donderdag 6 oktober

Iemand in stereo opvagen, zodat het linkerkanaal niet blijft open staan.
Een zwart gordijn sluit de doorgang af.
Guido en George reden naar een stoffenwinkel, een zaak die eind jaren negentig De Strik genoemd werd. In Ledeberg aan het rondpunt vlakbij de autosnelweg.
De stoffenwinkel werd De Strik genoemd omdat er op het eerste een enorme strik aan de voorgevel hing. Er was geen rondpunt, dat kwam er later pas. De stoffenwinkel verhuisde naar een plek vlakbij en de strik verdween.
Guido herinnert zich dat ze er bijzonder hoffelijk behandeld werden.
In de kubusruimte hangen kaartjes. De zwarte stof gebruikten ze om de doorgang naar de zaal voorin af te sluiten.
Het is vroeg op de avond, buiten hangt nog daglicht, als Visnja en Cristina de hall betreden. Cristina die ook Amelia heet. Het concert van Talibam! had haar naar croxhapox gelokt. Talibam! had ze in Boekarest meegemaakt.
Ze zei dat ze het eigenlijk best interessant vond om twee namen te hebben. Zo is ze voor de een Amelia en voor een ander Cristina.
The bartenderness, that's you, grapt ze.
Een keukenrol, waar niet zoveel papier aan vastzit, belandt achter de ijskast.
Een van de bezoekers, later op de avond, is Betty, die midden jaren tachtig in 't Damberd werkte.
Linda werkt voor Vlaanderen Vakantieland.
Luc is met Betty. Tijdens Windkracht 10, hij was de regisseur, hebben ze een mayday meegemaakt. De helikopter had motorproblemen en ging met een rotvaart tegen de vlakte. Hij had Buiten De Zone gedaan, begin jaren negentig, die ene serie waar hij trots op is, later deed hij Witse.
Een soap, zegt hij, is: de acteurs doen niets, ze leggen uit wat ze gaan doen.
Tijdens Windkracht 10 zijn ze dus inderdaad bijna neergestort. De helikopter ging 400 meter strak omlaag. Op een scheet boven het aardoppervlak begon de machine toch weer te wieken en toen zijn ze traag honderd meter boven het strand naar Koksijde gevlogen.