Een schuur met oude broden. De bedenking dat je daar een kunstwerk mee maken kan. Vijftig zakken met oude broden. Iets voor aan zee bijvoorbeeld.
Rebecca had voor warme chocolademelk gezorgd.
Hoe iedereen zich de reis op een andere manier herinnerde en hoe ook de herinneringen door iedereen op een andere manier ingevuld werden. Bijvoorbeeld hoe die Duitse sjamaan het deed en hoe die jonge mensen uit Antwerpen het deden. Dat moment toen het geklepper van de kerkklokken samenviel met drie foto's waarop telkens een kerk te zien was.
Kinderkamergeluidjes. De desolate stem van de zangeres van Echo Beatty en de ochtendsessie met Guy en honderdeneen collector's items.
Het kampement van Rebecca, het heeft iets van een basiskamp in de bergen, en de speelse, ritmische lijntekeningen van Sonia Anicéto, tekeningen die aan de vlucht van vogels doen denken.
Het superheerlijke ontbijt met gazpacho, croissants en Franse kazen, neige d'Auvergne en Montagou. En dat ik nu weet hoe ik gazpacho maken moet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten