woensdag 3 april

Een Bulgaarse correspondente, ze woont sinds eind vorige eeuw in Màlaga, waar ik op een dag een handje toestak toen ze haar pas gekochte appartementje aan het renoveren was, stuurt me het kopie van een gedicht, door een zekere Maria in een intussen vergeelde, in Sebastopol gepubliceerde bloemlezing aangetroffen. Met die Maria, die ik nooit ontmoette, heb ik in 2000 heel even contact gehad, herinner ik me. Ze schreef me een kluchtige brief en die brief ben ik kwijtgeraakt. Svetlana wijst er op dat de titel van het gedicht niet The Hand That Became A Hand is, als je het naar het Engels zou vertalen, maar The Hand That Came From A Hand.

из руки ставшей кистью руки

страна страсти явилась вдали

девять дней сума с ветрами - дар спасителя

влаге тиррена - завершила задание

на десятый день: была украдена сума с ветрами.

завершение рассказа (антифат пустил

ладью в пучину, ужасная кирка дала

мужикам её напиться,

мы стали свиньями, чудеснейше

спасенные из грязи хитрым Адиссеем,

избежали срама на века).

да, адиссей ублажил кирку на кушетке,

пусть не в стране страсти:

для друзей применил трюк приапа

и кирка защебетала. задействуй радар руки,

сказал адиссей, если ты видишь

так называемых друзей.

смени в руке гласную,

и ты унюхаешь лезвие

предательства,

уже с заданьем для тебя.

А еще репица дает знак, -

виляет или не виляет.

En wat ze ook nog schrijft, The Hand That Came From A Hand, als dat is wat er staat tenminste, zou Odysseus als protagonist hebben, of liever, Адиссеем, want dat is wat er staat, meent Svetlana, Adysseus of van Adysseus, of van de hand van Adysseus, of zoiets. Ik stel me voor dat Poljotkin, of Paljatkin, of hoe hij ook heet, weinig had aan letterkasten die ondersteboven staan.