We logeren in een buitenaards hotelletje vlakbij Place de la République. Een parkeerplaats vinden viel niet mee. Nadat we de hele buurt uitgekamd hadden, waarbij het fabelachtige gevoel voor richting van Bie ons had behoed voor het meest voor de hand liggende scenario, dat we het hotel in rue Pierre Chausson helemaal nooit zouden terugvinden, Little Hotel, een keet met twee sterren en een smalle liftkoker waar de met een rode loper afgewerkte trap als een slakkenhuis omheen zit, belandden we in Le Dogon, een Afrikaans restaurant in de buurt van Boulevard Magenta.
Het ontbijt is in de kelderverdieping. Hoog in een nis van het gewelfde souterrain is een kleine luidspreker waaruit op gegeven ogenblik Les Croquantes van Georges Brassens klinkt. Enkele dagen eerder hadden we in de auto de versie van Dave Douglas beluisterd.
2. In het Louvre is een buitenaardse volkstoeloop waar in la salle Corot weinig van te merken valt want die verdieping, la peinture française du 19ième siècle, is afgesloten. Geen Corot op donderdag, verneem ik. Dat heeft de museumdirectie beslist, het staat in de reglementen, geen negentiende eeuw op donderdag, op die beslissing komen ze niet terug. Bie is in een van de andere vleugels.
Onuitstaanbaar buitenaards: la salle Corot fermée. Pas de question mais vraiment pas de question que je m'intéresse à la peinture flamande du XXVI siècle, aux français de l'époque Boudin ou aux mystères d'une peinture médiocre comme celle de Rubens. Ik slenter door de zalen met Hollandse meesters en beland voor Le Boeuf écorché van Rembrandt en een stilleven, Nature morte au gobelet d'argent, een genrestuk van Willem Claesz Heda met, naast het object waar de titel naar verwijst, twee okker- en vier hazelnoten, waarvan er eentje opengebroken en opgepeuzeld is, noten die er uitzien alsof ook zij tot het zilverwerk behoren.
Reste une méditation en photogêlée du bâtiment même.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om l'Orangerie te bezoeken, aangezien er in het Louvre voorts toch helemaal niets te beleven valt.
Soutine heeft een nieuw onderkomen gevonden onderin l'Orangerie waar de collectie van Paul Guillaume werd ondergebracht. C'est même pas inderdit de lui rendre hommage en prenant quelques photos. In een van de belendende zaaltjes hangt werk van André Derain, 'le fils révolté de Corot', schilderijen die kennelijk recent in de collectie terecht kwamen of pas onlangs, na de renovatie van het gebouw, aan de expositie toegevoegd werden: La table de cuisine, Paysage du Midi, La Route en het verbluffend zorgvuldig gepenseelde Melon et fruits uit 1927.
foto: het Louvre, een winkeletalage in het souterrain
Geen opmerkingen:
Een reactie posten