vrijdag 9 december 2011
vrijdag 9 december
Wat zei Sofie ook weer. Dat ze in croxhapox geweest was. Hebben we elkaar al niet eens ontmoet, zei ik. Ze stond te gsm'en. Ja, één keer, zei ze. Later zou Nele zeggen dat ze als kleuter ook blond geweest was en dat ook haar jongste dochter blond haar heeft. Wat veel mensen vreemd vinden, zei ze. Die eerste keer, dat is wat Sofie zich herinnert, zat ze aan het HISK en toen is ze naar het project van Michiel Albers gekomen. Ja, Michiel Albers, ik zeg het glunderend, want zo herinner ik me Wouter en Michiel van de firma Albers & Westendorp, Hollandse jongens met glunderende koppen, zelfs toen ze na zeven dagen in het meurhok tot een lichaamsgeur gekomen waren die zo inwisselbaar was dat ze geen van beiden wisten wie het hardst stonk. Herinner je je nog hoe hij in de ruimte stond, zei ik. Ja, Sofie herinnerde zich hoe Albers daar in die ruimte staat. Kroop, zat, lag, stond, liep. En dat hij toen naar Chili vloog en daar voor een of ander kunstenfestival gedurende minstens een uur of drie in een kuil ging liggen. Of iets in die trant. En toen, na het HISK, heeft ze eerst een tijd in Nederland gewoond. Ik herhaal het met een onbestemde beklemtoning: in Nederland..., Albers en Wespendorp zijn er bij komen staan. Sofie zei het op die achteloze manier alsof ze van Albers alles wist. En daarna, zei ze, heb ik een tijdje in Brussel gewoond. En sinds vandaag heeft ze weer de Gentse nationaliteit. Ze komt van de Administratieve Hogeschool aan het Zuid. Ja, zei ze, dat is vandaag gebeurd. Freya was sinds een uur of elf in haar zaalhelft bezig geweest. Alle foto's met dubbelzijdige tape. De berg Ararat deed ze als laatste. Over de familie die ze gefotografeerd had, zei ik dat Mery best wel een groot gedacht van het tekentalent van haar dochter had. In Jerevan, zei ze, we zaten aan het barmeubel, Sofie had net gezegd dat je aan de wenkbrauwen kan zien of iemand echt blond is, kijken ze de hele tijd door tegen die berg aan. Ararat is vijf kilometer hoog. In de streek is het de enige ophoping van die omvang. We dronken koffie en thee. Jeroen en Martien waren er bij komen zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten