Dan Van Severen is dood. In De Standaard een volle bladzijde. Een dagblad dat z'n grootmeesters niet eert, dat komt niet weg met de aardappelschillen, daar steek je geen kachel mee aan.
Theophile, grootvader van vaderszijde, las Het Volk. Om de krant te lezen ging hij in het fauteuil naast de koekoeksklok zitten. Er hing een rare lucht in het kamertje, ze woonden aan de vaart. Elke dag kwam gekookte aardappelen op tafel, de ene keer met een kotelet, een andere keer met worst of vogel zonder kop, bloemkool, spruiten. Het wijf jammerde dat ze geen leven had. Dood had ze wel. En hoeveel woorden ze veil hadden in Het Volk toen Marietje uit de sluis aan de Stinker en de Blinker opgevist werd. Hebben ze een stukje geplaatst? Heeft Theophile dat stukje gelezen? Dat z'n wijf verdronken was, dat het gerucht ging dat het zelfmoord was en dat ze bruin zag alsof ze uit Costa Rica kwam.
In De Morgen, mensenlief, hebben ze het overlijden van Dan Van Severen gereduceerd tot een kort bericht onderaan de bladzijde. Meer woorden moet ge daar niet vuil aan maken, zullen ze gedacht hebben.
Volgens de cultuurredactie van De Morgen - voor zover ze daar nog zoiets hebben dat daaraan beantwoordt - zou Van Severen op 72-jarige gestorven zijn.
's Namiddags is er een afspraak met Eduardo Aruta. Hij belt me rond een uur of elf.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
koop eens de standaard
de morgen stinkt
we weten het
Een reactie posten