the singing painters meet carver & horn #1

Tijdens de soundcheck hadden we een probleem met de zanginstallatie, tot Giovanni op het idee kwam om de micro direct op de speaker aan te sluiten.
Na het concert zat Peter met een gezwollen vinger, waarover hij later zei dat het eigenlijk best meeviel.
Giovanni had er mee ingestemd om voor een 8-track opname te zorgen. Ik had het idee geformuleerd om het concert op te nemen. Bart had een 4-track, Mathias een 8-track, maar geen van beiden zou tijd hebben om zich met de opname bezig te houden. De opname stond of viel met Giovanni.
Rond een uur of vier reed ik naar de Lange Violettestraat. We stouwden de zanginstallatie en de drum in het karretje.
Met Mathias hadden we twee keer gerepeteerd. Hij had het oude materiaal zo in de vingers.
Het oude materiaal: wat we deden toen Michaël Borremans lead guitar deed. Het gros van die oude songs heeft een riff die hij bedacht op Bad Drivin' na.
Het 7/8 ritme van die song (3/8 + 4/8) is iets wat ik bedacht. Met Embryo Dictaphone zit het scherp scherp op de drum van Merlyn.
Tijdens de repetities met Mathias, wat tot twee repetities beperkt bleef, deden we de oude songs. Er was meer materiaal dan die oude songs maar geen tijd om dat door te nemen. Het idee dat veel van het repertoire van The Singing Painters het net van impro hebben moet, beviel me. Het canonieke aspect zou beperkt blijven tot Each Day Pasolini Died en Embryo Dictaphone en nog wat songs uit die periode.
Net voor we aan de set begonnen, gaf ik aan de band mee dat het met een instrumentale impro zou beginnen.