Hoe is het nog met, vraagt het meisje. Ze zit ter rechterzijde. Met Bart, bedoelt ze. De meisjes proesten.
Ik heb ziek geweest, zegt ze. Ziek zijn is een dogma, je bent ziek en dat is dat. De Vlaamse zaak is ziek en dat is dat. Het dogma.
Ik ken lui die menen dat Degrelle een fascist was, zij niet. Zelfs dat schuiven ze eenzijdig op Walen af. Het strijkje van de debutanten is niet gecontroleerd, of scheelt er wat. Nazivlaanderen staat met vlag en wimpel.
Vlaanderen is ziek geweest en nu is het opnieuw ziek. De rechterzijde is ziek van een unheimlich verlangen naar pest en barbarij.
Wat ook telt: met de rechterzijde zijn kleine luitjes aan het woord. Over wat ze hadden kunnen denken, denken ze één keer. Als ze dat bedacht hebben, houdt het denken op. Zo is de rechterzijde.
zaterdag 1 december 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten