Italiaanse doorloop

1. Zullen we anders eerst een technische doorloop doen, Seppe?
Een étude van Nicolas Jaar rolt door de ruimte.
2. Eerst gaat het licht uit...
3. Het licht is al uit.
1. Het licht is al uit he, Arthur. (korte pauze, op de muur achterin verschijnt een portret van Billie Holiday)
4. Heeft iemand een papier? (kijkt om zich heen) Heeft iemand een papier?
1. Te laat. U had me kunnen nemen.
5. Stefaan gaat af en wat gebeurt er dan?
1. Dan gaat eerst het reklamefilmpje aan: koud licht. (op de muur achterin verschijnt een portret van Billie Holiday) En dan eerst Arthur op. En, uiteindelijk, als... Uiteindelijk staat A hier nog even te springen. En dan kunnen wij op. Met de krukken.
6. Wacht, wacht, waar zit dat filmpje?
Voice from the labyrinth beyond space and time. De étude van Nicolas Jaar rolt door de ruimte. (op de muur achterin verschijnt het portret van Billie Holiday) Een tros schoenen, schaduw op tussenwand.
1. Kan het niet wat hoger, toch? (onderbreking) Als die muziek eindigt met de zee...
Sandra, ze zit waar straks het publiek zal zitten, herstelt een van de kledingstukken. Later, ik vroeg haar wat ze deed, zegt ze dat ze de bilspleet van het pak van Salomé dicht te naaien had.

Op de plank van het kantoormeubel ligt een dun boekje, De tijd en het vertrek, een toneelstuk van Botho Strauss. Het is een uitgave van International Theatre Bookshop, Amsterdam 1989, de vertaling is van Judith Herzberg.
Julius, bladzijde 7, eerste zin: Je hebt vandaag nog niet uit het raam gekeken...

Moderniteit: met een scheef oog. Of, wat Silke zegt: hoe kijken ze binnen 500 jaar aan tegen de eerste helft van deze eeuw?