Ik word geïnterviewd door Tim van www.apache.be. Tim heeft ooit nog voor De Morgen gewerkt. Ze staan op het woonerf, het is een koude dag.
Ik had het voornemen om te zeggen dat ik geen zin had in het interview, niet omdat ik niet met ze wilde praten, integendeel, ik had overigens ook best wel zin in een kop koffie, meer het idee dat een mens meer heeft tegenwoordig aan brandstichting en genocide, dat je iemand verrot trapt en dat het uiteindelijk ook alleen daar om te doen is, de sensatie van een heel erg vluchtige betekenis, gesprekken met lui die niets te vertellen hebben, journaille zonder inhoud, ongetwijfeld ook wel de reden waarom ze ooit de term journaille hebben bedacht, en mensen als ik die net zo min iets te vertellen hebben. Ik heb niemand vermoord, ik zou niet eens willen dat ik het wel had gedaan, daar was best wel reden toe, ik sta niet aan het hoofd van de Persgroep, op een onbewaakt ogenblik heb ik misschien ooit wel eens tegen een geveltje gepist, ik heb geen politieke interesses, de R.A.F. is zo ver van mijn bed dat ik niet eens op m'n andere zij ga liggen als de lui die het voor het zeggen hebben een of andere bedenkelijke beslissing nemen en televisie kijk ik niet. Het kan aan m'n reet roesten. Ik heb geen zin in het interview. Wat me interesseert, is www.apache.be. Alternatieve media, daar gaat het om, bedenk ik. De Morgen verliest terrein. Ze hebben geen voet onder de grond. Van Thillo mag nog zo machtig zijn, het gaat om de lezers die vatbaar zijn voor het product. De wekelijkse genocide van de rotzooi van Dag Allemaal verplaatsen naar een dagblad als De Morgen is een riskante onderneming. Abonnees die stikken in de dagdagelijkse kots dragen weinig bij aan het kopje koffie 's ochtends en net om die reden had ik eigenlijk best wel zin in het interview.
We lazen de krant alleen omdat Joris er mee thuiskwam, 's avonds, na zijn dagtaak als sous-chef van Outboard Marine. Het was altijd dezelfde krant met dag na dag, op de weekendeditie na, variaties op gebeurtenissen die een week later of een week eerder plaatsgevonden hadden kunnen hebben maar de stukjes werden blijkbaar toch altijd één dag na datum gepubliceerd en zelf was ik toch vooral geïnteresseerd in wat met Nero zou gebeuren. Zes hokjes, één dag en alles wat een dag eerder gebeurd was herleid tot zes hokjes. En wat nog meer tot de verbeelding sprak: de hokjes van het kruiswoordraadsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten