zondag 14 augustus 2011

zaterdag 13 augustus

Iemand heeft het woord Banksy in m'n notitieboek genoteerd. Dat is gisteren gebeurd. Shepard Fairey, Banksy, Brigitte Lahaie, Fatty Gand, Marseille, alles is gisteren gebeurd. Gisteren, wat begon met het is afgelopen. Aan Shepard Fairey is de mededeling OBEY THE GIANT toegevoegd. Dat had Fairey zo vaak in het straatbeeld aangebracht dat het een eigen leven was gaan leiden.
Vandaag noteer ik eerst 13/08/11, een datum, waaraan ik had kunnen toevoegen, maar doe ik niet, je me tapole la tête aux patolet de tes palottes. Maar dat doe ik dus niet. Martin, dat is wat ik in het notitieboek noteer nadat ik hoe heet je gevraagd heb aan iemand met wie ik in gesprek was. Martin is in een dorp ergens in Zweden geboren, Frida-Li in Stockholm. Ze is geschrokken zegt ze, moord, brand en doodslag hebben rechts op de kaart gezet. Zo werkt het met rechts: moord, brand, doodslag. Dat noteer ik niet in het notitieboekje. Zo werkt het ook. Ik schrijf niet hoe aantrekkelijk het is als ik uit die woorden opkijk. Pereciniste quoi, ik noteer wat op tafel staat, de dingen. Een cassette-loop, waarover Martin zegt dat het is wat het is, een cassettespeler en een loop, meer niet, het is een van de elementen die hij gebruikt, de KORG, een klein klavier, no vocals, en nog wat dingen, een delay & loop pedal en een SP-4045X en een multitrack cassette. En zo zijn er nog wat dingen.
Aymerie en Yannick komen er bij zitten. Met de opname zijn ze tot een uur of twee bezig gebleven. Ze zijn uitgeput. Aymerie herinnert zich almeteens, misschien omdat Yannick over Brigitte Lahaie begon, dat hij ooit eens in Cap d'Agde geweest is. We hadden het in elk geval over Gainsbourg gehad. Gainsbourg zat er voor iets tussen. Eerst Aymerie die zei dat hij lang niet alles even goed vond. Op gegeven ogenblik moeten we het over Birkin gehad hebben. Iemand bracht LUI te berde. Patoulin zei iets, ik zei iets, het begon bezoekersaantallen te regenen, iemand had het over Brigitte Bardot en dat was voldoende aanleiding, voor Yannick, om over Lahaie te beginnen, z'n iPad er bij te halen, met alle consequenties van dien, en toen herinnerde Patoulin zich opeens, van het een op het andere moment, dat hij in Cap d'Agde in een schuimbad gezeten had, il y avait des nanas partout en met een dozijn daarvan en een hoop manvolk erbovenop was hij dus in un bain mousse beland met zo'n dikke, sponzige schuimvlokken dat hij geen steek kon zien, het nam op z'n adem, hij zat van onder tot boven onder het schuim, dégoulasse. Intussen blijft het volk toestromen.
En wat ook Levi opvalt: veel mensen die voor het eerst over de vloer komen.
Ah, mais oui - il y a déjà des gens, merkt Yannick op. Ik tel ze, Controlled Walking Behaviour, en kom op veertig. Tijdens het concert, er zijn er nog, komt het op vijftig.

Geen opmerkingen: