dinsdag 18 juli 2017

elementair

Een brief zou als volgt kunnen beginnen: Twee geleerden benaderen elkaar en stappen dwars door elkaar heen. Ze hadden de ander niet opgemerkt.
Er had ontmoeten gestaan kunnen hebben. De geleerden ontmoeten elkaar. Benaderen schrappen? benaderen vervangen door? Nee, want de geleerden ontmoeten elkaar niet. Niet schrappen dus. Ze merken de ander niet op. Ze hadden elkaar ontmoet kunnen hebben, maar dat gebeurt niet, ze merken de ander niet op. Het is voorts niet onmogelijk, het is in zekere zin zelfs plausibel, dat ze elkaar groeten, een hand geven, op het terras aan dezelfde tafel plaatsnemen en gedurende anderhalf uur en meerdere koffies, waar eventueel ook likeur aan toegevoegd zou kunnen worden, een geanimeerd gesprek met elkaar hebben zonder de ander op te merken.
Gek, bedenkt geleerde A later, laten we hem voor het gemak geleerde A noemen, gek, bedenkt hij, nadat hij er na enkele vergeefse pogingen eindelijk in slaagt om het hendeltje van de toiletdeur in het slot te hebben, het is sowieso een jaar dat ik niet met Soutine was.
Er had Derrida gestaan kunnen hebben. Geleerde A zou door kat of hagedis vervangen kunnen worden. Twee hagedissen benaderen elkaar. Zou door postzegelverzamelaar, zou door ambtenaar, zou door briefschrijver, zou door kernfysicus, zou door prostituee vervangen kunnen worden. Net zo toepasselijk is het beeld dat geleerde A in geleerde B plaatsneemt, het handkoffertje opent, blind het passagierszitje aftast en tot het besluit komt dat hij met de fascimile waarover geleerde B het even voordien gehad moet hebben, de schedel van een dame verbrijzelde die later inderdaad de echtgenote van geleerde B blijkt te zijn, en het moordwapen op de muurpiano in de hall liet liggen. De plot van Ascenseur pour l'échafaud in een notendop.
Manganelli.
Het woord briefschrijver deed me aan Manganelli denken. Zou door briefschrijver, zou door kernfysicus, zou door prostituee, zou door Manganelli vervangen kunnen worden. Manganelli en de Noord-Amerikaanse schrijver ontmoeten elkaar. Nee, wacht even, ontmoeten elkaar niet, ze merken de ander niet op.
Manganelli is net terug uit Afrika.
Elke Amerikaan behalve Miller. Het is de gebruikelijke formule: jij, ik. Hoezo, je herkent jezelf niet. Heb je me niet herkend? Namen onthou ik niet.
Geleerde B (richt zich tot het dienstmeisje): Ik had graag het woord geil willen gebruiken.
Het dienstmeisje (60-jarige als prostituee vermomde bajesklant, op fluistertoon): Wat?
Geleerde B (op fluistertoon): Geil.
Het dienstmeisje (geveinsde verbazing): Geil?
Geleerde B (alsof hij net het zakwoordenboek Engels-Frans raadpleegde en het woord zo exact mogelijk probeert uit te spreken): Geil. Drek maakt me geil.
Het meisje lacht.
Ze begrijpt me, denkt de geleerde.
- Excuseert u me, euh, kan twee keer, twee keer, euh, twee keer het volume. Twee keer het volume graag.
Het dienstmeisje (fluistertoon, lacherig, samenzweerderig): Twee keer...?
Geleerde B: Grote portie.

Geen opmerkingen: