zondag 20 december

Transcriptie van Friday 20 December, The Virginia Woolf Diary volume 5; Penguin Books, 1982; p. 345, DECEMBER 1940.

Wat zouden de grijze hersencelletjes 's avonds nog hebben van wat ze 's ochtends hadden? Vis ik de grijze muizen uit het tropische zwembad of sta ik toe dat ze verdrinken? Is een schilderij waaraan ik 's ochtends begin en dat ik nog voor de middag afwerk anders dan het doek waaraan ik tot valavond blijf werken? Wijkt de 's nachts haastig in het Moleskine schriftje gekrabbelde notitie af van de bedenking die ik net na de middag net zo haastig in datzelfde Moleskine schriftje noteer terwijl ik aan het stuur van de auto zit? Hebben de hersenen 's ochtends een bredere vaargeul, wordt de temperatuur in het leeggeroofde kippenhok beïnvloedt door het tijdstip waarop het delict vastgesteld werd of door de aanvankelijk niet eens akelige stilte van nachtschaduw op de kuilen in het gazon? Andere bladzijden hadden kunnen toevoegen aan wat nu om een of andere reden ontbreekt. In het diffuse ochtendlicht is het om net zelfde reden niet wat het 's avonds is. In het grootwarenhuis had ik me tot het hoogst noodzakelijke beperkt. Ik kwam er niet toe om de weekendeditie van De Standaard aan het mandje toe te voegen. Had het ook maar één enkel item waar ik iets aan gehad had kunnen hebben? Alleen op een extreem koude dag misschien, met andere, oude edities om het haardvuur aan te maken. Ik heb vaak genoeg geprobeerd, zonder exact als zodanig aan te strepen resultaat, om er iets te zoeken dat m'n aandacht hebben kon, meer dan die ene seconde van een net zo treffende als idiote titel. Ik heb het opgegeven, denk ik, om me druk te maken over het dit en dat, om in de drek naar een sleutel te zoeken. Het bijbelse proza van zo'n weekendeditie is ook helemaal nooit wat ik lezen wil. Dat een of andere vedette me vertelt hoe het wel kan, interesseert me niet. Liever lig ik naakt in de drek van het ochtendlicht, in de stank van wat de eerstvolgende klimaattop brengen zal, in de tot stront gereduceerde blindheid van een blind moment, waaraan eerstkomend kerstdag ook al helemaal niets toevoegen zal.