Het begint met een tekstballon. Dan een willekeurig fragment uit Belle du Jour van Edmond Jabès (Poésies complètes 1943-1988, p.147; Gallimard 2001):
Déjà
la ville-caméléon et son immense queue d'allumettes
entre les doigts jaunis des fumeurs Het pakje met BLENDED CIGARETTE TOBACCO, zo staat het op het pakje,
BLENDED CIGARETTE TOBACCO
in blauwe letters, donkerblauwe letters, blauwe donkerblauwe hoofdletters
en dan een grote, bolronde e: e
la revenente, mot de caractère féminine S(ch)rijven aan het verslag van de algemene ledenvergadering. Sjoerd bellen.
Hij gaat boodschappen doen, verneem ik. Een vis kopen en een flesje Eau de Chine. Sjoerd, zeg ik, ik ben de papieren thuis vergeten.
Lundi quoi: The girl is new, Ludwig hangt nog altijd exact op de plek waar hij/het 30 jaar geleden terechtkwam, ik bestel een Ricard en dan was er ook nog een discussie over het baldakijn. Iemand zei dat het verdwenen was.
De fiets van Sjoerd gaat in de auto, we rijden naar de Knokkestraat. Sjoerd zet z'n poot onder de ontslagbrief, drie exemplaren, en dan: vis kopen, flesje Eau de Chine.
Ik steek één exemplaar binnen bij HDP, neem wat tijd voor een bord witloofsoep, rij naar het woonerf. Het regent. Later de benen van een meisje, ze fietst, ze zijn naakt, rode sokken, een naaldhak, ze fietst voor het vriendje uit, hij lijkt moeite te ondervinden om de blote benen bij te benen en even later fietsen ze toch weer naast elkaar, eerst hij eerst, dan zij. Ik kom van het Stapelplein waar exemplaar drie aangetekend de deur uitging. Thuis ga ik eerst aan de laptop zitten, later lees ik twee bladzijden in Mijn Vlaamse Jaren van Jeroen Brouwers.
Dinsdag. Na de algemene ledenvergadering met Ann en Kristel in Studio Skoop, exact aan dat tafeltje in een nis, wat ze toen aan een verbouwing te danken hadden, waar het met Kristel begon. Kristel herinnert zich dat het hier begon. Ze strijkt het parelmoer van Chanel over de vingertoppen van m'n rechterhand. Zo moet je het doen, zegt ze: een tik van de huid vandaan. Zelf gebruikt ze geen nagellak, hoogstens als ze er om een of andere reden toch zin in heeft. En het is ook zo logisch allemaal dat net zij me uitlegt hoe het moet.
Het dagbladverschijnsel biedt een jaaroverzicht. De meest idiote opmerking, de stomste woordspeling, lui die in de Schelde sprongen, het autisme van de Vlaamse zaak, hier en daar wat doden, een crisis in solden en de heropleving van het woord neger.
vrijdag 30 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten