Dat we naar Katchaturian aan het luisteren zijn, merkt Van Ryssen op.
Wat zeg je, zeg ik. Katchaturian, roept hij. Heb ik het goed gehoord. Katchaturian. Dat slaat als een tang op een varken, Sibelius of Katchaturian, ik zou het verschil niet eens merken als ik de prullen zelf geschreven had.
Van Ryssen zit in de belendende ruimte, heeft een nachtelijk uitzicht op de tuinen van de Wolterslaan, buigt zich over cijfers. Ik zit met m'n rug naar de nachtelijke tuinen, staar naar het grijsblauwe beeldscherm. Die Katchaturian begint op m'n zenuwen te werken, maar het actieplan is ingevuld, half, op wat bijkomstigheden. Een zucht van verlichting waait door de tuinen.
Het gesprek kwam op hoe vaak ze Sibelius draaien, op Klara. We luisteren naar een werk van Phill Niblock. Van Ryssen zei dat hij het nagetrokken had. Tchaikovsky staat op 1.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten