'Kent ge de Lemmer?' vroeg de slotenmaker. Hij was op de onderste trede vlak voor de doorgang gaan zitten.
De Lemmer, dat kon ik niet bevestigen. Als ge vier jaar zijt, ziet ge veel dingen waar ge de naam niet van weet. Hij had nog op De Akker gewerkt, aan het kanaal, voorbij het huis waar de metser woont. En daar, op een dag, ooit, lang geleden, had er een ezel in brand gestaan. Daar was hij begonnen.
Nee, Lemmer zegt me niets, zei ik. Ik heb er ook maar een half jaar gewoond.
'De Lemmer die in zijn doodskist stond. Dat is op televisie geweest.' Hij noteert een nummer, grinnikt, kijkt op van het papier. 'Wanneer is dat, dat gij daar gewoond hebt.'
Dat ik daar heb gewoond, wanneer dat was. Dat moet begin jaren zestig geweest zijn.
'Ja, de Lemmer. Hij is daar ver buiten Nevele bekend mee geworden. Hij deed nog wel meer zotte dingen. Wilt ge hier eens tekenen.'
En hoeveel het ging kosten, vraag ik.
Honderdvijftig euro minus 27 eurocent, zei hij. Minus 27 eurocent. Hij herhaalde dat: minus 27 eurocent.
149 euro en 73 eurocent, zegt hij, voor de volledigheid.
De metser, het had me getroffen. Het was het eerste wat hij zei nadat hij had gezegd dat hij van Meigem was. Dat is naast Vinkt. In Vinkt hebben ze tijdens de oorlog op een dag iedereen in de kerk samengedreven, neergeschoten. Dat was een represaille geweest. Hij weet van mensen die ze op straat neergeschoten hadden. De metser, dat dat mijn grootvader is, heb ik gezegd. Langs de vaart, voorbij de brug, het eerste huis, zei hij. Ja, het eerste huis, zei ik.
En ik moet u niet op Nevele kermis uitnodigen he, zegt hij, voor de volledigheid. We lachen.
Nee, op Nevele kermis moet ge mij niet uitnodigen, zei ik.
namiddag, voor de volledigheid
Hesp, kaas, komkommer, tomaat, smeerkaas, sla. 1 pompoen,
prei, broccoli,
selder, pijpajuin en raap en rode biet. Pittabroodjes, twee volumes, en spaghetti
van Benito.
Champignons, gember, tomates concassées au basilic, witloof, wortelen.
Witloof, appelen, olijflolie, gehakt, rijst, ui, banaan, komkommer, witte peper.
Knoflook, kaas, een zak met aardappelen en vier flessen wijn, Tarapaca en Côtes du Rhône Villages. De lasagna is van Benito.
En dat is lang niet alles. Ik ontdek onbevroede materie. Knolselder, courgetten, zelfrijzende bloem, couscous, twee dozijn eieren, geitenkaas van Galaxi, kristalsuiker, alpro soyaboter en mandarines.
In de hall staat een magnetron en op het zwarte tafeltje een laptop met de foto van een zwembad op het bureaublad.
maandag 15 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Daar krijg ik honger van.
Een reactie posten