woensdag 28 januari

De hoofdredacteur belt me. Hij heeft de pdf met het boek van Joos afgeleverd. Er komt een nieuwe prijsofferte, verneem ik, MAJUSKEL wordt namelijk katernes van 8 bladzijden in plaats van de gebruikelijke 16, wat met het grotere formaat te maken zou hebben. Het groen van de cover (over de pantone moest nog beslist worden) is het felste groen dat ze voor chromo ter beschikking hebben. Een groen dat bij fluo aanleunt, preciseert de hoofdredacteur. Ook de pdf met een nieuwe reeks crox-cards is binnen. Werk van Maria Blondeel, Tuur De Lodder, Tim Onderbeke, Maud Vande Veire, Alan Smith, Steffie Van Cauter, Oana Cosug en Martine Lacquière.
Ik ga bij Fnac langs om uit te zoeken of het mogelijk is om het boek van Joos via Fnac te verspreiden en wordt naar de hoofdzetel doorverwezen. Met Walry is er een afspraak om de persvoorstelling daar te doen, dat wordt eind februari. Dan naar het S.M.A.K. Hier de tweede editie van het stadsplan voor beeldende kunst oppikken en een gesprek met de stagiaire die de zaak opvolgt. We drinken koffie. Ze vindt dat het allemaal beter kan, zegt ze. De distributie van het stadsplan beeldende kunst zou problematisch zijn en het plan zelf is onduidelijk. Zelfs voor iemand die in Gent woont, is het zoeken.
Op de parking aan de voorzijde van het museum raap ik een ovaal papiertje op. Een interessante vorm, het ovaal. Beweging, dynamiek. Op de onderzijde van het witte vignet staat de afdruk van een voetzool.
Na het gesprek met de stagiaire rij ik naar OneTwenty. Limerick is op een boogscheut. Snijders, Nooteboom en hoe je door het rijen met een auto in een ander universum terechtkomt.

Inboxlawine. De jongens met een kromzetting. Perfide onschuld. (beginnen ze over integriteit te lullen, gek dat ze dat woord uitgesproken krijgen) Teller blogspot piekt. En wat staat dat mailtje van Nate daar te doen, in m'n inbox... Niets, tiens. Vraagt Nate hoeveel minuten z'n B-kant duren mag. 25 minuten, zeiden we.
Nog gekker: terwijl het lezersaantal van deze blog als een fusée de hoogte inschoot (mensen houden van polemische oorlogjes, ramptoerisme verving burgerfatsoen) en sommigen wellicht niet eens goed weten waarover het gaat, heeft schrijver dezes de opname van Nate, aanvankelijk bedoeld als B-kant, een hele tijd geleden al beluisterd en niet één keer maar intussen toch al wel een keer of tien. Niet moeilijk he, ik heb de pre-master hier bij mij thuis liggen.

Wat hun pose aantoont, is dat het (ik citeer nogmaals Snijders) 'heel profijtelijk kan zijn te liegen'.

Bedenkingen, oplichterijen, krantenknipsels, opluchting. Afwegen wat nu eigenlijk het vreselijkst is.
(a) Een psychotische jongen, gefokt op medische preparaten, gaat door het lint, maakt drie dodelijke slachtoffers; of
(b) op meedogenloze wijze 800 Palestijnen over de kling halen. Mannen, vrouwen, kinderen. Bombardementen met clusterbommen, honderden burgerslachtoffers en, alsof er niets werkelijk niets aan de hand is: het Westen houdt de lippen op elkaar want heeft in Israël economische belangen.