BSF beschavingswerf
YAZ Yolanda zong.
Ze zijn er al 10.000 jaar mee bezig.
Geen centimeter opgeschoten.
Tijdens de Renaissance hadden ze Lotto en Grunewald.
Vandaag neem ik Works on Paper door, een boekje van Neo Rauch.
Iets wat tegenwoordig vaak over het hoofd wordt gezien: tweezijdig orgasme. Niet alleen de kunstenaar, ook het kunstwerk hoort klaar te komen.
Werk dat in het prille stadium van de eerste oogopslag bleef hangen, verder kwam het niet.
Grauwe taferelen, een naakte vrouw die met voorhamers bewerkt wordt, brandende borsten. Het mannelijke geslacht: de beulen.
Met krachtige houwen hakken ze op het naakte lichaam in. Zij hangt ondersteboven, soms vlakbij een stadspoort, soms in een tempel, naakt, grauw en met een gelaatsuitdrukking die van alle emoties die ze had kunnen hebben er niet eentje verraadt. De beulen zijn onstuimig en hebben heldere kleuren. Het strak aangespannen kruis toont een dartele welving. Omstaanders verdringen zich om het tafereel, statig als rijpe korenvelden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten