onder: Sign for Unknown Person en House of One.
woensdag 31 januari 2018
woensdag
onder: Sign for Unknown Person en House of One.
dinsdag 30 januari 2018
979
maandag 29 januari 2018
foto's
top : first set [without Bart Maris on trumpet]
bottom : second set [with Bart Maris] from left to right: Mathias Van de Wiele (guitar), Bart Maris (trumpet), Merlyn Paridaen (drum), Peter Jacquemyn (bass & vocals), Laura van (vocals & percussive elements)/
photo's : Anyuta Wiazemski
zondag 28 januari 2018
weekendalfabet
Etta James ]iemand verklaart Etta is mijn zangeres
fake The system is the fake news. makes the fake news
the fake news is the system/
Fats Walle
R/ Jelle zoekt op hoe oud 't ie geworden is [later Five Spot After Dark uit 1959]
39
hond Het bordje met Gevaarlijke Hond bleef hangen; de hond is dood; een slordigheid.
inhoud Not On The Carpet George
masker /glad en vlekkeloos als een nog niet in gebruik genomen spoelbak /zakdoekjes met een kleur van uitgedroogde ingewanden [ ]
penne ]penne met ham en kaas of] cheese-egg burger
plein De vrolijke deuntjes van een straatmuzikant met pa-set. marktglobaal huiskamertoerisme. pavlov. uitverkoop. ontwikkelingssamenwerking, pinguïnparticipatie. door en voor plaatselijke horeca in scene gezette versie van het ardennenoffesief. het tijdperk van tien voor negen/
hotelkamer met uitzicht op.
setlist/ dartele versie van Embryo Dictaphone ]nieuwe lyric: MOUNTAIN
soundcheck
The Singing Painters @Missy Sippy Meet Carver & Horn. eerste set zonder Bart die in Oostende zat en op een perron in Kortrijk eindigt waar ze geen trein hebben. pornografische set. lekker harde versie van Yellow Liquid /fill head with yellow liquid /fill head with yellow liquid
tweede set: Bart
fake The system is the fake news. makes the fake news
the fake news is the system/
Fats Walle
R/ Jelle zoekt op hoe oud 't ie geworden is [later Five Spot After Dark uit 1959]
39
hond Het bordje met Gevaarlijke Hond bleef hangen; de hond is dood; een slordigheid.
inhoud Not On The Carpet George
masker /glad en vlekkeloos als een nog niet in gebruik genomen spoelbak /zakdoekjes met een kleur van uitgedroogde ingewanden [ ]
penne ]penne met ham en kaas of] cheese-egg burger
plein De vrolijke deuntjes van een straatmuzikant met pa-set. marktglobaal huiskamertoerisme. pavlov. uitverkoop. ontwikkelingssamenwerking, pinguïnparticipatie. door en voor plaatselijke horeca in scene gezette versie van het ardennenoffesief. het tijdperk van tien voor negen/
setlist/ dartele versie van Embryo Dictaphone ]nieuwe lyric: MOUNTAIN
soundcheck
The Singing Painters @Missy Sippy Meet Carver & Horn. eerste set zonder Bart die in Oostende zat en op een perron in Kortrijk eindigt waar ze geen trein hebben. pornografische set. lekker harde versie van Yellow Liquid /fill head with yellow liquid /fill head with yellow liquid
tweede set: Bart
70 BLZ. [10]
is Verdegem
is Verdegem niet
is Verdegem
is Verdegem niet
is Van Massenhove. Beroepsactiviteit: toezichthouder. Geen vaardigheden. Alles aangeleerd. Vereiste basiskennis: nihil. Honger in 1 uur 17 minuten en 51 seconden. Op de werkvloer beweegt lichaam in aan werkomstandigheden aangepaste contortie. Aapachtigen. Van Massenhove, het Afdelingshoofd, in een met glas van de werkvloer afgescheiden kooi; zithoek met kamerplant. Ik tel op en heb
is kamerplant
is geen kamerplant
is kamerplant
is geen kamerplant. Als ik alles optel: zeventig kamerplanten. Situatieschets. Voor het werk is geen basiskennis vereist. Ulysses in 4 dagen 11 uur en 3 seconden. Een talent, zeiden ze. Een van de secretaresses fronste de interne nota. Als ik alles optel... Nooit dezelfde bladzijden. Een foto uit 1967, Promenade des Anglais, een mummie met een kapsel van vloeibaar goud. Bladzijden die op een geraffineerde manier [onbedoeld].
Raskolnikov statig (voor discussie vatbaar)
blauwe ogen statig ISSUE
Milligan statig (voor discussie vatbaar; twijfelachtig) Onderverdeeld in een aantal compartimenten. Tussen de bladzijden door het heen & weer lopen van stagiaires, het afdelingshoofd, de poetsvrouw. Het heen & weer schuiven van jaartallen en titels. Schaal 1:70. Alles herleid tot 70 bladzijden. Verdegem zit in de verst van de centrale deur verwijderde hoek aan een kleine, sobere werktafel. Niemand had zich kunnen herinneren sinds wanneer. Hoort net als de prentbriefkaarten [Mallorca, Benidorm] bij het huis. [ ]
is Verdegem niet
is Verdegem
is Verdegem niet
is Van Massenhove. Beroepsactiviteit: toezichthouder. Geen vaardigheden. Alles aangeleerd. Vereiste basiskennis: nihil. Honger in 1 uur 17 minuten en 51 seconden. Op de werkvloer beweegt lichaam in aan werkomstandigheden aangepaste contortie. Aapachtigen. Van Massenhove, het Afdelingshoofd, in een met glas van de werkvloer afgescheiden kooi; zithoek met kamerplant. Ik tel op en heb
is kamerplant
is geen kamerplant
is kamerplant
is geen kamerplant. Als ik alles optel: zeventig kamerplanten. Situatieschets. Voor het werk is geen basiskennis vereist. Ulysses in 4 dagen 11 uur en 3 seconden. Een talent, zeiden ze. Een van de secretaresses fronste de interne nota. Als ik alles optel... Nooit dezelfde bladzijden. Een foto uit 1967, Promenade des Anglais, een mummie met een kapsel van vloeibaar goud. Bladzijden die op een geraffineerde manier [onbedoeld].
Raskolnikov statig (voor discussie vatbaar)
blauwe ogen statig ISSUE
Milligan statig (voor discussie vatbaar; twijfelachtig) Onderverdeeld in een aantal compartimenten. Tussen de bladzijden door het heen & weer lopen van stagiaires, het afdelingshoofd, de poetsvrouw. Het heen & weer schuiven van jaartallen en titels. Schaal 1:70. Alles herleid tot 70 bladzijden. Verdegem zit in de verst van de centrale deur verwijderde hoek aan een kleine, sobere werktafel. Niemand had zich kunnen herinneren sinds wanneer. Hoort net als de prentbriefkaarten [Mallorca, Benidorm] bij het huis. [ ]
zaterdag 27 januari 2018
70 BLZ. [9]
Naam. [geen antwoord] Uw naam, mijnheer. ]Daar hebben we iemand, zei ze. Misschien is hij het. Verdegem. Is Verdegem een vriend van je, had ze gevraagd. Ik heb geen vrienden, zei ik. 's Ochtends komt hij soms in het koffiehuis. Ken jij Verdegem, vroeg ik. Dat benieuwde me, of zij Verdegem kende. Nee, zei ze. Ik heb Meredith Monk ontmoet, zei ze. Ze had het boek open op een foto met kamerplanten. Meredith Monk, zei ik, heb je, heb je Meredith Monk ontmoet. In Frankrijk, zei ze.
Uw naam, mijnheer. [ik schrok wakker] Verdegem. Mijn naam is Verdegem, zei ik. Beroepsactiviteit? De functionaris zat op een nogal onbeduidende manier naar het attest te kijken dat hij voor zich had, een lompe man met een nogal domme kop die wellicht ooit zo hard opgeblazen was dat bolster en hersenmassa ontploft waren, vreselijke toestand, waarbij de cellen er op een of andere manier in geslaagd waren om toch weer tot een nieuwe structuur te komen, en die nieuwe structuur zat met een schaapachtige grijns naar het papier te kijken, of deed alsof het daarmee bezig was. De weke grijns gaf de indruk dat hij dringend moest of in z'n broek gekakt had.
Verdegem, zei ik, mijn naam is Verdegem. Uw beroepsactiviteit, mijnheer, zei de ambtenaar, ogenschijnlijk zonder zich op te winden over mijn belachelijke antwoorden. Ik ben toezichthouder, mijnheer, zei ik.
Toezichthouder, zei hij. Hij schoof het papier zo dat hij het met één oogopslag in z'n geheel bekijken kon, en noteerde: toezichthouder, een nogal lang woord voor zijn doen, merkte ik, waar hij enige tijd mee bezig bleef. Toezicht waarop, vroeg hij ten slotte. Behangpapier, zei ik. ]Een farm. Exact zoals ik me voorgesteld had. Alles wat ik wist, had ik aan Hollywood te danken. Hoe heet die vriend van je. Misschien bevonden we ons in een hotelkamertje. Ik had me uitgekleed, zij zat op de rand van een bed, een reusachtig bed, ongelooflijk, grotesk, in Amerika overdrijven ze ook altijd. Ik heb geen vrienden, zei ik. Die man over wie je het had, zei ze. O, Verdegem bedoel je, zei ik. Nooit van gehoord, zei ik verstrooid, alsof zij het was die het zei. Ze glimlachte. We begrepen elkaar. De man die ze aanwees, zuinig, met een korte hoofdbeweging, die man dus, was vijf minuten eerder aan de straathoek opgedoken, stond er intussen al een hele tijd, wat vijf minuten leek had ook een kwartier kunnen zijn, stond met een hologige, verwarde blik naar het zebrapad te kijken. Omdat hij niet meteen blijk gaf van een intentie in wat voor richting ook, kon de noodtoestand waarin hij zich leek te bevinden dramatisch of op z'n minst ernstig genoemd worden. Maar ik kende de man. Ik had hem wel vaker in de buurt van het koffiehuis gezien en hij had me ook één keer aangeklampt en van die gelegenheid gebruik gemaakt om me te vertellen dat hij postbode geweest was. Elke ochtend had hij van Tristan da Cunha naar Inaccessible te fietsen met brieven en pakjes, steeds dezelfde pakjes en ook altijd dezelfde brieven waarop geen adres vermeld stond maar wel een geadresseerde, die, zoals de naam van de plek ook wel aangaf, onbereikbaar was.
Behangpapier. Hij noteerde het. Een hofdrama. Beroepsactiviteit van mijnheer: houdt toezicht op behangpapier. Op zelfstandige basis, vroeg hij. Nee, zei ik; en ik zuchtte, zelfstandig, nee. Hond. Ik ben een hond. Wat bedoelt mijnheer, had hij gevraagd kunnen hebben, waarop ik op vertrouwelijke toon, luchtig, ja bijna zonder interesse, ik ben een hopeloos geval geantwoord had kunnen hebben, maar de na ongetwijfeld ernstige feiten tot wedersamenstelling gekomene schatte het nuchter in, schoof het attest vijf centimeter van zich af. Is a alleen maar daarom in o veranderd. Drama aan het hof van wie. O... hij, hij weer. Verdegem. Hoeveel hond is hand, hoeveel hand hond. Dus u bent toezichthouder, zei hij, na het domme grapje verwerkt te hebben. Op behangpapier, voegde hij toe. Op parallel universum, verbeterde ik. Poten? Vier. Andere quota. 70 bladzijden. Het bestaansminimum. ]Nooit op de hoogte gebracht van wat hij niet was. Pajunas, strak rokje, 269 toetseenheden. Is hij het, vroeg ze. Wie bedoelde ze. Verdegem. Is Verdegem niet. Wie is Verdegem. Hij zou het kunnen zijn, bedacht ik.
Uw naam, mijnheer. [ik schrok wakker] Verdegem. Mijn naam is Verdegem, zei ik. Beroepsactiviteit? De functionaris zat op een nogal onbeduidende manier naar het attest te kijken dat hij voor zich had, een lompe man met een nogal domme kop die wellicht ooit zo hard opgeblazen was dat bolster en hersenmassa ontploft waren, vreselijke toestand, waarbij de cellen er op een of andere manier in geslaagd waren om toch weer tot een nieuwe structuur te komen, en die nieuwe structuur zat met een schaapachtige grijns naar het papier te kijken, of deed alsof het daarmee bezig was. De weke grijns gaf de indruk dat hij dringend moest of in z'n broek gekakt had.
Verdegem, zei ik, mijn naam is Verdegem. Uw beroepsactiviteit, mijnheer, zei de ambtenaar, ogenschijnlijk zonder zich op te winden over mijn belachelijke antwoorden. Ik ben toezichthouder, mijnheer, zei ik.
Toezichthouder, zei hij. Hij schoof het papier zo dat hij het met één oogopslag in z'n geheel bekijken kon, en noteerde: toezichthouder, een nogal lang woord voor zijn doen, merkte ik, waar hij enige tijd mee bezig bleef. Toezicht waarop, vroeg hij ten slotte. Behangpapier, zei ik. ]Een farm. Exact zoals ik me voorgesteld had. Alles wat ik wist, had ik aan Hollywood te danken. Hoe heet die vriend van je. Misschien bevonden we ons in een hotelkamertje. Ik had me uitgekleed, zij zat op de rand van een bed, een reusachtig bed, ongelooflijk, grotesk, in Amerika overdrijven ze ook altijd. Ik heb geen vrienden, zei ik. Die man over wie je het had, zei ze. O, Verdegem bedoel je, zei ik. Nooit van gehoord, zei ik verstrooid, alsof zij het was die het zei. Ze glimlachte. We begrepen elkaar. De man die ze aanwees, zuinig, met een korte hoofdbeweging, die man dus, was vijf minuten eerder aan de straathoek opgedoken, stond er intussen al een hele tijd, wat vijf minuten leek had ook een kwartier kunnen zijn, stond met een hologige, verwarde blik naar het zebrapad te kijken. Omdat hij niet meteen blijk gaf van een intentie in wat voor richting ook, kon de noodtoestand waarin hij zich leek te bevinden dramatisch of op z'n minst ernstig genoemd worden. Maar ik kende de man. Ik had hem wel vaker in de buurt van het koffiehuis gezien en hij had me ook één keer aangeklampt en van die gelegenheid gebruik gemaakt om me te vertellen dat hij postbode geweest was. Elke ochtend had hij van Tristan da Cunha naar Inaccessible te fietsen met brieven en pakjes, steeds dezelfde pakjes en ook altijd dezelfde brieven waarop geen adres vermeld stond maar wel een geadresseerde, die, zoals de naam van de plek ook wel aangaf, onbereikbaar was.
Behangpapier. Hij noteerde het. Een hofdrama. Beroepsactiviteit van mijnheer: houdt toezicht op behangpapier. Op zelfstandige basis, vroeg hij. Nee, zei ik; en ik zuchtte, zelfstandig, nee. Hond. Ik ben een hond. Wat bedoelt mijnheer, had hij gevraagd kunnen hebben, waarop ik op vertrouwelijke toon, luchtig, ja bijna zonder interesse, ik ben een hopeloos geval geantwoord had kunnen hebben, maar de na ongetwijfeld ernstige feiten tot wedersamenstelling gekomene schatte het nuchter in, schoof het attest vijf centimeter van zich af. Is a alleen maar daarom in o veranderd. Drama aan het hof van wie. O... hij, hij weer. Verdegem. Hoeveel hond is hand, hoeveel hand hond. Dus u bent toezichthouder, zei hij, na het domme grapje verwerkt te hebben. Op behangpapier, voegde hij toe. Op parallel universum, verbeterde ik. Poten? Vier. Andere quota. 70 bladzijden. Het bestaansminimum. ]Nooit op de hoogte gebracht van wat hij niet was. Pajunas, strak rokje, 269 toetseenheden. Is hij het, vroeg ze. Wie bedoelde ze. Verdegem. Is Verdegem niet. Wie is Verdegem. Hij zou het kunnen zijn, bedacht ik.
vrijdag 26 januari 2018
donderdag 25 januari 2018
70 BLZ. [8]
anafrasische variatie op een gedicht van Nikifor Poljotkin
(Fig. 5)
(The sole value of discussions is: all those good ideas that occur to you afterwards!)[1]
van wie ik de schaduw ben, snijwonde, de persoon die ik schaduw, hij dus, dat is bekend, onbedoeld pornografische volgzaamheid met tentakels die tot anus en neusbeen reiken,
waarvan ik voetstap ben, prooi van vorm en het inzicht komt, wat zonder gewicht zijn meester is,
het boek,
boek aan leiband,
70 bladzijden,
leiband,
sijpeling,
oude door maagzuur aangetaste bladzijde, prooi van schaduw, door darmkwallen aangetaste telg van bladzijde,
van wie het de de schaduw is, een snijwonde, dat is bekend,
ik die zonder gewicht zijn meester ben, voetstap van schaduw, enzovoort, nu ja, ok, hij doet maar wat,
vandaag nam ik hem uit wandelen en toen ging het naar de bibliotheek en in die bibliotheek altijd naar dezelfde hoek en in die hoek altijd hetzelfde boek en met dat boek ook altijd hetzelfde tafelblad,
waar sijpeling en eeuwigheid samenvallen want stromen kruisen niet.
(1) Arno Schmidt, Scenes from the life of a faun; Marion Boyars, p.9.
Ze is verdwenen, zei de goochelaar. Uit de anus van het popje stak een drol van goud. De goochelaar zei het nog eens: ze is weg. We hadden een dwerg gezien.
U bent Werner Herzog, vroeg iemand. Nee, zei de prostituee, een of andere Herzog, zei ze.
(Fig. 5)
(The sole value of discussions is: all those good ideas that occur to you afterwards!)[1]
van wie ik de schaduw ben, snijwonde, de persoon die ik schaduw, hij dus, dat is bekend, onbedoeld pornografische volgzaamheid met tentakels die tot anus en neusbeen reiken,
waarvan ik voetstap ben, prooi van vorm en het inzicht komt, wat zonder gewicht zijn meester is,
het boek,
boek aan leiband,
70 bladzijden,
leiband,
sijpeling,
oude door maagzuur aangetaste bladzijde, prooi van schaduw, door darmkwallen aangetaste telg van bladzijde,
van wie het de de schaduw is, een snijwonde, dat is bekend,
ik die zonder gewicht zijn meester ben, voetstap van schaduw, enzovoort, nu ja, ok, hij doet maar wat,
vandaag nam ik hem uit wandelen en toen ging het naar de bibliotheek en in die bibliotheek altijd naar dezelfde hoek en in die hoek altijd hetzelfde boek en met dat boek ook altijd hetzelfde tafelblad,
waar sijpeling en eeuwigheid samenvallen want stromen kruisen niet.
(1) Arno Schmidt, Scenes from the life of a faun; Marion Boyars, p.9.
Ze is verdwenen, zei de goochelaar. Uit de anus van het popje stak een drol van goud. De goochelaar zei het nog eens: ze is weg. We hadden een dwerg gezien.
U bent Werner Herzog, vroeg iemand. Nee, zei de prostituee, een of andere Herzog, zei ze.
woensdag 24 januari 2018
70 BLZ. [7]
(Fig. 4)
In de nacht van X- op Y-as verdween zich voortbewegend
als een poliep op krukken
Een heer in zo werd vernomen 'n beigekleurige regenjas en met grijze pet horizontaal op de reeds kalende schedel
Een heer met het voorkomen van een pladijs op rust
Hij werd het laatst gesignaleerd op een trottoir klokslag twaalf
In een houding waarin veel toeschouwers de hurkzit meenden te herkennen
Of werd als zodanig bestempeld
Vreselijke toestand met die man zeiden de buren hij komt z'n kamer niet uit
Soms deed hij het toch
Om 't ratitalismus buiten te zetten wat zich eenduidig tot aardappelschillen en papieren beperkte
Of om naar aangenomen mag worden even de benen te strekken
Of om naar aangenomen mag worden even de benen te strekken
Die dag was het naar menigeen waarnam niet anders geweest hij voelde zich wat slapjes
Die overtuiging allengs werd door correspondenten gedeeld
Verplaatste zich noodlijdend als kattendarm slap aangezet tussen klokhuis en anus
Dermate slap dat een van de buren er een inbreuk in meende te zien tegen wat harerzijds genoemd werd een normale gang van zaken
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
En als iedereen U ook had hij te betalen maar hij was zich daar duidelijk niet van bewust
Of had zich bij het ter stoel gaan van meubel vergist?
En zodoende wij herhalen
en zullen dit blijven doen
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
In de nacht van X- op Y-as verdween zich voortbewegend
als een poliep op krukken
Een heer in zo werd vernomen 'n beigekleurige regenjas en met grijze pet horizontaal op de reeds kalende schedel
Een heer met het voorkomen van een pladijs op rust
Hij werd het laatst gesignaleerd op een trottoir klokslag twaalf
In een houding waarin veel toeschouwers de hurkzit meenden te herkennen
Of werd als zodanig bestempeld
Vreselijke toestand met die man zeiden de buren hij komt z'n kamer niet uit
Soms deed hij het toch
Om 't ratitalismus buiten te zetten wat zich eenduidig tot aardappelschillen en papieren beperkte
Of om naar aangenomen mag worden even de benen te strekken
Of om naar aangenomen mag worden even de benen te strekken
Die dag was het naar menigeen waarnam niet anders geweest hij voelde zich wat slapjes
Die overtuiging allengs werd door correspondenten gedeeld
Verplaatste zich noodlijdend als kattendarm slap aangezet tussen klokhuis en anus
Dermate slap dat een van de buren er een inbreuk in meende te zien tegen wat harerzijds genoemd werd een normale gang van zaken
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
En als iedereen U ook had hij te betalen maar hij was zich daar duidelijk niet van bewust
Of had zich bij het ter stoel gaan van meubel vergist?
En zodoende wij herhalen
en zullen dit blijven doen
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
Aangezien voor iedereen net daarom op elke straathoek een parkeermeter is gezet
70 BLZ. [6]
(Fig. 3)
U kan ook gratis inschrijvEn op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE. En vult u alvast deze fijne postkaart in
MET VERDEGEM OP DE KOFFIE van de hand van Trijntje Kip.
Heel erg mooie postkaart, Trijntje. Maar vergeet vooral niet om ook vanavond weer de kijk- & hoorbuisjes te heisen
En stem af op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE
Uw kijk & hoorbuistraditie, want ook vanavond weer een schaterpoel met fijne gasten in onze studio!
Zeg het Verdegem, zeg het.
Verdegem, euh, mijn naam is.
Verdegem. Verdegem heeft het gezegd!
En wat heb je vandaag zoal gedaan, Verdegem. Vertel het.
70 bladzijden, Jan.
DE 70 bladzijden, Verdegem?
De 70 bladzijden, Jan.
En met die 70 bladzijden, vertel eens, Verdegem, hoe liep het met die 70 bladzijden.
Wel, Jan, euh...
Ook vandaag weer!
Euh... Ja.
En hoe vaak heb je die 70 bladzijden intussen al gelezen, Verdegem.
Dat doe ik elke dag, Jan.
EL-LE-KE DAG EL-LE-KE DAG
Driemaal daags, Jan.
En waar mogen wij ons de komende weken aan verwachten, Verdegem. Is er progressie?
Jazeker, Jan, er is progressie.
U hoort het, beste kijkers & luisteraars, Verdegem is niet aan zijn proefstuk toe! Vertel eens, Verdegem, wat is nu eigenlijk zo bijzonder aan die 70 bladzijden.
Wel, Jan, om te beginnen zijn het natuurlijk die 70 bladzijden, Jan.
JAAAAA. Maar...! Van wie zijn ze? VERDEGEM, van wie zijn ze? Zeg het, Verdegem, zeg het! Dit en nog veel meer verneemt U vanavond in MET VERDEGEM OP DE KOFFIE het programma voor de meerwaardezoeker met zitvlees
stem af op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE
Ja maar, Jan, zo laat op de avond drink ik geen koffie.
U kan ook gratis inschrijvEn op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE. En vult u alvast deze fijne postkaart in
MET VERDEGEM OP DE KOFFIE van de hand van Trijntje Kip.
Heel erg mooie postkaart, Trijntje. Maar vergeet vooral niet om ook vanavond weer de kijk- & hoorbuisjes te heisen
En stem af op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE
Uw kijk & hoorbuistraditie, want ook vanavond weer een schaterpoel met fijne gasten in onze studio!
Zeg het Verdegem, zeg het.
Verdegem, euh, mijn naam is.
Verdegem. Verdegem heeft het gezegd!
En wat heb je vandaag zoal gedaan, Verdegem. Vertel het.
70 bladzijden, Jan.
DE 70 bladzijden, Verdegem?
De 70 bladzijden, Jan.
En met die 70 bladzijden, vertel eens, Verdegem, hoe liep het met die 70 bladzijden.
Wel, Jan, euh...
Ook vandaag weer!
Euh... Ja.
En hoe vaak heb je die 70 bladzijden intussen al gelezen, Verdegem.
Dat doe ik elke dag, Jan.
EL-LE-KE DAG EL-LE-KE DAG
Driemaal daags, Jan.
En waar mogen wij ons de komende weken aan verwachten, Verdegem. Is er progressie?
Jazeker, Jan, er is progressie.
U hoort het, beste kijkers & luisteraars, Verdegem is niet aan zijn proefstuk toe! Vertel eens, Verdegem, wat is nu eigenlijk zo bijzonder aan die 70 bladzijden.
Wel, Jan, om te beginnen zijn het natuurlijk die 70 bladzijden, Jan.
JAAAAA. Maar...! Van wie zijn ze? VERDEGEM, van wie zijn ze? Zeg het, Verdegem, zeg het! Dit en nog veel meer verneemt U vanavond in MET VERDEGEM OP DE KOFFIE het programma voor de meerwaardezoeker met zitvlees
stem af op MET VERDEGEM OP DE KOFFIE
Ja maar, Jan, zo laat op de avond drink ik geen koffie.
dinsdag 23 januari 2018
dinsdag
Ex catedra. De droge knal van een bal die binnengaat zonder in het gat ook maar een millimeter van het spoor af te wijken.
En dan nog zo een. Het oog, het krijtdroge uiterste punt van de keu en dan de plek, op de gladde ronding van de prooi, waar je de witte bal te plaatsen hebt. Technisch gesproken gaat het om een geometrische constructie. Iemand die vaker speelt en wat talent heeft, niet iedereen heeft het talent, hoewel het net zo vaak om een gebrek aan inlevingsvermogen gaat, pot elke bal die zich gaaf aandient, of het nu om een rechte lijn of een driehoek gaat, op die manier, een haarscherp lineaal tussen A- en B-punt.
Op een slechte tafel heb je het strak te houden. Toch vereist de behandeling, misschien net wel omdat de tafel die ze ter beschikking hebben een slechte tafel is, op één van de hoeken zit een speling van twee drie millimeter, een intuïtief nauwkeurig afwegen van voor en tegen. Een harde, strakke bal heeft voor en tegen. Hij gaat er normaal gesproken alleen in als het gemillimeterd precies zit. Daar kan je op oefenen. Dat is ook net het aardige van spelen zonder tegenstrever: oefenen. De moeilijkste tegenstrever is het manco, de blinde vlek, het onderschatten van de bal, van de geometrie. Zodra je dat onder de riem hebt, is het lekker dollen met het tegengewicht van de geprooide bal. Krijg je de witte bal telkens zo dat hij in een rechte lijn op een van de nog te potten ballen komt, dan kan je in principe snoeihard uithalen, maar heb je tegelijk wel het ter plaatse rust van de witte bal te controleren. Het een kan niet zonder het ander. Knoeihard uithalen zonder grijze hersencelletjes op de witte bal heeft alleen maar nare gevolgen.
En dan nog zo een. Het oog, het krijtdroge uiterste punt van de keu en dan de plek, op de gladde ronding van de prooi, waar je de witte bal te plaatsen hebt. Technisch gesproken gaat het om een geometrische constructie. Iemand die vaker speelt en wat talent heeft, niet iedereen heeft het talent, hoewel het net zo vaak om een gebrek aan inlevingsvermogen gaat, pot elke bal die zich gaaf aandient, of het nu om een rechte lijn of een driehoek gaat, op die manier, een haarscherp lineaal tussen A- en B-punt.Op een slechte tafel heb je het strak te houden. Toch vereist de behandeling, misschien net wel omdat de tafel die ze ter beschikking hebben een slechte tafel is, op één van de hoeken zit een speling van twee drie millimeter, een intuïtief nauwkeurig afwegen van voor en tegen. Een harde, strakke bal heeft voor en tegen. Hij gaat er normaal gesproken alleen in als het gemillimeterd precies zit. Daar kan je op oefenen. Dat is ook net het aardige van spelen zonder tegenstrever: oefenen. De moeilijkste tegenstrever is het manco, de blinde vlek, het onderschatten van de bal, van de geometrie. Zodra je dat onder de riem hebt, is het lekker dollen met het tegengewicht van de geprooide bal. Krijg je de witte bal telkens zo dat hij in een rechte lijn op een van de nog te potten ballen komt, dan kan je in principe snoeihard uithalen, maar heb je tegelijk wel het ter plaatse rust van de witte bal te controleren. Het een kan niet zonder het ander. Knoeihard uithalen zonder grijze hersencelletjes op de witte bal heeft alleen maar nare gevolgen.
maandag 22 januari 2018
maandag
bleef in croxhapox hangen/ Cartouches van een fotokopieerapparaat dat nooit gebruikt werd. De vlaggen: weg. Diapositief met titelloos werk van onbekende kunstenaar. /die sinds enige tijd in de buurt van Valence woont. Een duo. Een houtsnede. Een nieuw robotje. Een stoeltje. Er is koffie. Grégory die sinds enige tijd in de buurt van Valence woont. Hangt bij de buren. Het machinegeweer is van Frank Merkx. Het werd een hotel in Nederkouter. Hout. In de Muurstraat is koffie. Is van Dirk Peers. Is van Evelin Brosi. Is van Grégory Decock. Is van Nikolaas Demoen. Is van Stijn. Kapitalisme ingeburgerd. Koffie. Lessenaar en stoeltje; herkomst: Marseille; van Grégory Decock. Machinegeweer van hout en plastic: Frank; iets wat Frank maakte met wat hij in de stockruimtes vond; waar hij gedurende enige tijd mee bezig bleef. Maarten, Brecht, Ann, Guy, inventarisatie van de stockruimte. Marseille 2012, le Château d'If, een winderige dag. /met wat hij in de stockruimtes vond. Op enkele exemplaren na uitverkocht. Papierafval: mededelingen, medelijden, correcties, informatiestroom. Paul Lovens, Jean-Marc Foussat, topaffiche; Guy googelde Toussat; zag vinyl in intercontinentale hemisfeer; likkebaarde. Peers, Dirk, 1957-2003; vijf crox-projecten, het hommage uit 2004 inbegrepen. Poster van The Gentlemen's Gentlemen, van de tweede editie, die uit 2016; nog enkele exemplaren van die poster; is Melissa, is Oshin, is Robbert, is Frank. Rooter getraceerd. /van The Gentlemen's Gentlemen. [ ] uitverkocht. Vlekken van smeerolie. Vleugels van gele was; bleef in croxhapox hangen na het project in 2004. Volzet, wat met de Ronde, wat met een rugbytoernooi te maken had. Wallpaperstreet. Wat we niet, wat we wel nodig zullen hebben. Zeventien Robots; de eerste edities zijn zo goed als uitverkocht. Zeventien Robots 5: Lieve D'hondt. Zie home page.
zondag 21 januari 2018
70 BLZ. [5]
(Fig. 2)
Twee, drie maanden thuis zitten en geen klap uitvoeren. Ideaal. Geen stress aan m'n bacchus. Zalig. En dan de draad weer oppakken. Waar zat ik... Bladzijde 379. Het infuus. Slaapverwekkend. Mijn lievelingstafel van vermenigvuldiging, die van de nul. Vooruit, bladzijde 379. Tja. Voor je 't weet loop je een leesvergiftiging op.
In deze editie, die van Wordsworth, waar aan het eind ook nog Finnigan's Wake volgt / / hier staat het, Wordsworth / / zit Ulysses op drie vier zeven, op drie vier zeven in deze editie; o! o! wat zeg ik - - - negen. 349. Juist. Zo is het. 349. En dan is 379 niet de drie zeven negentigste bladzijde, maar, volgt u me, de eenendertigste.
Normaal gesproken begint het op zeven. Zeven is regulier. Darwin, de J. M. Dent & Sons editie, het exemplaar dat ik hier heb: eerst een introductie; dertien bladzijden. Dan. Na de introductie? U zegt, we hebben de introductie gehad. Nee. Na de introductie, ik draai de bladzijde om, kijkt u zelf maar: een kieskeurig bijeengepeuterde biografie: WORKS: biografie: kritiek: 1 bladzijde. En hebben we 't gehad? Is het afgelopen met die introductie? Nee. Vier bladzijden korte inhoud. Ik tel ze. OK? Tel ik ze of tel ik ze niet? Komaan, geen half werk, ik tel ze. Een Twee Drie Vier. Vier. Vier bladzijden korte inhoud. Vier bladzijden korte inhoud wat, god zij gezegend, opnieuw begint met: introductie. Of hadden we die introductie al niet een keer gehad? Nee. Het houdt niet op. Na de introductie, kieskeurig bijeengepeuterd, het biografische vloermatje, dan een overzicht van alle hoofdstukken, en daarna, let op! want dan, ra ta taa. Het citaat. Drie. Origin of Species heeft er drie. Na dit nummertje eerst een rits toevoegingen, Additions and corrections to the text in successive issues of the book, ik lees wat er staat, door de auteur toegevoegde addenda, 6 bladzijden, en ook nog een overzicht van de vertalingen, waarbij opvalt dat de vroegste versie van Origin of Species helemaal nooit vertaald werd. Nu hebben we het wel gehad met die introductie, ja. Nee. Nee nee nee. Er volgt een historische schets of the progress of opinion on The Origin of Species, previously to the publication of the first edition of this work, en pas dan begint het. Met? Met een introductie.
ORIGIN OF SPECIES
INTRODUCTION
bladzijde 17
Maar... die introductie hadden we toch al gehad? Nee. Nee nee nee. Hadden we niet gehad. Maar. Ander voorbeeld.
MacFarlane, The Old Ways, korte inleidende notitie, begint bladzijde 5.
Salter, All That Is, korte inleidende notitie/ korte inleidende notitie? korte inleidende stilte? nee. vier bladzijden praise that good old bastard, en, ja ja, pas dan, maar eerst nog citaat, begint het, bladzijde 1, het begint bladzijde 1, All night in darkness the water sped past, zo begint het.
Wat ik zeggen wil: Gogol van Nabokov, de Oxford editie: begint bladzijde 7, Answered Prayers, Truman Capote: begint bladzijde 5. Dus. dus? Dus Dus. Dudes and suds make the army. Ulysses dus, deze editie dus, wat ik hier heb, dit exemplaar dus, dus wat ik zeggen wou: Maak van die eenendertig bladzijden zesendertig, maak van die eenendertig bladzijden achtendertig, maak van die eenendertig vijftig bladzijden, en dan pak ik zo meteen de draad weer op. Afgesproken. OK. Doen. En ziet u ze zitten kijken? Iemand leest in Ulysses godverdomme. Ziet u, ziet u hoe ze kijken. Ulysses godverdomme. En de schoonheid van de taal; hebben we het daarover gehad? Nee. Heb je op zondag geen muis mee lastig te vallen. Jaaaaa. Schrijf op: mijmerde Verdegem, heeft u dat? Mijmerde Verdegem. Die er bij zat alsof 't ie ook nog van z'n allerlaatste illusie beroofd was. Over elke zin is nagedacht! Begrijpt u wat ik bedoel? Over elke zin is nagedacht. Ritmisch [door getik van bestek getroubleerde stilte]. Jaaa, en het zijn er achthonderd! WAT. Achthonderd, mijnheer. En daar is niet alleen ritmisch. Nee. Ho ho. Nee. Daar is niet alleen ritmisch, daar is inhoudelijk over nagedacht! De Medusa zelf. Vlammende blik. Veelkantig. pasoppasoppasoppasoppasop Alle ramen open! INHOUD. Is van Massenhove bij u bekend. Onbekend? Ahum hum. Dat is de druk op de ketel. Volgt u? Inhoud is druk op de ketel. Met de moderne evaluatienormen: druk op de ketel, punt andere lijn.
Wat ik zeggen wou, nog eens twee, drie maanden thuis zitten en geen klap uitvoeren, dat miste ik een beetje. Alle ramen dicht, het zitvlees, geen perspectief, dat miste ik een beetje.
Op de bovenverdieping mensen die geen klap uitvoeren? Ideaal. Wat een uithoudingsvermogen! Wat een talent!
Twee, drie maanden thuis zitten en geen klap uitvoeren. Ideaal. Geen stress aan m'n bacchus. Zalig. En dan de draad weer oppakken. Waar zat ik... Bladzijde 379. Het infuus. Slaapverwekkend. Mijn lievelingstafel van vermenigvuldiging, die van de nul. Vooruit, bladzijde 379. Tja. Voor je 't weet loop je een leesvergiftiging op.
In deze editie, die van Wordsworth, waar aan het eind ook nog Finnigan's Wake volgt / / hier staat het, Wordsworth / / zit Ulysses op drie vier zeven, op drie vier zeven in deze editie; o! o! wat zeg ik - - - negen. 349. Juist. Zo is het. 349. En dan is 379 niet de drie zeven negentigste bladzijde, maar, volgt u me, de eenendertigste.
Normaal gesproken begint het op zeven. Zeven is regulier. Darwin, de J. M. Dent & Sons editie, het exemplaar dat ik hier heb: eerst een introductie; dertien bladzijden. Dan. Na de introductie? U zegt, we hebben de introductie gehad. Nee. Na de introductie, ik draai de bladzijde om, kijkt u zelf maar: een kieskeurig bijeengepeuterde biografie: WORKS: biografie: kritiek: 1 bladzijde. En hebben we 't gehad? Is het afgelopen met die introductie? Nee. Vier bladzijden korte inhoud. Ik tel ze. OK? Tel ik ze of tel ik ze niet? Komaan, geen half werk, ik tel ze. Een Twee Drie Vier. Vier. Vier bladzijden korte inhoud. Vier bladzijden korte inhoud wat, god zij gezegend, opnieuw begint met: introductie. Of hadden we die introductie al niet een keer gehad? Nee. Het houdt niet op. Na de introductie, kieskeurig bijeengepeuterd, het biografische vloermatje, dan een overzicht van alle hoofdstukken, en daarna, let op! want dan, ra ta taa. Het citaat. Drie. Origin of Species heeft er drie. Na dit nummertje eerst een rits toevoegingen, Additions and corrections to the text in successive issues of the book, ik lees wat er staat, door de auteur toegevoegde addenda, 6 bladzijden, en ook nog een overzicht van de vertalingen, waarbij opvalt dat de vroegste versie van Origin of Species helemaal nooit vertaald werd. Nu hebben we het wel gehad met die introductie, ja. Nee. Nee nee nee. Er volgt een historische schets of the progress of opinion on The Origin of Species, previously to the publication of the first edition of this work, en pas dan begint het. Met? Met een introductie.
ORIGIN OF SPECIES
INTRODUCTION
bladzijde 17
Maar... die introductie hadden we toch al gehad? Nee. Nee nee nee. Hadden we niet gehad. Maar. Ander voorbeeld.
MacFarlane, The Old Ways, korte inleidende notitie, begint bladzijde 5.
Salter, All That Is, korte inleidende notitie/ korte inleidende notitie? korte inleidende stilte? nee. vier bladzijden praise that good old bastard, en, ja ja, pas dan, maar eerst nog citaat, begint het, bladzijde 1, het begint bladzijde 1, All night in darkness the water sped past, zo begint het.
Wat ik zeggen wil: Gogol van Nabokov, de Oxford editie: begint bladzijde 7, Answered Prayers, Truman Capote: begint bladzijde 5. Dus. dus? Dus Dus. Dudes and suds make the army. Ulysses dus, deze editie dus, wat ik hier heb, dit exemplaar dus, dus wat ik zeggen wou: Maak van die eenendertig bladzijden zesendertig, maak van die eenendertig bladzijden achtendertig, maak van die eenendertig vijftig bladzijden, en dan pak ik zo meteen de draad weer op. Afgesproken. OK. Doen. En ziet u ze zitten kijken? Iemand leest in Ulysses godverdomme. Ziet u, ziet u hoe ze kijken. Ulysses godverdomme. En de schoonheid van de taal; hebben we het daarover gehad? Nee. Heb je op zondag geen muis mee lastig te vallen. Jaaaaa. Schrijf op: mijmerde Verdegem, heeft u dat? Mijmerde Verdegem. Die er bij zat alsof 't ie ook nog van z'n allerlaatste illusie beroofd was. Over elke zin is nagedacht! Begrijpt u wat ik bedoel? Over elke zin is nagedacht. Ritmisch [door getik van bestek getroubleerde stilte]. Jaaa, en het zijn er achthonderd! WAT. Achthonderd, mijnheer. En daar is niet alleen ritmisch. Nee. Ho ho. Nee. Daar is niet alleen ritmisch, daar is inhoudelijk over nagedacht! De Medusa zelf. Vlammende blik. Veelkantig. pasoppasoppasoppasoppasop Alle ramen open! INHOUD. Is van Massenhove bij u bekend. Onbekend? Ahum hum. Dat is de druk op de ketel. Volgt u? Inhoud is druk op de ketel. Met de moderne evaluatienormen: druk op de ketel, punt andere lijn.
Wat ik zeggen wou, nog eens twee, drie maanden thuis zitten en geen klap uitvoeren, dat miste ik een beetje. Alle ramen dicht, het zitvlees, geen perspectief, dat miste ik een beetje.
Op de bovenverdieping mensen die geen klap uitvoeren? Ideaal. Wat een uithoudingsvermogen! Wat een talent!
70 BLZ. [4]
(Fig. 1)
'Ga daar maar zitten,' zegt de portier, die het voorts geen zak interesseert of de aangesprokene zich uitkleedt of niet uitkleedt en gaat zitten of niet. Was er niet toen Verdegem zich eerder op de dag aanbood. Verdegem had aan te bellen, de zaak was potdicht, was misschien pas in de late uurtjes op slot gegaan. Ik had aan te bellen, zou hij hierover zeggen. De keet was niet open. Maar,
Er was iemand. Iemand in kostuum. Maatpak. Kaalhoofdig. Niet meteen stevig gebouwd. 't Postuur van een kakelhoen. Langhalzig. Struisvogelstik. Hij mankte. Plon. Iemand uit de kring van Monsieur Plon. Het kakeljauw had een zonnebril op wat helemaal nergens voor nodig was. Mankte. Heb ik gezegd? Eén poot in premodern cesuur. Cactusfamilie. Wat een extra stoer imago gaf. Zonnebril deed ie weg. Wist ie waarvoor ik kwam? Naam..., zei hij. Verdegem, zei ik. U bent...? Verdegem, zei ik, mijn naam is Verdegem. Goed. Verdegem dus. Is bekend. Het slachten was niet voor meteen. Ronald Ruck is ook niet op één dag gemaakt. Rrrrrrrrrrrrrruck. De r van rijbaanversmalling. Verdegem die zich aanbood om gefileerd te worden. Eerst inlopen in de zaak. Sprot vroeg niet naar de geestelijke toestand van het aangesprokene, aangezien dat, rekening houdend met die 70 bladzijden, alleen maar belabberd kon zijn. Naam, zei hij; Achtung; had het voor z'n toeter op een papiertje. Verdegem, zei ik. Naam is Verdegem. Intellectuele pispeuk. Verdegem had het medisch attest bij, wat het maatpak ogenschijnlijk vluchtig doornam nadat het voor zichzelf een koffie op stoom had getrokken. Expressito. Verdegem in z'n aftandse colbertje naast de tafel waaraan maatpak met koffie plaatsnam, zonder het medisch attest. Dus vraagt hij het nog eens. Verdegem, zei Verdegem, mijn naam is Verdegem. De Ronald Ruck van Ulysses, goot hij er binnenskamers bij, 70 bladzijden in 8 seconden en een tientje. De maatpaksalami nam het colbertje vast, onderaan, neep, betastte de knopen, bekeurde, draaide ze min of meer binnenstebuiten, gleed met Fingerspitzengefühl over de uitgesleten stof, bekeek de naad die aan de binnenzijde duidelijk los zat, en neep tot slot Verdegem vriendelijk in de wangen. Hier zit het lekkerste vlees, zei hij, alsof het er voorts weinig toe deed. Waarvoor het aangesprokene opgepakt was, wou hij weten. Staat niet in het attest, gaf de met kraaienpoten bezaaide blik mee. Stond er, medisch handschrift, maar hij wou het horen. Heb het aan m'n laars gelapt, zei Verdegem, voor zijn doen opeens heel erg spraakzaam. Het maatpak grinnikte binnensmonds. Joyce gelezen, wou hij weten. Nee nee, zei Verdegem. Kuchte. 70 bladzijden, meer niet. Maar 70 bladzijden hoor; meer niet. Hoofdpijn, lever aan de kook, braakvlucht. Wel, dat geef ik toe, in het koffiehuis, het moet gezegd, een publieke plek, impulsief, van moeten mijnheer, heb wat zitten bladeren in het boek, het moest er uit. Maar, omdat u vraagt waarom, na het kauwen onherroepelijk indutten, het doen alsof, het herkauwen, de ontstopping, een neiging tot paraloge dictie, u begrijpt, 70 bladzijden. En u moet weten, voegt Verdegem toe, normaal gesproken eet ik alles op. Na dit gezegd te hebben de complexe saturatie van een pan-geestelijke ontlasting. Dat laatste bleek het maatpakgehakt dan toch opmerkelijk te vinden. Het geval Verdegem interesseerde hem. Ho ho, plofte het, ja, zo zijn er ook. Hebben we hier eerder al wel eens gehad, eentje die de hele troep oppeuzelde. We houden het met voorkeur bij wat ze toestoppen en dat is dat. En buiten het jachtseizoen? Na het hoogseizoen ook. Het maatpak sommeert: 't slachten doen we hier, achterin, de zaak is ingericht, moderne toestand, het is zo gepiept. Verdoven doen we ook wel, sitcom, quizje, laatavondjournaal, een praatprogramma eventueel, maar met jou zou ik zeggen gaan we voor het clubextraatje, de komedie, rabelaisque; vinden de klanten extra fabulant. Zou, wat denkt u - euh - nog eens 70 bladzijden lukken? De historiek, een document. Tja, zei Verdegem, bezweek, waarom niet. Goed zo, glundert het maatpak. Prima. Wat denk je van, euh, eens kijken wat we hebben... Ulysses. Ja maar, Verdegem protesteerde, zag het probleem. We hebben alleen Joyce, merkte het maatpakmaaksel fijntjes op. Mager lachje, ritssluiting dicht. En van Joyce ook alleen maar Ulysses. Jammer, zei Verdegem. Hoe was de naam weer... Verdegem. Verdegem? Noteer ik voor ik het weer vergeet. Verdegem, ja, mijn naam is Verdegem, zei Verdegem. Nu hebben we uiteraard ook assistentes... schets ik het profiel correct? twee voor de avondvertoning; assistentes twee, indien nodig: drie. Haalt u al of niet spreekwoordelijk katzwijm, zij vangen op, castraten, geschoold, perfecte dictie. Hij wees een plek aan, achterin de gelagzaal, weggemoffeld achter exotische kamerplanten in rode pluche. Trage dictie, zoals bekend, dat is bekend, geeft het malse woord, traag wurgen om maar het eens zo te zeggen van het geschreven woord; en een drekemmer onder het bacchus; nu ja; u begrijpt; alles volgens de regels van de kunst want, hebben we vaker gehad, inspectie, het gebeurt. Weet je nooit op voorhand hoor. Incognito. Een of andere tante in het gezelschap van bakkebaarden, lekker een-tweetje, een twee hop, terwijl ze intussen lekker inventief observeert, geen notities maakt, te opzichtig, met de naad van het pakkie pronkt, Biedermeyervoluminusa; en dat zit daar dan te pronken, Mijnheer! pronkzucht! niet met wat ze zitten heeft zit het te pronken, in het handtasje geheid een exemplaar van een of andere nog uit te geven Literatur Geschichte, Kritik der reinen Modernismus, nein, aber nein, nee he hee, ik zeg u, Rrrrrrrrrrrronde volumes, twee drie boekdelen, en onthou hoe ze 't aanpakt, gehaaid alles precies onder het kettinkje, onder het tafelblad. Doen ze trouwens ook als ze 't pleuris niet zelf leveren. Eerst het intellectuele schorem. Maar, natuurlijk, vooral, sommeerde het maatpak, gevalletjes zoals jij er een bent. Hoe is de naam weer? Verdegem, zei Verdegem. Kokhalsde. Maatpakprimus veert overeind. Glundertotaal. Strakke blik. Vanavond eerste beurt, Verdemans. Dostojevski doen we later deze week, in de kooien hebben we nog een plekje vrij.
'Ga daar maar zitten,' zegt de portier, die het voorts geen zak interesseert of de aangesprokene zich uitkleedt of niet uitkleedt en gaat zitten of niet. Was er niet toen Verdegem zich eerder op de dag aanbood. Verdegem had aan te bellen, de zaak was potdicht, was misschien pas in de late uurtjes op slot gegaan. Ik had aan te bellen, zou hij hierover zeggen. De keet was niet open. Maar,
Er was iemand. Iemand in kostuum. Maatpak. Kaalhoofdig. Niet meteen stevig gebouwd. 't Postuur van een kakelhoen. Langhalzig. Struisvogelstik. Hij mankte. Plon. Iemand uit de kring van Monsieur Plon. Het kakeljauw had een zonnebril op wat helemaal nergens voor nodig was. Mankte. Heb ik gezegd? Eén poot in premodern cesuur. Cactusfamilie. Wat een extra stoer imago gaf. Zonnebril deed ie weg. Wist ie waarvoor ik kwam? Naam..., zei hij. Verdegem, zei ik. U bent...? Verdegem, zei ik, mijn naam is Verdegem. Goed. Verdegem dus. Is bekend. Het slachten was niet voor meteen. Ronald Ruck is ook niet op één dag gemaakt. Rrrrrrrrrrrrrruck. De r van rijbaanversmalling. Verdegem die zich aanbood om gefileerd te worden. Eerst inlopen in de zaak. Sprot vroeg niet naar de geestelijke toestand van het aangesprokene, aangezien dat, rekening houdend met die 70 bladzijden, alleen maar belabberd kon zijn. Naam, zei hij; Achtung; had het voor z'n toeter op een papiertje. Verdegem, zei ik. Naam is Verdegem. Intellectuele pispeuk. Verdegem had het medisch attest bij, wat het maatpak ogenschijnlijk vluchtig doornam nadat het voor zichzelf een koffie op stoom had getrokken. Expressito. Verdegem in z'n aftandse colbertje naast de tafel waaraan maatpak met koffie plaatsnam, zonder het medisch attest. Dus vraagt hij het nog eens. Verdegem, zei Verdegem, mijn naam is Verdegem. De Ronald Ruck van Ulysses, goot hij er binnenskamers bij, 70 bladzijden in 8 seconden en een tientje. De maatpaksalami nam het colbertje vast, onderaan, neep, betastte de knopen, bekeurde, draaide ze min of meer binnenstebuiten, gleed met Fingerspitzengefühl over de uitgesleten stof, bekeek de naad die aan de binnenzijde duidelijk los zat, en neep tot slot Verdegem vriendelijk in de wangen. Hier zit het lekkerste vlees, zei hij, alsof het er voorts weinig toe deed. Waarvoor het aangesprokene opgepakt was, wou hij weten. Staat niet in het attest, gaf de met kraaienpoten bezaaide blik mee. Stond er, medisch handschrift, maar hij wou het horen. Heb het aan m'n laars gelapt, zei Verdegem, voor zijn doen opeens heel erg spraakzaam. Het maatpak grinnikte binnensmonds. Joyce gelezen, wou hij weten. Nee nee, zei Verdegem. Kuchte. 70 bladzijden, meer niet. Maar 70 bladzijden hoor; meer niet. Hoofdpijn, lever aan de kook, braakvlucht. Wel, dat geef ik toe, in het koffiehuis, het moet gezegd, een publieke plek, impulsief, van moeten mijnheer, heb wat zitten bladeren in het boek, het moest er uit. Maar, omdat u vraagt waarom, na het kauwen onherroepelijk indutten, het doen alsof, het herkauwen, de ontstopping, een neiging tot paraloge dictie, u begrijpt, 70 bladzijden. En u moet weten, voegt Verdegem toe, normaal gesproken eet ik alles op. Na dit gezegd te hebben de complexe saturatie van een pan-geestelijke ontlasting. Dat laatste bleek het maatpakgehakt dan toch opmerkelijk te vinden. Het geval Verdegem interesseerde hem. Ho ho, plofte het, ja, zo zijn er ook. Hebben we hier eerder al wel eens gehad, eentje die de hele troep oppeuzelde. We houden het met voorkeur bij wat ze toestoppen en dat is dat. En buiten het jachtseizoen? Na het hoogseizoen ook. Het maatpak sommeert: 't slachten doen we hier, achterin, de zaak is ingericht, moderne toestand, het is zo gepiept. Verdoven doen we ook wel, sitcom, quizje, laatavondjournaal, een praatprogramma eventueel, maar met jou zou ik zeggen gaan we voor het clubextraatje, de komedie, rabelaisque; vinden de klanten extra fabulant. Zou, wat denkt u - euh - nog eens 70 bladzijden lukken? De historiek, een document. Tja, zei Verdegem, bezweek, waarom niet. Goed zo, glundert het maatpak. Prima. Wat denk je van, euh, eens kijken wat we hebben... Ulysses. Ja maar, Verdegem protesteerde, zag het probleem. We hebben alleen Joyce, merkte het maatpakmaaksel fijntjes op. Mager lachje, ritssluiting dicht. En van Joyce ook alleen maar Ulysses. Jammer, zei Verdegem. Hoe was de naam weer... Verdegem. Verdegem? Noteer ik voor ik het weer vergeet. Verdegem, ja, mijn naam is Verdegem, zei Verdegem. Nu hebben we uiteraard ook assistentes... schets ik het profiel correct? twee voor de avondvertoning; assistentes twee, indien nodig: drie. Haalt u al of niet spreekwoordelijk katzwijm, zij vangen op, castraten, geschoold, perfecte dictie. Hij wees een plek aan, achterin de gelagzaal, weggemoffeld achter exotische kamerplanten in rode pluche. Trage dictie, zoals bekend, dat is bekend, geeft het malse woord, traag wurgen om maar het eens zo te zeggen van het geschreven woord; en een drekemmer onder het bacchus; nu ja; u begrijpt; alles volgens de regels van de kunst want, hebben we vaker gehad, inspectie, het gebeurt. Weet je nooit op voorhand hoor. Incognito. Een of andere tante in het gezelschap van bakkebaarden, lekker een-tweetje, een twee hop, terwijl ze intussen lekker inventief observeert, geen notities maakt, te opzichtig, met de naad van het pakkie pronkt, Biedermeyervoluminusa; en dat zit daar dan te pronken, Mijnheer! pronkzucht! niet met wat ze zitten heeft zit het te pronken, in het handtasje geheid een exemplaar van een of andere nog uit te geven Literatur Geschichte, Kritik der reinen Modernismus, nein, aber nein, nee he hee, ik zeg u, Rrrrrrrrrrrronde volumes, twee drie boekdelen, en onthou hoe ze 't aanpakt, gehaaid alles precies onder het kettinkje, onder het tafelblad. Doen ze trouwens ook als ze 't pleuris niet zelf leveren. Eerst het intellectuele schorem. Maar, natuurlijk, vooral, sommeerde het maatpak, gevalletjes zoals jij er een bent. Hoe is de naam weer? Verdegem, zei Verdegem. Kokhalsde. Maatpakprimus veert overeind. Glundertotaal. Strakke blik. Vanavond eerste beurt, Verdemans. Dostojevski doen we later deze week, in de kooien hebben we nog een plekje vrij.
875
vrijdag 19 januari 2018
poème tout petit
[1]
je pense
donc
je me trompe
alors
je pense
donc
je pense
quoi
je me trompe
alors
quoi alors
[2]
de plus en plus
je pense
mais comme chacun
au complet didié à mes pensées
des idées fixes
donc
toute une idéologie
et
de plus en
plus
comme un rien
je pense
donc
je me trompe
alors
je pense
donc
je pense
quoi
je me trompe
alors
quoi alors
[2]
de plus en plus
je pense
mais comme chacun
au complet didié à mes pensées
des idées fixes
donc
toute une idéologie
et
de plus en
plus
comme un rien
975
maandag 15 januari 2018
976
zaterdag 13 januari 2018
En
En. Maar. Wat. Of. Hoe. Ooit. Vuur. Land. Zee. Nummertje. Glas. Daar. Ooit. Tafel. Zand. Muur. Breekt. Alsof ik ooit, dat zweer ik, vertrouwen had in niet breken van. Parafrastus heeft gesproken en in een dubbele kring liggen vijftien koeien dubbel van het lachen. Zeilschip. Himalaya-ei. En, herinnert gij u de toverspreuk, mijnheer. Elastisch uitgerokken druppel. Vreugdedans van zitvlees. Ai. Wat doen we. De storing was voorspeld. Storingen van een half uurtje doen zich vaker voor. Troubadour met zak en as. Buiging voor het potentieel. Wind sijpelt. Het publiek veert overeind, de dichter buigt. Waar is het begin. Waar. Het eten. Waar is het eten. Aan tafel, jongens. Tafel, tafel, tafel. Glas breekt. Of. Maar. Ooit. En. Moeizaam richt hij zich op in de duisternis van het geschreven woord. Witte strepen, zwarte strepen. Het witte woord, het zwarte woord, vijftien dooie koeien en een functionaris met gladgeschoren ballen. Kijk, begrijpt u, eerst horen de koeien geteld te worden, begrijpt u. Goed, ok, ik begrijp wat u bedoelt. Waar is de pen. Dank u wel. Wat vriendelijk van u, mevrouw. Alsof hij ooit, dat zweer ik, vertrouwen had in. Waar is de bril. O... Dank u wel. Wat vriendelijk van u, mevrouw. Dit mededogen siert u. Draag het om de hals, een snoer van varkenspoten.
vrijdag 12 januari 2018
poem
EGG
A note on the translation. EGG, the catastrophically fabulous oneword poem by nOwOrdrOwOn, succesfully translated in many languages, is the first of a series of three hundred fifty six not a word too many poems, better known as the Egg Series. Many of these miniature all in one word expressips have been lost, quite often for at least half an hour, and it is far from acknowledged by anyone familiar or not with the boundaries of expressipness if nOwOrdrOwOn ever came to the presumed total of Three Five Six.(1) The poet quite often wrote many a day a dozen of them in a minute, but apart from TABLE, GOAT, and, far less remarkable, AAAAAAAH [often seen as a senior poet shot just before conceiving his most remarkable quote](2), few remained. The daily damage done.
Non-Digested Comment on the text. Egg is the origin of species. God couldn't.
[1] Close To Avant-garde: the door.
[2] Transfigured and/or quoted by O. Albrecht on Friday 12th as 'Ah', indeed a far shorter and more gentle statement.(3)
[3] To which nOwOrdrOwOn responded with a subtle 'O...'.
A note on the translation. EGG, the catastrophically fabulous oneword poem by nOwOrdrOwOn, succesfully translated in many languages, is the first of a series of three hundred fifty six not a word too many poems, better known as the Egg Series. Many of these miniature all in one word expressips have been lost, quite often for at least half an hour, and it is far from acknowledged by anyone familiar or not with the boundaries of expressipness if nOwOrdrOwOn ever came to the presumed total of Three Five Six.(1) The poet quite often wrote many a day a dozen of them in a minute, but apart from TABLE, GOAT, and, far less remarkable, AAAAAAAH [often seen as a senior poet shot just before conceiving his most remarkable quote](2), few remained. The daily damage done.
Non-Digested Comment on the text. Egg is the origin of species. God couldn't.
[1] Close To Avant-garde: the door.
[2] Transfigured and/or quoted by O. Albrecht on Friday 12th as 'Ah', indeed a far shorter and more gentle statement.(3)
[3] To which nOwOrdrOwOn responded with a subtle 'O...'.
maandag 8 januari 2018
973
donderdag 4 januari 2018
974
dinsdag 2 januari 2018
972
Abonneren op:
Posts (Atom)
