Een van de vele leuke dingen aan zo'n dagvullende verplaatsing is dat ik vandaag voor bijna alles een bijzonder simpele verklaring heb, geen mailtjes hoef te beantwoorden en ook de telefonische oproepen onbeantwoord laten kan want gsm'en terwijl ik aan het rijden ben, dat doe ik niet. Zo zijn er nog een aantal plaatsen waar ik consequent niet te bereiken ben, telefonisch: op restaurant, in de trein of als ik aan het kakken ben.
De ochtendspits is over z'n hoogtepunt heen. Ik rij naar het bouwwerf. Sjoerd oppikken. Nu ze in die caravan slapen, hebben ze vroege ochtenden. Sjoerd heeft al met iemand van de technische staff van de Hogeschool getelefoneerd. De mappen met mailarts (hij bewaart zijn helft van de correspondentie in zwarte mappen) steken in een grote, kartonnen doos.
We laden in, rijden eerst naar de Bijloke, dan naar Amsterdam. Net voor Amsterdam Haarlem volgen, had Joop gezegd, dan Alkmaar.
Sjoerd vertelt dat z'n overgrootvader een Belg was. Twee broers. Een van de broers kocht een boerderij in Nederland. Wat de ander kocht herinner ik me niet. Sjoerd is van de tak van de broer die een boerderij kocht. Zo rijden we Noord-Holland binnen, keuvelend over z'n familie, af en toe met oprechte bewondering naar het Hollandse landschap starend - we zouden er geen van beiden willen wonen - en Happenings van Bobby Hutcherson in de cd-sleuf, een blue note editie. Merkt Sjoerd op dat die ene speaker het niet doet zodat we eigenlijk maar een helft van de muziek horen.
Je ziet eigenlijk ook maar een helft van het landschap wat boven de Delftse Maas trouwens geen zak uitmaakt, het landschap ter linker- is een spiegelbeeld van het landschap ter rechterzijde.
De bomen en struikjes staan in een transparante tooi van uitdagend groen.
Het Haarlemmermeer biedt een interessante afwijking van het platte, Hollandse landschap, de bebossing is grilliger, de westelijke horizontlijn bereidt zich voor op confrontatie met zee. Af en toe kan je de bulten van het duingebied zien, een duingebied dat bijna zonder onderbreking de hele kustlijn van Rotterdam tot Ijmuiden domineert. De logica van dit duingebied: het is een natuurlijke buffer tussen de zee en het hinterland.
Middag. We rijden Ijmuiden binnen. Ijmuiden is een deelgemeente van Velsen. Groot-Velsen bestaat uit Driehuis en Velsen - Velsen met landerijen en bossen en herenhoeves en her en der ook een perceel golfterrein - en Zandvoort dat aan zee ligt, tussen de duinpannen waar Joop z'n jeugd doorbracht. Ijmuiden ligt aan het kanaal.
RC De Ruimte, de galerie van Joop en Lieke, is vlakbij de markt. We hadden besloten om het mailart project in één dag op te bouwen. Tijd om het rustig aan te doen is er niet.
We drinken koffie in de keuken op het eerste. Jana en Dawa komen er bij zitten. Ze hebben reisplannen, Jana gaat morgen via Calais naar Londen en Dawa reist naar Amerika.
Wij hebben drie plekken. RC De Ruimte zit vol plekken, wij hebben er drie van.Plek 1 is de Trage Ruimte. Wordt zo genoemd omdat de projecten die hier plaatvinden doorgaans een langere tijdsduur hebben. Het is een smalle gang helemaal achterin het gebouw. Hier komt de H-collectie = de stukken die ik bijhield. Het eindproduct is telkens een ingreep van Sjoerd. 500 stukken in 50 rijen van 10 hoog. Tweeduizend spijkertjes. Daar zijn we de hele dag mee bezig.
De H-collectie is een totaal van meer dan 1.800 stukken. Soms, als we er zin in hebben, dichten we onschatbare waarde toe aan de collectie. Omdat we twee bescheiden jongens zijn en geen al te hoge dunk hebben van hoe het er in de wereld aan toe gaat, omdat we dus kortom in de modder staan van het besef dat het geen zak uitmaakt, maken we liever grapjes. Iets van onschatbare waarde is niet in te schatten, het onschatbare is waardeloos. Wat zonder waarde is, bepaalt plaats en richting.
Plek 2 is de ladenkasten. Hier komt de S-collectie, de stukken die Sjoerd bijhield, 11 mappen.
Plek 3 is een kleine kamer waar we een diaprojector installeren. De hier getoonde reeks komt uit Kausale Zusammenhange en hebben we eerder getoond. Het is een reeks die in 2001 begon. Het tijdsverloop heeft voor opsplitsingen gezorgd. Wat we in Ijmuiden tonen, van de reeks Kausale Zusammenhange, is een mix van eerste, tweede en derde periode. Periode staat voor hoe we het beeld inschatten, wat het betekent, de oorsprong van het beeld. De reeks Kausale Zuhammenhange heeft meerdere periodes. De eerste is er een van foto's, door correspondent 1 uit Leica geknipt, door correspondent 2 bewerkt, en zo heen en weer tot een van beide correspondenten tevreden was met het product. Die eerste periode is 2001. Eind 2001 komt de focus op handelingen, het motief van die handeling, gebaren, handen. Later volgen reeksen die hier van afwijken maar toch onder dezelfde noemer vallen.
Rond een uur of zes is het etenstijd. Joop heeft een Thaïse waterzooi gebricoleerd.
Tijdens de rit huiswaarts luisteren we naar Some other stuff van Gracian Moncur III en Montara van Bobby Hutcherson.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten