zondag 26 februari

Macarena, die van Buenos Aires is, vertelt dat ze in de pampas een kikker hebben die op een pingpongbal lijkt. Ze is niet bekend met de Latijnse benaming van het diertje. Van Filloy neemt ze aan dat hij in 2004 gestorven is.

zaterdag 25 februari

Het is niet gelukt om de motor aan de praat te krijgen. Ze gaan bikken. Kris springt binnen, van het Balanseer, en Macarena uit Buenos Aires, en Leen. De lach van Macarena is berucht. Over haar lach is zoveel dat het een boek dreigt te worden zodra je aan het beschrijven ervan begint. De tafel staat er nog. Lorenzo heeft zich neergelegd bij het feit dat aan Why art thou silent and visible ook motionless toegevoegd moet worden. Zo is het. Ze gaan bikken.
Stefaan springt binnen, wat later Yannick en Base. De teller komt op vijftig.

doorzettingsvermogen (het)

doorzettingsvermorgen (het) volhardendheid, kracht om door te zetten, syn. volharding, vasthoudendheid

Zes sergeanten, of hoe je het ook noemen wil, onder syn. levert de dikke lijmschroef, lijmtang en ook het Franse serre-joint, ik neem aan dat je weet wat met dikke bedoeld wordt, de zoveelvijfstigste herziene en vermeerderde herduk van het van Dale woordenboek, ooit won ik die zoveelvijftigste herdruk, de tweede prijs was het, omdat ik voor een of andere tombola zoveel lootjes aan de man had weten te brengen, of lotjes of loterijbriefjes of hoe je het ook noemen wil, dat ik met niet bij benadering te vatten voorsprong, lichte overdrijving, hiervoor mijn excuses, aan de 11.11.11-tombola begon, een mirakel dat ik me dat woord nog weet te herinneren: tombola, en de eerste prijs was een voetbal, een echte voetbal, die ik niet won, wat een feestelijk geluk dat ik slechts tweede werd, telkens de sportleraar, een dwerg uit Oostende van wie ik me herinner dat hij een of andere basketbalclub coachte terwijl hij amper boven de knieën van de langste van de klas uitstak, en die lange was heel erg lang, hij was niet bij te houden als hij liep, zo'n lange benen had ie, lange, gespierde benen die geölied als een knipschaar over de sintels joegen, dus toen die sportleraar die gezonde Vlaamse jongens van ons maken moest telkens als we gingen voetballen het klasje in twee elftallen op te delen had, of in negen- of tientallen als de voorraad van het klasje met griep te kampen had, en de lange, een van de uitverkorenen, die dat als ik het goed heb te danken had aan het feit dat hij bij de junioren landskampioen op de 5.000m geworden was, en dan nog een jongen, een jongen die later econoom geworden is, toen zij de elftallen mochten samenstellen en aanwezen wie ze in het team wilden bleven er steevast drie over, een jongen die piano speelde en klaarkwam op Lake, Emerson & Palmer, dan ik, hoewel ik op die 5.000m ooit eens vijfde of zesde geworden was na een onwaarschijnlijke remonte, en een jongen die later onderwijzer geworden is, boven wijzer dan onder denk ik, en zo kwam ik dus best goed weg met die tweede prijs, niet die lederen voetbal, dat was de eerste prijs, maar een herziene en vermeerderde druk van de dikke, zoals het ding toen genoemd werd, de achtste, geheel opnieuw bewerkte en zeer vermeerderde druk van het van Dale woordenboek der Nederlandse taal, waarin het woord sergeant ook toen al voorkwam

sergeant, m. (-en, -s), 1. laagste rang van onderofficier, enzovoort, maar, ook: 2. (timm.) gereedschap om planken enz. bij het aaneenlijmen vast te klemmen, lijmschroef.


Zes sergeanten. Ze komen voor in net zoveel aparte combinaties of constructies, of affaires, of toevallig een of ander verband, bijkomstig.
Ook de werkhandschoenen zijn veel in aantal. Er zijn nijptangen, ook tangetjes voor het fijnere werk, hamers, een cutter, priemen, schroeven, een balpen. Lorenzo plakt tegen het plafond aan. Z'n vader steekt een handje toe.
Ik kom van De Lieve waar ik een snee skreimoot verorberde. In de voorste ruimte, waar Lorenzo bezig is, is de vloer in een knutselbordeel veranderd. Het is teveel om op te noemen.

een KODAK easyshare ZD710
een plooimeter
een powerlock van Stanley 10m
papiertape
een stofbril
het onnoembare
een dremel van het merk TOPCRAFT
toch wel slim mensen die zo'n naam bedenken
TOPCRAFT

En dan is er ook nog een papiertje.

silence please

A. Do you want a clean laptop?
B. No, I don't want a clean laptop.
C. Why?
A. Make it look as if we didn't sleep.
D. Do you want me to throw tobacco on your laptop?
B. Yes.
dog Haw haw haw.
B. Throw it. Throw tobacco on my laptop.
C. Don't you want a clean laptop?
B. No, I don't.
C. Why?
B. I don't want a clean laptop. Throw tobacco on it. Throw it. Throw tobacco on my laptop.
D. Anyone smoke.
B. Come on, why, throw it.
choir Hi hi hi, ha ha ha.
dog Haw haw haw.
(jungajunga nurse enters and cleans laptop)
A. Hi, what's your planning.
dog Haw haw haw.
B. I don't want a clean laptop.
D. Do you want me to throw tobacco on your laptop?
B. Throw tobacco on it, goddammit.
(nurse cleans laptop)
B. Throw it. Throw tobacco on my laptop. Come on, remember, we don't want a clean laptop,
A. do we.

bestuurs

maandag 20 februari

Vanille is een orchidee.

zondag 19 februari

De met rode viltstift op tafelblad aangebrachte. Het witte papiertje liegt niet. B18 staat er. Dat is wat er staat, B18, leesbaar onder het dunne laagje tape: B18.
Wat er staat, had er net zo goed niet kunnen staan en dan was het geen leugen geweest. Twee keer lezen. Wat weten we van wat we weten. B18.
Het staat op het witte papiertje en dat is wat er staat: B18.

Ik lees in Over zekerheid van Wittgenstein, pas me aan aan wat ik lees, ik lees en wat ik lees, heb ik te schrijven, alleen dan weet ik dat ik het gelezen heb, alleen dan weet ik wat de auteur bedoelde, als ik het zelf geschreven had kunnen hebben. In elk ander geval ben ik zo achteloos dat ik niet tot schrijven kom.

zaterdag

Wat een prachtige ochtend. Duizendeneen ochtenden. Ik kruip onder het donsdeken vandaan. Niemand. Dat ik wakker werd, is geen nieuwsfeit. Dat is prachtig. Ik kruip weer onder het donsdeken, dek me in. Interessant want straks opnieuw: prachtige ochtend, ik kruip onder het donsdeken vandaan, niemand, geen nieuwsfeit. Interessant.

een commentaar op (2)

88 Het kan bij voorbeeld zijn, dat al ons onderzoeken zo is ingericht, dat daardoor bepaalde zinnen, als ze al ooit uitgesproken worden, aan iedere twijfel onttrokken zijn. Ze liggen naast de weg die het onderzoek gaat. (Ludwig Wittgenstein, Over Zekerheid, blz. 48; Boom Meppel 1977)

Zo is het met wat Sancho Panza zei: humor is een ernstige zaak, ernst iets om hartelijk te lachen. Je zou je kunnen voorstellen dat Berlusconi dat zei en door die context, dat Berlusconi of een Berlusconi-achtige het zei, krijgt de commentaar een meer specifieke betekenis: om alles wat zijn/haar betekenis raakt, wordt hartelijk gelachen, en met zo iemand weten we wat voor iemand, dat hoeft niet nog eens uitgelegd te worden.

Je zou je kunnen voorstellen dat Buster Keaton het zei. Door die context krijgt het een andere betekenis.
Je zou je kunnen voorstellen dat de buurman het zei of iemand als Fabre desnoods, of iemand die zichzelf zo belangrijk en ernstig vindt dat hij al het overige om te lachen vindt.

96 Je zou je kunnen voorstellen dat bepaalde zinnen die de vorm van ervaringszinnen hebben, verstard waren en als bedding voor de niet gestolde, vloeibare ervaringszinnen fungeerden; en dat deze verhouding met de tijd veranderde, doordat vloeibare zinnen stolden en vaste vloeibaar werden. (op.cit.)

een commentaar op (1)

Deze blog heeft 21 niet gepubliceerde commentaren. De auteur van de blog beslist of de commentaar wel of niet gepubliceerd wordt.
Alle recente commentaren stond ik toe met als supplement de overweging dat het best interessant kon zijn om te onderzoeken wat er zou gebeuren als ik op elk van die commentaren een reactie poste. Wat de auteur als reactie op die reactie schreef, hoefde niet samen te vallen met wat ik over de materie te zeggen kon hebben.
Zelf vind ik het experiment van het betekenis- en taalspel interessanter dan die ene halve waarheid die met een of andere bewering over het podium draaft, zich in de schijnwerpers plaatst en sukkelt met wat hij/zij eigenlijk had willen zeggen.
Ik besloot om het te spelen en af te wachten wat het worden zou. Als aanleiding nam ik een bewering over waarheid/leugen en het vermeende bestaan van god. Leugen, waarheid, en wat is het beginsel, dat levert de facto een interessante driehoek.

Je kan namelijk best beweren '1 Als je weet dat hier een hand* is, dan stemmen we verder met alles in,' Wittgenstein citeert G. E. Moore, maar wat wordt het als je de leugen als uitgangspunt neemt, dat god bestaat en dat die bewering geen leugen hoeft te zijn. Wanneer het een leugen wordt en wanneer wordt het een leugen. Dat. Dient waarheid de leugen die we kennen, en omgekeerd, of hoe het zit.

een donderdag

wat Thomas te berde brengt

Wittgenstein, The Clash, jouw Hollandse lief en, euh, dat verhaal van die tweeduizend euro, belgische frank bedoelt hij, en dinges, euh, Gun's & Roses, Jesus, fuck, en iets met, euh, pianomia, dat is wat er staat, pianomuziek en Arvo P, wat nog, we hadden het over hutsepot, we hadden het over de Elfstedentocht en een coureur die achterwaarts een rit gewonnen had, is de reeks al afgelopen vraag ik, nee, er is ook nog een vrouw in New York, details herinnert hij zich niet, en de decadentie van Fabre en Van Uytsel, dat ook.
Later, na de opmerking dat hij alleen dingen zei die iemand anders gezegd had: Roald Dahl, een gevoel van ruimte, TRACK en iets over de blokfluitachtigen.

woensdag 15 februari

foto boven: Ersan ontvangt ons op het gelijkvloers. De deur staat op een kier.
foto onder: Werk van Yann van mmv KASK.


foto boven: Werk van Sarah Oyserman.
foto onder: Ian Kesteleyn.

maandag 13 februari

Sjoerd maakt een opmerking over de blackstraler.
Milan legt uit hoe het werkt: de blackstraler heeft wat tijd nodig om zich aan te passen.
Katrijn draagt oorbellen, witte, lange dingen die op de katjes van een berk lijken.
Emmanuel droodelt.
Fuckmelaarsjes, zegt Jelle over de laarsjes.
Milan heeft een sweater met MAMMUT logo, Ingeborg is zonder oorbellen.
Vier brillen: Sjoerd, René, Wouter, Emmanuel.
En zeven collants, ik ben er een van. De groene bottines van Ingeborg springen er uit.
De gele theepot.
Yann speelt met een hersenkraker, Larissa bestudeert het etiket van de Casa Maria. Een van de vingertoppen heeft een windsel.
Het gesprek komt op Rene. De rechterhand van Wouter zit in een zwachtel.
Hersenkraker, zegt Yann, dat is het woord.

leugen

Als iemand zegt 'god bestaat' liegt hij niet. Het bestaan van god is geen feit. Als god bestond, wat onmogelijk is, zou het proefkonijn dat niet eens op zo'n manier zeggen. Een schrijnwerker weet wat hout is. Dat hout bestaat, zal je hem niet horen zeggen. Het bestaan van het hout is een feit en over de stoel die hij uitvoeren moet, zal hij zich buigen zonder er al te veel theorie aan te verspillen en op basis van niet meer dan een ontwerp zal hij geenszins de verleiding voelen om te beweren dat het ding bestaat, hoogstens dat er van het ding waaraan hij bezig is een ontwerp bestaat.
Waarheid en leugen hebben een driehoek. Er is geen rechtstreeks verband.
Dat de stoel geen stoel maar een aap is, is geen leugen. Het is een grapje. Dat god een aap is, is het feit. Waarheden en zekerheden worden wel vaker met elkaar verward. Over onzekerheden kan je niet liegen, je kan hoogstens iets zeggen dat niet met dat onzekere strookt.
Als vaststaat dat iets zeker is en je met dat feit niet wegkomt, dan ga je liegen. Zonder het feit is er geen leugen.
Waarheid is op overschot.

not on the news tonight

Het geluk in een mensenleven komt meestal stiekem, schrijft Ilse Degryse. Ilse Degryse schrijft voor De Morgen. Of ze daar gelukkig mee is, weet ik niet. Stiekem lees ik wat ze schreef, dat het geluk meestal stiekem komt.
'Mijn vrouw,' lees ik op een andere bladzijde, 'vraagt zich dat wel dikwijls af. Is dit het nu? Maar ik word daar zo moe van, van zo'n vragen.' Uitgeput sla ik de bladzijde om.
Michel, waar ik zo moe van word, van dat bakvuilgedoe in mijn gazet. Hé...
'Wie is die zingende kanariepiet?'
Ik vraag het aan een van de meisjes. Ze heeft er slechts heel even over na te denken. Demis Roussos, zegt ze. 'Maar dat is van voor mijn tijd.'
En dan bedenken dat je op dit soort dingen afgerekend wordt.

Dat Van Vieren een groot talent is, ook dat heeft ze tot zich te nemen, daarover zijn de kenners het roerend eens.

donderdag 9 februari

Hoe begin je aan de wereld. Er is niets. Geen gras, geen lucht, geen bodem, het schilderen en plein air, een vinding van de negentiende eeuw, kan je op je buik schrijven, er is geen buik en hersens evenmin. Zonder hersens heb je aan een taak te beginnen die niemand je voordeed, want ook dat heb je nog uit te vinden. Je bestaat niet en dat staat je. Hersens die zich over het onvatbare bogen, zo ontstond je. Je was een nakomertje eigenlijk, de benjamin, het werd je toegedicht. Maar zelfs dan, hoe begin je aan de wereld. Er is niets, alleen maar dingen die je niet verzonnen had willen hebben.

zaterdag 4 februari

Zonder water heb ik me aan te passen. Geen water en gas evenmin en het idee dat je niet zonder kan. Dat het wintert is er bij te nemen.
De avond voor 's ochtends een van de waterleidingen stuk ging, had ik een stapel hout naast de houtkachel gestapeld en 's ochtends heb ik een bad genomen.
's Avonds tank ik vier emmers water. Cristina Amelia had er mee ingestemd om in crox te zitten. We rijden naar de Stokerijstraat, een hobbelige weg, het water klimt uit de emmers en Szymborska is dood, dat zint me niet.
Thuis ontdek ik dat vier emmers water een zorgvuldig getimede huishouding vergt. De kakbeurt is één emmer.

vrijdag

Ze bereiden zich in grote getale voort op uitsterven van het getal. Ze zijn met zoveel dat het wegvallen van één element volstaat om het voortbestaan van de soort onmogelijk te maken.

donderdag 2 februari

De lange is al gepasseerd. Morrens is aan nog een duvel begonnen.
We zitten in De Drei Zinnen, aan het station.
Met de lange bedoelen ze zijn schoonvader. Als de lange gepasseerd is, op weg naar het station, waar hij strikt genomen net op tijd de trein naar Brussel halen moet, mag je rennen wat je wil, de lange inhalen zal niet lukken. De lange is al gepasseerd, zeiden ze.
Morrens heeft op de aansluiting van kwart voor tien te wachten. We drinken er nog eentje. He Morrens, riep ik.
Aan de hoek van de Knokkestraat had ik hem bijna aangereden. Als de lange gepasseerd is, hangt het aan een zijden draadje.
Morrens beende aan een klerevaart over het voetpad, het hoofd tussen de knieën, verplicht tot disselen over dingen waar geen sterveling zich mee inlaten wil, dat je beide hersenhelften uitpersen moet over een rotte vis, en de lange is gepasseerd, ja, ook dat nog. En die haal je niet in.
Over rotte vis gesproken, uw broer zaliger, merkt Morrens op. Het komt in de beste families voor. Aan een leugen kan je nog eens zoveel siersels hangen, het is en blijft een leugen. Zo is het en wat anders is het niet.

uitkomst

Als het je beter uit komt, moet je liegen. Hij zei het zonder blozen of wat ook, omdat hij nu eenmaal niet beter weet. Je kan er een graag geziene persoonlijkheid mee worden of een beroemdheid, desnoods, waar houdt het op. Buiten de leugen is geen areaal meer, het gebied is zo onbegrensd dat je niet eens op een stoel plaats nemen kan zonder alleen op die stoel plaats te nemen. Alles wat je aanraakt, verandert in het goud van nog een leugen en je moet blijven liegen, zonder heb je geen leven meer.

woensdag 1 februari

above: Luke from Thverfellshorn during his set, half past nine. David, from the Swedish onemanband Library Tapes, he'd been in crox before, didn't want any lightshow. During his set not much of anything half a photograph could be taken.
I would ask Luke, from Hampshire he is, west of London, Surrey, how he came to that name. He said he knew, thverfellshorn didn't sound like anything he had heard before, and maybe, if something better came to his brain. It's icelandic, he said. It says: a path along the edge of a mountain. There's no much of a mountain where he lives. He had a girl in Oxford and recalls how beautiful that county is.

above: a work by Iuleta Olits: iron, two pieces of wood, two clams and something #1
It is meant to be nothing else but iron, two pieces of wood, two clams and something. Any other meaning, go to next piece.


Unfortunately the gig had been planned only a few days ago, but David and Luke didn't worry. It made a double a dozen of people attending the concert, more than anyone else but me would have expected.