dinsdag 3 mei

Hoe hoog komt de tekst, het is een van de vragen die Daniël zich stelt: 180 centimeter of 190 centimeter.
De tekst over croxhapox, experimental art house enzovoort, komt in 10-voud. In het Engels, in het Bulgaars, Cyrillisch, in het Albaans, in het Turks, in het Chinees en het Russisch, in het Pools, in het Arabisch en in het Spaans. De Hebreeuwse vertaling is de enige die rechts uitgelijnd werd.
Johanna is in de Thomsenruimte bezig. Marc had de gaatjes gestopt, in de voorste zaal. Die gaatjes waren een restant van het project van Susanne Kutter. Ann springt binnen.

Het werd 185cm. 180 een tik te laag, 190 een tik te hoog.

'Dat is geen goed idee geweest, die inkt,' zeg ik. Johanna lacht, ze is er gerust in, neemt er haar tijd voor. Eerst wordt de met inkt aangebrachte tekst met een natte spons verwijderd, dan gaan er meerdere lagen witte verf overheen tot de muur er weer net als eerst uitziet.
Dat is in de Thomsenruimte. Rita en Daniël zijn bezig in een van de belendende zalen. Terwijl dus in de ene ruimte tekst verwijderd wordt (een lijst met de namen van iedereen die aan de HIF-performance deelnam), komt in de belendende ruimte opnieuw een massieve hoeveelheid tekst.

foto boven: De Albaanse versie. Rita is er mee bezig. De Engelse - Britse - vertaling is in Courier New, een schreefletter. 'De ergste zijn de letters met beentjes,' had Daniël gezegd, 'dat blijft haperen.' Alleen de Britse versie heeft beentjes.
Ook op het raam was 't geen sinecure, herinnert hij zich. Toen ging de tekst 3 meter hoog. De geplotte woorden hebben twee vellen.


foto boven: Chinees.

Van de Chinese vertaling weet Daniël dat ze ook croxhapox in het Chinees hadden kunnen vertalen, fonetisch.
Nu leest het als een plaatsnaam en dat is net zo goed. Croxhapox is geen richting, het is een plek.

Tijdens de algemene ledenvergadering van gisteravond is besloten om ook de ontbrekende talen toe te voegen. Duizend. Dat slechts één taal ontbreekt, is logisch.

Cyrillus en Methodius kwamen op de brandstapel terecht. We schrijven elfde eeuw, twaalfde eeuw. Daarbij hadden ze Methodius niet over het hoofd gezien. Wel dat ook hij het Cyrillisch had bedacht en uitgewerkt.

foto: Cyrillisch

Daniël vertelt dat hij in 2002 in Het Belang van Limburg gedurende twee maanden elke dag dezelfde tekst in een andere taal liet plaatsen. Het Belang van Limburg was de enige krant die op het voorstel inging. Ze hadden er een medewerker, Marcel Grauwels, die erg begaan was met het sociale element.