Wouter is z'n baan kwijt. Dat zat er aan te komen. Aan het Kask heeft de loge een vinger in de pap. Je kan er makkelijk een baantje krijgen, zonder dat het wat uitmaakt, als je maar bij de loge bent. Ook als je helemaal niets te vertellen hebt, als je maar bij de loge bent. De grap is dat iedereen weet dat het er zo aan toe gaat. Iedereen weet het, het is geen geheim, zelfs als je niet eens tot twee tellen kan, het is geen geheim, als je maar bij de loge bent.
Om dat te vieren, hadden we besloten om een mosseldiner te houden. 'Het probleem is hier,' grapt Gwen, 'we eten ons arm.'
Een tafel voor vier. Wouter, Sjoerd, Laura, Gwen. Kleine hapjes, olijfjes en kuit van een Spaanse vis, Ricard, witte wijn. Het voorgerecht is een voorraad messen op smaak gebracht met look. We praten over de-vinger-in-de-pap van De Morgen. Wat is het discours van dat krantje gratuit geworden. De grootouders van Gwen komen van Nummer Een, aan Hoofdplaat, een gehucht met vier huizen en een kerkhof.
kust De Vlaamse kust, 4 kilometer breed. Vlaanderen op z'n breedst.
urinoir Een urinoir dient om in te pissen. Plaats het in museale context. Dat is er om vragen.
wereld Het bouwen van een betere wereld, daar heb ik zo m'n twijfels bij.
De mossels, het gaat om bouchots, kleine mosseltjes, zijn een experiment. Ze komen uit St. Malo.
We fietsen er elke dag maar kunnen ze niet maken. Zoals Gwen het deed, is het met slibtongetjes, kokkels, scampis, ui, look, venkel en messen en ook wat tomaat. Des moules à la Gwendolyne, het smelt op de tong.
zaterdag 11 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten