woensdag 31 maart 2010

woensdag 31 maart

belles pensées L'argent c'est l'oeil du diable, le diable c'est la langue de dieu, ses conneries, son attitude d'emmerdeur. Dieu c'est une facilité quoi.
'Ca peut être une difficulté aussi,' dit l'homme jeune. La réligion, c'est une irresponsabilité. Putain, mais cherche le vide.
De verdwijntruuk: op het moment dat je het eindelijk door hebt, is het van het een op het andere moment verdwenen. Le grand dissolvant. Dieu, c'est ce qui manque.

mijnheer
De in brede, mollig uiteengezette massa's uitgedeinde herhaalt het tot vijftig keer toe: mijnheer, mijnheer dit, mijnheer daar, omdat mijnheer, mijnheer daarom, zus mijnheer, zo mijnheer, mijnheer hier, overal mijnheer. Terwijl ze net zo goed niets of, beter nog, toch iets had kunnen zeggen.
Wil ze het beeld voor zichzelf duidelijk hebben of voelt ze de krasse behoefte om schooljuf te spelen? Dat gejammer van lui die best wel tot tien kunnen tellen en tegelijk niet eens doorhebben dat alleen de ingestudeerde optelsom telkens weer hetzelfde cijfer geeft. 1 + 1 =. Als ze na de streepjes geen 2 zien, weten ze 't niet meer. Terwijl ze dag in dag uit naast die 2 trappen, er op geen enkel moment in slagen om 1 en 1 fatsoenlijk op te tellen en de simpelste aller berekeningen niet zonder kleerscheuren hebben weten te doorstaan, er blauwe plekken, zenuwinzinkingen en faillissementen aan over hielden, er door aan de drank raakten en zich in barre wanhoop aan het schrijven van poëzie en meer van dat soort onzin waagden. Hebben ze dus op geen enkel moment door gehad: 1 + 1 = 0. In de wiskunde, waar ze voor elke kwaal wel een formule hebben, hebben ze ook daar een formule voor.


spraak
kunst Eén handtekening ontbreekt. Boven het stadje hangt een nederzetting van grauwe wolken. Het licht springt op groen, ik maak een foto. Het knopje indrukken, het duurt twee seconden voor het toestel reageert. Wat later de altijd blije berkjes en het snuiven en grommen van de kolonne, eindeloos, een kolonne van Gent tot Brussel. Op je rug onder het altijd blije berkje kon je je niet voorstellen hoe het er in zo'n kolonne aan toegaat. Tot je opeens zelf van die kolonne deel uitmaakt. Ontzetting. Radeloosheid. Kennis.
In Brussel beland ik in een kledingzaak. Sarah's bevindt zich vlak tegenover een gebouw van Hogeschool Brussel. De gerante legt uit dat ze eerst een winkeltje had in het zuidstation. Twaalf jaar geleden begon ze in Brussel. Nu zit ze hier, vlak om de hoek van de Arenbergstraat.

Stéphane Sa galerie préférée c'est Art En Marge.

Geen opmerkingen: