Facilement votre
Ik weet alles van je.
Het recept,
de ingrediënten. Op je achttiende ben je als kantoorklerk begonnen
Je moeder had voor wollen sokken en een verse onderbroek gezorgd
In de tram,
een authentieke verbintenis,
werd je door niemand herkend.
Heb ik je verlangen aangewakkerd? je droom vernietigd?
Gaat u zitten, zei iemand. Je gaat zitten.
Iemand schenkt een kopje koffie,
je neemt de krant door. Uitgekleed. Geen hoge hoed. Het verwachtingspatroon op nul
Mijn enthousiasme is bekoeld.
In een onderbroek en op sokken zie je er in je pak maar gewoontjes uit.
Draagt niet iedereen een pak tegenwoordig? Geen vleugels,
een valhelm.
Ik bestudeer je. Ik neem je in me op, naakter in het grijze pak,
naakt in je dagdagelijkse vermomming.
Docilement votre
Anderen zullen je herinneren
In de tram,
op straat,
een authentieke verbintenis,
Je moeder had voor wollen sokken gezorgd
naar het theater. Daar
werd je door niemand herkend.
Iets - de beugel, het pak, de sokken, een onderbroek - iets dat niet branden wil.
Het had gekund, het had gekund. Het wil niet. Een cardiologisch misverstand.
Alles licht ontvlambaar, alleen dat ene ding, te abstract,
het wil niet.
Het had gekund, het had gekund.
Nauwkeuriger bekijk ik wat ik van je weet.
Weinig.
In m'n enthousiasme stelde ik me voor dat ik alles wist.
Ach, het enthousiasme.
Iets, iets, iets
door je moeder over het hoofd gezien, te abstract,
geen fopspeen,
het nieuwe paar schoenen voor het laatavondjournaal
Iets, iets,
een hart dat niet branden wil. Oorsprong,
kern,
een hart dat niet branden wil.
totalitairement votre
In m'n enthousiasme over het hoofd gezien.
De niet langer uit te spreken verschrikkelijke onschuld.
Voor de spiegel
in het herentoilet, 's avonds, maatpak
naakt,
van kop tot teen in vuur gebeiteld en iets
iets, iets
Niet aangetast door het hevige vuur. Hittebestendig. Edison nam er geen patent op, te abstract.
Op het college was een mooie toekomst voorspeld
Wollen sokken,
een verse onderbroek, als het wat meezit
een nieuw paar schoenen,
het maatpak.
Ah, mais, désolé monsieur, on n'accepte que
Alleen brandbare dingen.
In de tram,
op straat, in de duisternis van het theater
de authentieke verbintenis
Oorsprong, begin,
punt, kern, asfonteinen, een feestelijke dag.
Meer vuur kan het niet hebben. Geen bestek,
met de blote hand.
Ook al weet ik niets van je, ik eet je op. Oppeuzeling van
pak
balg
en portefeuille. In alle oprechtheid, de affectie zonder andere verplichting,
een niet langer uit te spreken verschrikking. En ach,
ach,
ach,
het enthousiasme.
maandag 18 september 2017
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten