Ijmuiden dommelt. Cargo's hoog als appartementsblokken schuiven over het kanaal. Aan de overzijde van het kanaal ligt een gigantisch industriepark. Ijmuiden zou de zesdegrootste zeehaven van Europa zijn, de vissershaven een van de grootste. Vooral kabeljauw. Ook buitenissige vissen uit Afrika en Thailand. We rijden door het havengebied. Er liggen veel Engelse boten. Joop vertelt. Vijftien jaar geleden bulkte de buurt van pooiers en drugsbendes. In Ijmuiden-aan-Zee bouwden ze kolossale appartementsblokken. Het politiekorps zat mee in de trafiek, hield een oogje in het zeil. Het is een commisaris uit Utrecht die de zaak aan het rollen bracht. Nu is 't een cleane buurt, magazijnen, loodsen, hier en daar nog wel een bordeel, een sauna en een drukbezocht restaurant op een plek waar je het niet verwachten zou, tussen de hoge, bakstenen havenloodsen.
Ijmuiden was een van de secties van de Linie van Amsterdam. Of ik weet wat dat betekent. De Linie lag als een gordel om Amsterdam. Het fortement midden de monding is een restant van die Linie. We hebben het over 1870. Amsterdam was toen een van de best verdedigde havensteden ter wereld.
We rijden naar het duingebied. Hier heeft Joop z'n jeugd doorgebracht. Hij en Klaphorst zijn uit Zandpoort. Waar Klaphorst uithangt? In Afrika. Heeft drie vrouwen, was onlangs op teve. Het duingebied strekt zich uit van Ijmuiden tot Rotterdam. Honderd kilometer ongerept duingebied, af en toe een dorpje. Zandpoort ligt midden het duingebied, werd een vakantie-oord van Duitsers. Dwars door de duinen gaat een linie van bunkers. De Chinese Muur zeiden ze. Ze kwamen er spelen. Het gebied staat vol kreupelhout. Vroeger werden de duinpannen gebruikt om schar te drogen.
We rijden naar een plek waar familie van Joop scharren droogde, een brede duinkom die nu vol struikjes staat. Boven de duintoppen kan je Ijmuiden-aan-Zee zien waar het topje van de ijsberg woont, de heren van Amsterdam. Zuid- en landinwaarts is Driehuis. Landerijen, bossen, paarden, alles keurig als in een prentenboek. We rijden naar Zandpoort en dan weer richting Ijmuiden.
's Avonds vertelt Dawa over het smoelenboek. Ze heeft een vriendin die bij de politie werkt. Het smoelenboek is een inventaris van alle criminelen van Utrecht tot Amersfoort. Er zitten een paar engerds bij. Je komt te weten wie gewapend is. Van eentje, grapt Dawa, stond er dattie een infectie had zodat je maar beter uit z'n buurt blijven kan.
We eten slavink, rode kool, aardappel en appelmoes. Het gesprek komt op de verloedering van de media.
'Geen idee waarom ze ons dat aangedaan hebben,' mompelt Joop. Onlangs was Wilders op teve. 'Kunst en zo, al die linkse onzin, dat kunnen we maar beter stoppen,' zou Wilders gezegd hebben.
zondag 22 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten