kind

Het kind heeft een rode jurk en speelt met keitjes. Op de tuintafel is een keur aan hapjes. Het is avond, geen avond met de stoffige zwoelheid van een zomeravond, in de atmosfeer is een vochtige toon. Het duurt even voor ik plaats neem. In de keuken staat iemand over een kookpot gebogen. Het kind graait met beide handen in de keitjes en werpt ze op een van de treden naar de doorgang. Dat doet ze nog een keer en daarna nog een keer.
Het is een van die avonden waarop een steilte in de bladeren hangt. Een van de zwartgevlekte katjes duikt weg onder de tuintafel. Ze hebben er nog vijf bovenop gekregen, verneem ik. In de tuin is geen weerbericht.
Het kind raapt de keitjes, werpt.