stats

Ik duik in de stats. Elke blog heeft een reservoir met statistieken. Daar neem ik soms, heel af en toe, wat tijd voor, zonder breivikblik, andere bijzonderheden dan trefwoord, bezoekersaantallen en hoe weinig tijd het neemt om te lezen wat ik schrijf, kom ik toch niet te weten. Bij Query zit dit keer verpleegsters/nonnen bovenin. Iemand heeft dat ingebracht: verpleegsters, nonnen, en kwam in 2010 terecht. Op 9 maart 2010 zou ik het daarover gehad hebben. Laura vana van staat op 2. Ook deze query linkt aan een tekst uit 2010, waar ik me intussen niet zo heel erg veel bij voorstellen kan. Strijkparels voorbeelden gaat langer mee. Wat ik me daar bij voorstellen moet, weet ik niet. In de zoekfunctie duikt het vaker op, strijkparels voorbeelden. Ik heb geen idee wat ze bedoelen. Als ik het wist, schreef ik er een stukje over, alles over strijkparels wat je niet in deze blog wist aan te treffen. De vierde query is verdacht, niet omdat er foto's van sexy meisjes staat, dat soort foto's is bekend en is ook altijd min of meer van eenzelfde soort, maar omdat er Voeg een reactie of plaats een commentaar staat. Ik ben dol op sexy meisjes, daar gaat het niet om, en, trouwens, dat weet iedereen, maar als puntje bij paaltje komt heb ik er weinig aan. Toch is deze query niet helemaal overbodig, dat besef ik net zo goed. Het volgende item is Ben Ter Elst en Studio Skoop en daarop volgen Duralex nummers en Alain Salzer Levi. Met Alain Salzer Levi gaat geen lichtje branden, met Duralex evenmin, ik denk aan lattestores en durex, kom niet tot een besluit, waarmee ik niet bedoel dat het me onberoerd laat. Dat is ook wat telkens opnieuw gebeurt als ik de stats doorneem, het dwingt me om na te denken over dingen in een volgorde die telkens weer zo verrassend is dat ik er een boek over had kunnen schrijven. Duralex nummers. En dan Alain Salzer Levi. En dan de cotelette van Ann Van Den Broek. Ze vragen er om. Dat is er om vragen. Het staat er drie keer: cotelette ann van den broek. Zo gaat het, de statistieken zijn onvoorspelbaar. Na Colette is er iemand uit Nieuwland, dan Tim Cleuren en meteen daarop, dieper wegzakkend in de spelonken van de blog, Paul Citroen, Pablo Picasso en, nog dieper wegzakkend, voorbij de Puinstraat waar een keet te huur zou staan, die intussen wellicht opnieuw te huur staat, een peepshow in de Kuiperskaai, op huisnummer 17.