dinsdag 1 december

Transcriptie van Thursday 1 December, The Virginia Woolf Diary volume 5; Penguin Books, 1982; p. 190, DECEMBER 1938.

Verademing zou zijn het schrijven van een zin die niet alleen ik maar ook de in raincoat over het voetpad stappende, van haar dagtaak in het grootwarenhuis huiswaarts stappende, van een zin die ook de dikke, dislectische jongen met een zwak voor chocoladetaart bedacht had kunnen hebben, he hallo, john, alles goed? na het rusteloze gejakker van de eenentwintigste eeuw, waarin de twintigste en de negentiende en ook de achttiende en zeventiende als gegoten passen, ze vullen het gemak van de eenentwintigste met een net zo vermakelijke als spookachtige razernij, een sinds de vroegste splitsingen van het atoom in sappen, hersenschimmen en weefsels misschien alleen door iemand als Sebald zo van dichtbij bekeken atomische razernij, met elke eeuw telkens niets anders biedend dan een tyranniek voorwaarts snellende stroom van hersenwoeker, dat alleen de oudste, dat alleen de eerste, dat alleen de niet door het gejakker van de eeuw op eeuw aangetaste modus van een slechts door die modus aangetaste werkelijkheid opnieuw betekenis hebben kan, dat de lettergrepen en woorden en zinnen en handelingen bevrijd worden van de betekenissen die er aan toegekend worden, tot alles opnieuw zonder betekenis is.