Met de vingertoppen raakt ze eerst het grijze kraagje aan, dan de oorring.
Eerst geeft ze het glas door - we verkeren in de veronderstelling dat het om een bierglas gaat - dan het colaflesje.
Dan nog een colaflesje.
Eerst leunt ze op tafel en reiken haar handen naar het voorwerp buiten handbereik, dan sluiten de vingers zich om het ranke voetstuk van een bierglas. Een kelner schenkt het amberkleurige bier waarna ze het ranke glas boven het tafelblad uit tilt tot de bovenrand van het glas haar lippen aanraakt. Even later schiet de hand over het tafelblad en wijst ze iets aan.
Een van de tafelgenoten, een grappenmaker, houdt het bierflesje ondersteboven en wringt het uit tot de laatste druppel. Ze lachen luidkeels.
Zij lacht het luidst. Luid klinkt haar lach boven het schallende salvo van de luidkeels lachende lachers.
Ze zal het glas aan de lippen brengen en nippen van het amberkleurige vocht.
Later zal ze zich niet herinneren hoe de vingers zich oprollen in het vuur van het debat - zonder spoor van dreiging, zonder andere aanleiding dan het geringe belang van wat ze te zeggen had - als een diertje in haar handpalm, een vuist die ze vervolgens heel even met lichte nadruk boven het tafelblad hield.
Dat ze niet weet wat hij bedoelt, zou ze zeggen als je haar hier over aansprak.
Wijd zwenkt haar hand en glijdt simpel en sierlijk. Vogel, pianola, beslissing.
Soms wijst de hand dingen aan die zich in een periferie van het gesprek bevinden. De vingers vloeien om het bierglas heen, raken het aan in een parcours van tijdstippen zonder dat het parcours een andere betekenis gehad zou kunnen hebben, vluchtig, rakelings, een spanningsveld waarin zonder dat iemand het merkt zeer uiteenlopende gebeurtenissen plaatsvinden. Een vliegje danst boven het tafelblad. Ze tilt het bierglas boven het tafelblad, nipt, drinkt, raakt de neustop aan, steunt beide handen op de zich achter haar rug krommende kromming, veert overeind, excuseert zich.
Later maakt haar rechterhand een pirouette boven het tafelblad. Ze raakt het bierglas aan, veert overeind, neemt plaats, bijt op een vingernagel.
dinsdag 19 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten