woensdag 3 november 2010

oxymoron

Van alle mensen die ik ken, is hij de oudste, jong als een pasgeboren kind.
Hij is oud en tegelijk zo jong dat ik helemaal nergens de datum vind.
Zo groot is hij, groter dan een eik, dat ik geen andere woorden weet, barbaar en kind,
en zo klein dat hij met de druppel die ik ben toch alles weet en vindt.

Geen opmerkingen: