tafel

Een staatsschuld is niet in te lossen. 4 miljard verkozenen.
Is er een tafel vrij, vraag ik.
Is er een tafel vrij, vraag ik.

Of er een tafel vrij is, vroeg ik. Ugorski,

Ugorski,
de vogelcatalogus. Tafel zeven. De protagonisten hebben voor een keer niet alleen
het moordwapen,
niet alleen het moordwapen,
een alibi,
niet alleen een alibi, het jaartal,
niet alleen het jaartal, een eeuw, het tijdstip, dag, uur, seconde,

Aantal.

Aantal seconden,

vier miljard driehonderdzesentwintigduizendmiljoen en negenhonderdtachtig grondwettelijke seconden. Afgesproken. Cash. De protagonisten hebben vier miljard driehonderdzesentwintigduizendbiljoen en negenhonderdnegenenzeventig grondwettelijke seconden. De protagonisten hebben vier miljard driehonderdzesentwintigduizendtriljoen en negenhonderdachtenzeventig grondwettelijke seconden.

Is er een tafel vrij, vraag ik.

De bladzijde geeft aan door wie, soms, niet altijd, van buitensporigheden geprofiteerd mag worden.
Een voorgerecht... Zakenlui, secretaresse, kabinetsmedewerkers, een partijfunctionaris... Geef maar de partijfunctionaris, zei ik. Bien cuit. En dan, het staatshoofd uiteraard, de ledematen, het strottenhoofd, de geslachtsdelen.

De pijn voelen ze niet zelf, alles is uitbesteed.