donderdag 2 oktober

Woonerf, poort. Het geklepper van de kerkklokken 'als het kletteren van kettingen' (De Bijna-Mens, L'homme Approximative, Tristan Tzara, eerste zin) en het altijd-blije geroep van de kinderstemmen op het nabije speelplein.
Een witte poes, miauwende Kookaburra. Geel vlekje achter het rechteroor. Ze betreedt de cafetaria, mi-au-wa-wu-wauwt, claimt het territorium.
'Dag poes.' Miauwende Kookaburra negeert, neemt de trap naar de kleine kantoorruimte, heeft al een plannetje, inspecteert het kantoortje, springt op een kartonnen doos, het is het begin van een tocht waarvan elke fase met nadrukkelijk gemiauw gepaard gaat alsof ze wil zeggen: kijk eens! wat is dit, en even later kijk eens! wat is dat. En dit is dit en dat is dat. Witte Kookaburra, ko ko, ko Kaburra. Ze komt naar het barmeubel, springt op een van de barkrukken en dan met een lichte, schuimige sprong bovenop het barmeubel zelf. Hier is ze heer en meester. Ze stapt over het stoetbord van de laptop, snuffelt aan de vlierbitjes, aan de baswak boordevol keupjes en als ik zeg 'he, Kookaburra, miauwende Kookaburra,' dan negeert ze. En tegelijk is 't een schatje, een witte knuffelpoes met een geel vlekje achter het linkeroor, of is het het rechteroor, het is het rechteroor, en ze negeert omdat ze groot is in doen alsof ze negeert, met haar witte pels en die witte pootjes en dat witte snoetje dat ze ronkend tegen de holle binnenkant van de handpalm aandrukt.
Ze springt op een van de bierbakken, klautert op het aanrecht, stapt behendig en met soepele simpelheid tussen de glazen door, bestudeert de handelingen, met grote nieuwsgierigheid bestudeert ze de handelingen en het grommende water.

Jelle en Sarah steken de festool binnen. Fragmenten van wat volgt belanden op de www.croxbrainbox.blogspot (een blogspot met focus op de tweede editie van BRAINBOX), andere gaan verloren.
's Voormiddags was er telefoon van Inge Nederkoorn. Dat was rond een uur of elf.
Cathérine en Pieter hebben de doorgang naar de kubus afgesloten met een zwart gordijn. In de kubus toont Cathérine SKULPTUR I, een film die ze in Tsjechië maakte.