Bezoekers. Sympathieke bezoekers. Bezoekers die we al eens eerder gehad hebben, bezoekers die hier voor het eerst komen. Bezoekers die het weten, andere die het niet weten. Pijnlijk strompelende bezoekers, bezoekers die voorover vallen, sommigen rollen of hebben zichzelf na de valpartij onder controle door zich op kruipende manier voort te bewegen, anderen gedragen zich als dieren, veranderen in kermisattracties. Ook zijn er bezoekers die zich pijnigen door tegen dingen aan te botsen. Ze stappen, kruipen, liggen, zitten, staan, staan in bewondering naar een van de werken van Grunewald te kijken, zitten op een barkruk, uitgeteld in een hiernamaals van verbazing kruipen ze om elkaar heen, he, buitengewoon, wat een uitzinnige beleefdheid. 'Komaan, vooruit, maak dat je wegkomt, schoften,' roep ik.
In de mediaruimte zijn Tim en Grégory bezig. Tim is met een foto bezig, Grégory glundert, meandert. Le gamin et ces métaphores. Guillaume en Clara betreden de hall, ze lachen, maken grapjes, er is een vrolijke sfeer. Guillaume zit in de videoruimte. Pieter met nog een werk. In de videoruimte stellen ze vast dat het blauw het niet doet. Wat er gebeurd is? Weten we niet. Guillaume vraagt of we een instrument hebben om het voltage te meten. Een instrument om het voltage te meten? Nee, dat hebben we niet. Ze zoeken een winkel. Guillaume heeft ook een laspost van doen. Hebben we evenmin.
In de witte ruimte staan bezoekers. Ik breng de kaartenstandaard op orde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten