donderdag 20 januari

foto: Een fragment van twee presentaties. Achterin Jana Cordenier, voorin Machteld Rullens.

foto boven: In de presentatie van Machteld Rullens
nam iemand plaats
aan de kleine tafel. Op het tafelblad liggen wat dingen.
De jonge vrouw
leest luidop in het boekje van Machteld. Omdat ze de woorden wou horen, zegt ze.
Ze spreekt de woorden luidop omdat ze wou weten hoe het klinkt.

foto onder: 'Mag ik een foto van je handen nemen?' vroeg ik.
'Ja,' zegt ze.

De tekst beslaat 4 bladzijden en is onderverdeeld in 7 fragmenten die alle min of meer eenzelfde lengte hebben. Zij en Joel Galler, vertelt Machteld, hebben het in Berlijn gemaakt toen ze aan het EEA resideerden. Dat staat niet in het boekje vermeld. Er staat dat het om flarden van gesprekken gaat, an expansive collection of spoken words, sporadic thoughts and evesdropped sentences, heard within the Beelitz area. Alleen als je weet dat Beelitz tussen Kreuzberg en Schönefeld is, weet je dat het in Berlijn gebeurd is. Zelf ben ik ooit wel eens in Kreuzberg geweest en Alexanderplatz heb ik gezien voor het een bouwput geworden was. Beelitz is de zuidoostelijke rand. In het EEA hadden ze toen een dertigtal residenten. Toen is twee zomers geleden, 2009, en aan het eind van die zomer, augustus, september.

Sofie is net aan bladzijde 4 begonnen

from a different window when searchnig I forgot
the colour of the future where we are now with
no certain spiders and a duality of dog and wolf

als ik de ruimte betreed waar Machteld haar presentatie heeft. De docenten en juryleden zijn ervandoor. Adam Geczy ging achter ze aan. Philip Aguire y Otegui zei dat hij en Dirk in Kameroen geweest waren, hij bedoelde Dirk Braeckman, en dat ze daar Martens pils gedronken hadden en dat hij in de hitte had zitten suffen en denken, waar godverdomme heb ik dit bier al eens eerder gedronken, en dat hij toen opeens had beseft: croxhapox godverdomme, daar heb ik dit bier al eens eerder gedronken.

Op Sofie na is er helemaal niemand. Ze zit aan het tafeltje waarop Machteld wat dingen heeft uitgestald en leest in een boekje. Ik maak een foto, stap om de tafel heen, maak nog wat foto's.

the title what I remember is a roundabout
of curiosity a slide-in death moving backwards
towards an ambivalent sexual art you never know
your next step technically I never get there in
many ways the question is an anxious train inside
a room inside a rood inside a room inside a room
going nowhere fixed on my abstract self yellow
and looking in 1.7 three million drugs placed in
once upon a time with paper in our eyes and wires
surrounding what will happen next I assume
the answer to be yes listen for me coming in an
already otherwise memory just another grid
recreating a language that I dream in I will try
to be your cushion and sieve through scattered
depths install yourself as we are all isolated
together just remember that this is for both of us.

Het woord rood, inside a rood, bestaat niet. Het is een tikfout, er had inside a room moeten staan. Cambridge vermeldt rood screen: a decorative wooden or stone wall that in some Christian churches separates the area near the ALTAR (=a table used for religious ceremonies) from the other parts of the church
Roo, Australian slang, stands for Kangaroo. Tikfouten staan voor zo'n massief totaal aan kennis dat ik er soms duizelig van word.

Searchnig. Zo staat het in de tekst die Joel Galler en Machteld Rullens samenstelden. Als je dat op google intikt kom je op een pagina met foto's van een nerd die met een verrekijker zoekt waar je gebleven bent en een jerk die het met een vergrootglas doet. Eén tikfout en niemand die je lastig valt.