Het groepsgevoel. Geen voorwaarden. De samenhorenden. (a) In het wandelbusje zitten. Een toerist toe ritsen. Hadden het Lam Gods willen zien, maar, noodzakelijke vergissing, bevinden zich in Sebastopol. Personen m/v die in een privé-domein lezen (brieven van Roth aan Zweig, van Zweig aan Roth). (b) Iets van Duras, (c) iets van Perec. Murakami, koket, bonzaï-perfeptie. Strafmaatregel, kokende pek, salaris, boete op arbeid. Onder geen beding ooit. Toerist x kan op willekeurige volstrekt willekeurige wijze vervangen worden door y, lukraak met garantie op trefzeker, niemand zal het merken.
Je voorstellen dat de 60-jarige man in de grijze, linnen broek, mooie broek, en het grijsblauwe overhemd, hemdsmouwen opgerold, het grijzende haar heeft een toon van eikenhout, Jeremy Cooper is. De zorg- en eenzame voetstap van een gerateerd bureauchef. Wie zich in het stadje waagt wordt vanop de daken met koeiendrek bekogeld, achtervolgd door ( ). Sparen op mentale stress zit er niet in. (snikt)
zaterdag 1 juni 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten