portret van een onbekende #1

De dame heeft zin in een ijsje. Ik wil een vanille-ijs met slagroom, zegt ze. Ik wil een vanille-ijs, zegt ze, met enorm veel slagroom. Negen bollen vanille-ijs, zegt ze, en enorm veel slagroom, een berg slagroom. Ik wil, zegt ze, een coupe met vanille- en aardbei-ijs, negen bollen vanille-ijs, drie bollen aardebei-ijs en één bol mokka. En een berg slagroom. En er hoort natuurlijk ook vers fruit bij, aardbei en ananas, veel aardbei, en gekonfeite kersen. En een berg slagroom, zegt ze. Ik wil, zegt ze, en ze toont de hoeveelheden die ze wil, met haar dunne vingers wijdopen en een gul, guitig lachje om de lippen, het dikke, gulzige mondje van een kleuter, zo’n ijscoupe wil ik, zegt ze. Ik heb geen zin in ijs, zeg ik.
Ik moet kakken, ik moet naar achter, ik wil drek. Ik heb geen zin in een ijsje, zeg ik.
Ik niet, zij wel. En er moet een enorme berg slagroom bij, zegt ze. O jee, en daar is het al, het ijssalon, het ijssalon in de Brésiliennestraat, het ijssalon halverwege de Brésiliennestraat tussen Kapsalon Nele en de vitrine van een oud echtpaar, een ijssalon met brede ruiten op de rez-de-chaussée, op elke ruit in witte kapitalen PATISSERIE VANDAMME, koperen bloempotten met leeuwenkoppen op het raamkozijn en in elke bloempot een sanseveria. Binnen heeft het Fifties meubilair, roze behang, tafelbedekking met bisquitmotief, en de dame is opeens bijna cerebraal, weet niet waar ze plaats had kunnen nemen, achterin, voorin, naast de koeltoren, op het balkon, schat, want er is een balkon, onder de luster die op het achterwerk van een kalkoen lijkt, in de vitrine vanwaar we een fraai uitzicht op de binnenstad hadden kunnen hebben, op kledingzaak Jespers, een bushokje. Na de geestelijk uitputtende inspanning die bij het kiezen van de meest geschikte zitplaats komt kijken, staan we opeens toch weer op straat. We stappen naar het kerkplein, volgen een naar mij voorkomt geijkt spoor, het vaste traject van ijssalon A naar ijssalon B, en het gesprek komt op het vanille-ijs. Ik wil een vanille-ijs, zegt ze, een vanille-ijs met enorm veel slagroom.