maandag 26 april 2010

maandag 26 april

return to a temporary calm /try-out/

Iemand duwt op een van de knopjes van de videoprojector, het aanknopje.
Lorenzo staat kaarsrecht, je zou kunnen zeggen militaire houding, geen beweging in te krijgen. Rudy hakt.
Militaire houding doet afbreuk aan het bestaansrecht van de danser. Houding van danser die gedurende lange of korte periode niet in beweging is.
Iemand verplaatst een ladder. Rudy hakt. Het verplaatsen van de ladder heeft een simpele noodzaak. Het A en B van het verplaatsen van de ladder zijn als de uiteinden van een korte, strakke lijn, het tot het strikt noodzakelijke minimum herleide alfabet van een op het eerste zicht volstrekt zinloze handeling. En hebben een vervolg: Lorenzo stapt.
Lorenzo stapt, Lorenzo heeft een verband om de middenvinger van zijn rechterhand, Lorenzo staat. Rudy hakt.
Aan de laptop zit iemand zonder waarneembare bedoeling voor zich uit te staren. Iemand is met een microfoonstandaard in de weer. In de corridor is niemand.
Lorenzo verplaatst zich, dat wil zeggen hij gaat op een andere plek staan, verplaatst zich van gegeven plek A naar nog niet gegeven plek B die uiteindelijk toch gegeven plek B wordt, en blijft daar staan. Er is muziek. Prokofiev, verneem ik later, het kakje is van Prokofiev. Een symfonie.
'check check check check check,' zegt de persoon die met de microfoonstandaard in de weer is, 'check check check check check'. Lorenzo verplaatst zich. Hij stapt naar de cassetterecorder, die zich vlakbij een van de hoeken van de in twee stukken opgesplitste frame bevindt, en blijft daar staan. Hij staat naast de cassetterecorder, stapt, staat, maakt soms een hoek, dan nog een en nog een, en verroert geen vin. Trouwens Lorenzo heeft geen vinnen, dacht ik.
Een van de toehoorders schoffelt in het baardhaar. De persoon die dat eerder al eens deed, verplaatst de microfoonstandaard. Hij stapt om een korte zijde van de frame heen en plaatst de standaard vlakbij de cassetterecorder.

Ik heb zopas geschreven dat iemand om de korte zijde van de frame heen stapt en de cassetterecorder verplaatst.
Heb ik dat geschreven? Zonder de handeling, zonder het plaatsvinden, zonder het aanwezig zijn bij het plaatsvinden van? Had ik niet geschreven kunnen hebben. Schreef ik? Heb ik geschreven? Dat geldt ook voor volgende zin: Hij komt voorin het kader staan. De anderen, zij die vanuit mijn standpunt bekeken aan het andere eind van de ruimte zitten, hadden dit niet geschreven kunnen hebben. Ze schrijven niet, ze leunen tegen een muurtje. Ook dat helpt.

Rudy hakt, Lorenzo spreekt. Iemand plaatst de microfoonstandaard vlak voor het spraakorgaan: Lorenzo spreekt, verplaatst zich, spreekt, zwijgt. Iemand verplaatst de standaard. Na verloop van tijd merk je dat die standaard Lorenzo volgt, wat niet vanzelfsprekend is. Later worden wat foto's gemaakt.
De nabijheid van de microfoon heeft Lorenzo het zwijgen opgelegd. Er is muziek, een cowboyliedje. Rudy kakt. Excuseer,
hakt. Iemand
Iemand sluit de cassetterecorder aan op het elektriciteitscircuit. Dat is goed gezien. Lorenzo verplaatst zich, neemt vlak naast de cassetterecorder plaats of komt daar tot stilstand wat op hetzelfde neerkomt. 't Is een tijd geleden dat hij daar stond.

(pauze)

mits er sprake zou zijn van een andere logica dan de zichtbare juistheid

Lorenzo spreekt. Hij zegt een aantal zinnen waarvan ik me alleen 'bij het vallen van de dag' herinner en dat hij in de microfoon spreekt.
Iemand steekt een sigaret op. Lorenzo spreekt, Tom Waits schalt door de speakers, Rudy hakt. Het idee dat hij tot een andere handeling komt. Hierover nadenken.

Geen opmerkingen: