foto: Alice van de beeldhouwklas. Ze werkt aan een uit leem opgetrokken sculptuur. Leem, verneem ik, is kleigrond waarin ook zand voorkomt. Leem is klei en zand. In de Ardennen gebruiken ze leem voor stallingen en kleine bouwsels.
De sculptuur toont drie oude, in de bekisting verzonken koeien. Oude koeien met maagzuur dat dwars door de bodem tegen het vilbeluik aandrukt.
Met elegante precisie smeert Alice de leem in dikke plakken over de bekisting.
foto: Bij dit object stel ik me een bladzijde voor uit Nach der Natur: ein Elementargedicht van W. G. Sebald.
Een fraai gesneden benen mes
houdt de schilder in zijn hand en hij
snijdt de pen waarmee hij straks
verder zal werken aan een vrouwelijk naakt
dat voor hem naast het inktpotje ligt.
Zichtbaar door het raam aan zijn linkerhand
De 17de bladzijde vertelt over de wondere ontdekkingen van een eeuw zonder de fratsen van het zelfportret.
Op de tafel in de corridor, een tafel die net zo smal en lang is als de corridor waarin het uit losse stukken tot een enorm ding gesmolten meubel staat, staan honderden kleine objecten uitgestald. Assemblages, ready-mades.
Wouter. Hij staat helemaal bovenop de ladder.
woensdag 17 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten