979

979. Stilleven met communicatiestoornis en rotte peer. Olieverf, 42 x 35. [ ] Met die zandpeer was het even schrikken. Oei oei was het met die peer. OhO-erlebnisserige peer. Een zandpeer. Ze lag er al wel een tijdje, die peer. Tja. Inderdaad. Ze lag er al een tijdje. Ze lag niet waar het toegewijde oog haar ziet. Ze lag niet waar het toegewijde oog haar ziet, want, nee, daar lag ze niet. Er was geen vacature voor het plekje, om het zo te zeggen. Een vacature, nee. 't Kopje gaat al een eeuwigheid mee. Ik ken iemand die het aan z'n kop kreeg van dat kopje. Wéér dat kopje, knorde hij; terwijl hij ongetwijfeld net zo goed elke ochtend één twee kopjes drinkt, zwart, want melk vernam ik later, melk lust ie evenmin. Lacto-modern. De zandpeer, om het over de zandpeer te hebben, een Aziatisch product dat je tegenwoordig in bijna elke supermarkt vindt, lag er al een hele tijd, net na nieuwjaar gekocht, en was gaan rotten, wat ik niet gemerkt had; waar z'n buikje tegen het raakvlak tafel aanlag, daar zat het rot. Onder het kopje koffie stak The Work of Art in the Age of Mechanical [Manic [Zealous] Reproduction, iets van Walter Benjamin, een Penguin met groene cover; waar het kopje, vermoed ik, niet echt een affaire mee had. Het kopje verdween. Zomaar. Het brak niet, hotelporselein breekt niet zo gauw, het verdween; hiermee was er opeens wel een vacature. De rotte zandpeer kwam op Benjamin en ik schoof een tot ellips gereduceerd stukje canvas tussen de peer en het boek. De rotte peer won het pleit, liep uit, dik, zuur perensap besmeurde de cover van het boek, drong tot overmaat van slotsom door de cover heen, leverde een dwars door het boek dringend eczeem. Peer en boek verenigd. [ ] Een telefoonhoorn, het rubbertje, de zandpeer, boeken en magazines. Van de boekachtigen: Nude as a Newt van Phill Vallack, open op bladzijde 192-193, en een editie van KAAS uit 1955. Een exemplaar van Leica, open almeteens op een bladzijde met met. Een huiselijk portret van de oude de Chirico. [ ] Met Napels geel. Het oude Napels geel. Met. Met een aantal oude bekenden, Gris de Payne en Davy's grey, zink- en titaanwit, groene en Italiaanse aarde, Asphaltlasurton en Van Dijck Cassel extra. Met Indisch geel in volgende variëteiten: Indisch geel, Indisch geel oranje, Indisch geelgroen. Indisch geel, zoals ik al wel eens zei, dat oorspronkelijk van de urine van uitsluitend met jonge mangoscheuten gevoede koeien kwam. En met, ook, met groene lak, met barokrood, met goudgroen, goudoker ook, met marsoranje.