maandag 25 augustus

Bij Dienst Feestelijkheden misschien, zei Eli. Eli van CICLIC Records.
Ploos hij na, Dienst Feestelijkheden, waar zaten die. Gasmeterlaan, ontdekten we. Gasmeterlaan 107.
Wat ze nodig hadden, vroeg ik. Van Feestelijkheden. Een puntneus?
Wat hebben we nodig, zei Eli. Hij zat hier gedurende enige tijd over na te denken. Lazara schreef bedeesd met rode balpen in een notitieboekje.
Ja wat ze nodig hadden.
Toen wist hij het opeens weer: een Bühne, verwarmingstoestellen.
'Bühne?' zei ik verbaasd.
Ja, een Bühne, zei Eli.
En komen ze dat zelf brengen, zo'n Bühne? Ja, dat komen ze zelf brengen, zei Eli.
En wat als ze het niet doen?
Nee, ze komen het zelf brengen, zei Eli. Ja maar misschien willen ze niet, zei ik.
Eli dacht hierover na.
Je moet het wel op tijd aanvragen, zei hij, twee maand op voorhand.
In de koffiefilter, die was na het concert van Cian Nugent in het apparatus blijven zitten, stond anderhalve centimeter grijsblauwe schimmel.
Paar dagen eerder had Ana Vasic me gebeld, of ze de witte ruimte voor een filmpje konden gebruiken. Ja natuurlijk, had ik gezegd.
Sarah was van haar stoel gevallen. Dat ze helemaal nergens van afwist, zei ze, en het had toch niet gekund want ze had geen nieuw werk.
De titel van het project, zei Lazara, is ESCAPE FROM GADGETLAND.
Ik nam een stilo en schreef het op een papier: escape from gadgetland. Gadget en land aan elkaar.
Ana had gezegd dat iemand een stoel zou binnensteken. Een stoel? Wanneer komen ze die stoel binnensteken, had ik gevraagd. Nee nee nee nee nee, het precieze tijdstip, het precieze tijdstip, wanneer komen ze die stoel binnensteken, het precieze tijdstip, had ik gezegd.
Ana had gezegd tussen zes en halfzeven. Lazara schreef met rode balpen in een notitieboekje.