Houtduiven tikken over het gras. De bomen staan in bleekgroene bladerjurken. In het wassalon kauwen de speakers op een deuntje.
en net zo mooi wit als jij
moeilijk
en net zo mooi wit als jij
Ik maak een ommetje over het gazon. Een kauw mengt zich in het debat.
moeilijk
Machine A5 piept.
Over het geplaveide pad vlak bij de trap waar boven de ingang van het torengebouw E. ANSEELE staat, wat sinds decennia elke dag weer door de mensen die er wonen gelezen of vermeden wordt, stapt een mannetjeseend, verdwaald in het beton van de buitenstad. Er is een broodkorst. Een kauw inspecteert de korst. De korst vertegenwoordigt Musil, Perec en aanverwanten, het universum van een korrel. Een houtduif stapt over het plein. De mannetjeseend lijkt het moeilijk te hebben om tot een beslissing te komen. De beslissing is genomen, dunkt me, maar wat is het moeilijk om het genomen besluit uit te voeren.
en net zo mooi wit als jij
moeilijk
In het wassalon had een Bulgaar me uitgelegd hoe ik de machines bedienen moest. En als het ding ontploft, zei ik.
De houtduif ontfermt zich over het andere stukje. De mannetjeseend heeft de ernst van de situatie correct ingeschat, verovert wat van de broodhomp rest.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten