70 BLZ. [4]

(Fig. 1)
'Ga daar maar zitten,' zegt de portier, die het voorts geen zak interesseert of de aangesprokene zich uitkleedt of niet uitkleedt en gaat zitten of niet. Was er niet toen Verdegem zich eerder op de dag aanbood. Verdegem had aan te bellen, de zaak was potdicht, was misschien pas in de late uurtjes op slot gegaan. Ik had aan te bellen, zou hij hierover zeggen. De keet was niet open. Maar,
Er was iemand. Iemand in kostuum. Maatpak. Kaalhoofdig. Niet meteen stevig gebouwd. 't Postuur van een kakelhoen. Langhalzig. Struisvogelstik. Hij mankte. Plon. Iemand uit de kring van Monsieur Plon. Het kakeljauw had een zonnebril op wat helemaal nergens voor nodig was. Mankte. Heb ik gezegd? Eén poot in premodern cesuur. Cactusfamilie. Wat een extra stoer imago gaf. Zonnebril deed ie weg. Wist ie waarvoor ik kwam? Naam..., zei hij. Verdegem, zei ik. U bent...? Verdegem, zei ik, mijn naam is Verdegem. Goed. Verdegem dus. Is bekend. Het slachten was niet voor meteen. Ronald Ruck is ook niet op één dag gemaakt. Rrrrrrrrrrrrrruck. De r van rijbaanversmalling. Verdegem die zich aanbood om gefileerd te worden. Eerst inlopen in de zaak. Sprot vroeg niet naar de geestelijke toestand van het aangesprokene, aangezien dat, rekening houdend met die 70 bladzijden, alleen maar belabberd kon zijn. Naam, zei hij; Achtung; had het voor z'n toeter op een papiertje. Verdegem, zei ik. Naam is Verdegem. Intellectuele pispeuk. Verdegem had het medisch attest bij, wat het maatpak ogenschijnlijk vluchtig doornam nadat het voor zichzelf een koffie op stoom had getrokken. Expressito. Verdegem in z'n aftandse colbertje naast de tafel waaraan maatpak met koffie plaatsnam, zonder het medisch attest. Dus vraagt hij het nog eens. Verdegem, zei Verdegem, mijn naam is Verdegem. De Ronald Ruck van Ulysses, goot hij er binnenskamers bij, 70 bladzijden in 8 seconden en een tientje. De maatpaksalami nam het colbertje vast, onderaan, neep, betastte de knopen, bekeurde, draaide ze min of meer binnenstebuiten, gleed met Fingerspitzengefühl over de uitgesleten stof, bekeek de naad die aan de binnenzijde duidelijk los zat, en neep tot slot Verdegem vriendelijk in de wangen. Hier zit het lekkerste vlees, zei hij, alsof het er voorts weinig toe deed. Waarvoor het aangesprokene opgepakt was, wou hij weten. Staat niet in het attest, gaf de met kraaienpoten bezaaide blik mee. Stond er, medisch handschrift, maar hij wou het horen. Heb het aan m'n laars gelapt, zei Verdegem, voor zijn doen opeens heel erg spraakzaam. Het maatpak grinnikte binnensmonds. Joyce gelezen, wou hij weten. Nee nee, zei Verdegem. Kuchte. 70 bladzijden, meer niet. Maar 70 bladzijden hoor; meer niet. Hoofdpijn, lever aan de kook, braakvlucht. Wel, dat geef ik toe, in het koffiehuis, het moet gezegd, een publieke plek, impulsief, van moeten mijnheer, heb wat zitten bladeren in het boek, het moest er uit. Maar, omdat u vraagt waarom, na het kauwen onherroepelijk indutten, het doen alsof, het herkauwen, de ontstopping, een neiging tot paraloge dictie, u begrijpt, 70 bladzijden. En u moet weten, voegt Verdegem toe, normaal gesproken eet ik alles op. Na dit gezegd te hebben de complexe saturatie van een pan-geestelijke ontlasting. Dat laatste bleek het maatpakgehakt dan toch opmerkelijk te vinden. Het geval Verdegem interesseerde hem. Ho ho, plofte het, ja, zo zijn er ook. Hebben we hier eerder al wel eens gehad, eentje die de hele troep oppeuzelde. We houden het met voorkeur bij wat ze toestoppen en dat is dat. En buiten het jachtseizoen? Na het hoogseizoen ook. Het maatpak sommeert: 't slachten doen we hier, achterin, de zaak is ingericht, moderne toestand, het is zo gepiept. Verdoven doen we ook wel, sitcom, quizje, laatavondjournaal, een praatprogramma eventueel, maar met jou zou ik zeggen gaan we voor het clubextraatje, de komedie, rabelaisque; vinden de klanten extra fabulant. Zou, wat denkt u - euh - nog eens 70 bladzijden lukken? De historiek, een document. Tja, zei Verdegem, bezweek, waarom niet. Goed zo, glundert het maatpak. Prima. Wat denk je van, euh, eens kijken wat we hebben... Ulysses. Ja maar, Verdegem protesteerde, zag het probleem. We hebben alleen Joyce, merkte het maatpakmaaksel fijntjes op. Mager lachje, ritssluiting dicht. En van Joyce ook alleen maar Ulysses. Jammer, zei Verdegem. Hoe was de naam weer... Verdegem. Verdegem? Noteer ik voor ik het weer vergeet. Verdegem, ja, mijn naam is Verdegem, zei Verdegem. Nu hebben we uiteraard ook assistentes... schets ik het profiel correct? twee voor de avondvertoning; assistentes twee, indien nodig: drie. Haalt u al of niet spreekwoordelijk katzwijm, zij vangen op, castraten, geschoold, perfecte dictie. Hij wees een plek aan, achterin de gelagzaal, weggemoffeld achter exotische kamerplanten in rode pluche. Trage dictie, zoals bekend, dat is bekend, geeft het malse woord, traag wurgen om maar het eens zo te zeggen van het geschreven woord; en een drekemmer onder het bacchus; nu ja; u begrijpt; alles volgens de regels van de kunst want, hebben we vaker gehad, inspectie, het gebeurt. Weet je nooit op voorhand hoor. Incognito. Een of andere tante in het gezelschap van bakkebaarden, lekker een-tweetje, een twee hop, terwijl ze intussen lekker inventief observeert, geen notities maakt, te opzichtig, met de naad van het pakkie pronkt, Biedermeyervoluminusa; en dat zit daar dan te pronken, Mijnheer! pronkzucht! niet met wat ze zitten heeft zit het te pronken, in het handtasje geheid een exemplaar van een of andere nog uit te geven Literatur Geschichte, Kritik der reinen Modernismus, nein, aber nein, nee he hee, ik zeg u, Rrrrrrrrrrrronde volumes, twee drie boekdelen, en onthou hoe ze 't aanpakt, gehaaid alles precies onder het kettinkje, onder het tafelblad. Doen ze trouwens ook als ze 't pleuris niet zelf leveren. Eerst het intellectuele schorem. Maar, natuurlijk, vooral, sommeerde het maatpak, gevalletjes zoals jij er een bent. Hoe is de naam weer? Verdegem, zei Verdegem. Kokhalsde. Maatpakprimus veert overeind. Glundertotaal. Strakke blik. Vanavond eerste beurt, Verdemans. Dostojevski doen we later deze week, in de kooien hebben we nog een plekje vrij.