dat is wat je doet met een glas als het leeg is.
Win een daktoerist.
Zes jaar heeft het geduurd, geeft een van de jongens toe, voor ik doorhad dat ik geen papier in m'n broekzak mocht laten zitten, als er was aankwam.
Zij : ik zit vast in het zeewier . . . het zal niet lukken.