Ik sluit de doorgang af met een mededeling. Het papier is strak horizontaal aangebracht en heeft los van die horizontaliteit een aantal andere ijkpunten.
Rond het middaguur rijd ik naar Limerick en een aantal aanverwante plekken. Later besef ik dat ik nog een afspraak had. Ik lees in 't Manco, een vertaling van La Disparition van Georges Perec. Op het woonerf is niemand. Thomas Bogaert springt binnen. Hij opent de Perec-vertaling, lacht: 'Amaai, die moet zich nu wel in allerlei bochten wringen...!', slaat het boek open bladzijde 69 en leest: 'Kom, hou op, u wringt zich in een bocht.'
's Avonds tref ik het papier aan als op de foto. Ongedierte. Dat is het woord waar je na verloop van tijd op uitkomt. Neten, ratten, luizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten