les twee

LES TWEE, OPGELOPEN TIJDENS MIDDAGDUTJE

1

Leonid, kijk eens, wat is dat.
- Koe.
Heel erg goed. Dat is een koe. Ja he. Koe. En wat is dat?
- [...]
Wolk. Een wolk. Dat is een wolk.
- [...]
Wolk.
- [...]
Zeg eens wolk.
- Wulk.
Wolk. Zeg eens wolk.
- [...]
Zeg eens wolk.
- Wulk.
Neeh. Wolk. De wulk is een schaaldier.
- Wulk.
[...]
- Wulk.
Leonid, luister. Dat is geen wulk. Het is een wolk. Wulken hebben ze hier niet. Zeg eens wolk.
- [...]
[...] [...] [...]
- Wulk.

2

De mens is een huisdier.

3

Beste Els,

We hebben geweend, we hebben veel geweend, we hebben ons in slaap geweend. En Bes en Leonid konden niet slapen.
Leonid heeft z'n eerste woordjes geleerd. Heel erg flink. Omdat hij er het de hele tijd over had en we toch aan zee waren, hebben we wulken gekocht, maar dat bleek hij niet te lusten. Ik weet het niet, ik weet het niet. En Bes weet het ook niet. Toen we hem kochten zag hij er natuurlijk al heel erg zwart uit. 't Is een neger, zei Bes, maar op het certificaat stond dat hij Breznjev heette, toch echt wel een Russische naam. Familie van, vroeg ik nog. We hebben het uit Angola, zei de verkoper, en daar zijn ze zwart. Dus toch een neger, zei Bes. Nee, zei de verkoper, die hebben we tegenwoordig niet meer. Deze is zwart omdat hij onder de modder zit, vers binnen, we hebben nog geen tijd gehad om 'm een beurt te geven, maar spoel 'm, driemaals daags, en 't is zo geflikt. En dan is 't ie wit! Precies. En je zal er geen wittere gezien hebben. Kijk, die Breznjevs, dat komt uit steenkoolgebied, zwarter dan een Breznjev hebben ze niet op de markt.
Ik weet het niet, Els, en Bes weet het ook niet. En dat is geen verwijt he, Bes. Maar er is dus geen enkele reden om jaloers te zijn.
Leonid is natuurlijk heel erg schattig.
- Wulk.
Kop dicht.
- Huuh huuh huuh. [stikt van het lachen]