Rond een uur of halfvijf heb ik een afspraak met onze raadsman. De dames van R, laten we ze zo noemen, spannen een zaak tegen ons aan.
Ik fiets door de binnenstad. Tot drie keer toe passeer ik de stadsbibliotheek. In de straten is een aangename drukte.
Halfzes. John Watts and his regular hat. And Leila, his youngest daughter. Leila studying art in a Cornwall art school.
Marc en Frips waren net van plan om er weer vandoor te gaan.
In de witte ruimte is niemand. Een Atlantische storing jaagt over het woonerf. Cathérine is in de videoruimte bezig.
John parkeert z'n auto op het woonerf, een sjiek spel met LEGEND op de kofferbak. We laden uit (screens, artefacten, een koffer, dozen). Marc en Frips steken een handje toe. We plaatsen de spullen naast de steunbeer in de grote zaal. John haalt een portable tevoorschijn en toont beeldmateriaal van de Glasgow show: een ronde tafel en een sobere presentatie van de vinyl artefacts. In Glasgow zat hij klein behuisd. Van alle plekken die hij tijdens z'n tournée aandoet is Croxhapox wellicht de grootste en ook de meest experimentele plek. Na Gent volgen Düsseldorf en Berlin, later Amsterdam, Antibes en London. Het gesprek komt heel even op Harvey: 'but it don't work, she don't read blogspots'.
Een Atlantische kortsluiting dondert over de binnenstad. Frips en Marc nemen de benen. We wachten tot de storing zich een halve straat landinwaarts bevindt, storten ons op de auto en rijden naar Flandria Hotel. Flandria is vlakbij maar door het eenrichtingsgedoe hebben we om te rijden via Sint-Jacobs en zo via de Belfortstraat enzovoort, het rijdt als een anagram van abacadabra. Aan de desk in Flandria Hotel is een Duits echtpaar, ze vragen waar het Paakhus is. John heeft kamer 13.
We stappen naar de auto en rijden naar de Vrijdagmarkt.
woensdag 1 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten