Muis betrad de zolderkamer. Naast het rechthoekige ding waar zonlicht schemerde, zat een log, prehistorisch creatuur naar een van de hoog boven de zolderbodem uittorende plateaus te staren.
Op een van die hoogtes had hij een suikerwafel aangetroffen. Dat was nog eens wat, een suikerwafel. Hij had niet alleen een suikerwafel aangetroffen, ook het alkoof met rijstpap en havervlokken.
Met wat hij op de zolderkamer aantrof viel overigens best wel te leven, de havervlokken, een worst,
kaas die zo hard geworden was dat hij zich alsnog bedacht, en voorst best veel rare dingen
op hoge poten die zo hoog stonden dat ze tot het onbereikbare licht reikten. Eerst de roze lekkernij,
eerlijk is eerlijk. Voor het tijdstip zich bedenkt, ongedierte, en naakt uit de logge schaduw kruipt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten