[ ]

Een meisje is in Indonesië geweest. Op een eiland. Ze wil er zo weer naartoe, naar dat eiland. Over de bijzonderheden –ik noteer wat ik hoor, hoor niet alles, ik luister met een half oor– is weinig bekend. Niet alle reisbestemmingen, ik zoek een woord, niet alle reisbestemmingen hebben blauwe hemel. Barbara bijvoorbeeld doet Noorwegen en doet dat alleen omdat ze het noorderlicht wil zien, waarover Wouter zei, Wouter die me aanzat, dat het gordijnen zijn, of, de gordijnen aan de ruiten van het buitenverblijf van een kameel, kameel of jachthond. Een dame zei dat ze Proust van Rokus Hofstede gelezen had, dat het de golven van een koortsdroom zijn, het witte ondergoed van Robert Walser, de trage plooien van een nachtjurk. Het terras had een rustig moment, het had die trage duisternis, dat obscure blauw uit het gamma van Pelican Ink, het trage blauw van Nachtpassagier.