woensdag 30 september 2009
woensdag 30 september
Fran, Marloes Quand tu va à la plage, orage. Voorstelling twee. Vandaag is de vader van Fran van de partij. Marc maakt foto's, filmt. Wij dachten dat het om een watertje ging - kreek, kanaal, rivier - maar 't is zeildoek. Net als gisteravond zorgt het vijfde en laatste deel voor een climax. Later zegt Marloes dat ze het vandaag wat moeilijk hadden, ze kregen het juiste ritme niet te pakken, zegt ze, iets waar weinig van te merken viel.
dinsdag 29 september 2009
dinsdag 29 september
avond Fran en Marloes. Piet en Wim van HAP komen de kader oppikken. Het isbn is binnen. Hans had het meteen toegevoegd, onder het colofon, ook wat toelichtingen, een dankwoord. Ik stuur het hele zwik door naar Van Ryssen. Met Parys Printing wachten we tot de hoofdredacteur weer in het land is. Een prijsofferte van Deschacht voor PVC-slabben van 3mm. Hebben ze in rollen van 50m. Na een voorzet van Frips heeft ook het installeren van de blackstraler een definitieve datum: 19 oktober.
Het keukentje is op orde. Er zijn wat vlekken op het barmeubel en een portfolio van Jerry Galle die ik in het kantoortje opberg waar ik een enveloppe van Lysandre aantref. Veel kijklustigen verwachten ze niet vanavond, verneem ik van Gunnar, het lief van Fran, de meeste mensen komen naar de voorstelling op woensdag. Ze hebben opgesteld in de grote zaal, twee rijen stoelen, een videoprojector bovenop de stelling en een tafel voor de technische ploeg. Ergens op een plek in het compartiment ter linkerzijde, vlakbij de muur, staat een emmer, ligt een dweil. Fran heeft een donkerrode kiel aan.
Wat voor rood is het rood van de donkerrode kiel? Geen idee.
Marloes is meerkleurig, draagt een groene trui en een zwarte training met een rode streep op de broekspijpen. 7 kijklustigen. Ze beginnen eraan.
actie 1. Bewegingen in contrapunt. Geen muziek.
actie 2. Elk met drie kopjes wit hotelporselein. Vocaal duo.
actie 3. Een intermezzo. Eerst verdwijnen ze in de videoruimte. Als ze een ogenblik weer tevoorschijn komen, staan ze gedurende een 20-tal seconden om zich heen te kijken waarna ze weer in de videoruimte verdwijnen.
actie 4. Marloes dweilt, Fran surveilleert, geeft aanwijzingen. Muziek, een song van Lhasa. Fran speelt met een witte plastiekzak, danst, dartelt, maakt brede pirouettes, een vlag, een wimpel, schuimvlok, wolk. Marloes dweilt, belandt in het compartiment ter linkerzijde. Het dweilen gaat over in een roterende beweging. Fran en de witte wimpel. Ze verdwijnt in de videoruimte, Marloes geeft hier en daar nog een extra toets aan de vochtig glimmende betonvloer.
actie 5 Marloes. Ze heeft een baal witte bloem in het groene truitje, bijna alsof ze een baby draagt. De bloem ploft op de natte vloer. Ze vleit zich neer naast de witte bloem. Halve minuut. Herhaling van deze handeling. Dan Fran. Fran klemt de bloem in haar armen, de bloem gutst over de rode kiel, gutst in en over het truitje. Herhaling van deze handelingen. Muziek. Plots is er weer muziek, dit keer iets van Muse. Ze sleuren aan een zak met meel, driekwart vol, kieperen de hele zak midden de vloer. In dat witte landschap worden twee zwarte ventilatoren geplaatst. Wat Fran doet. Ze gaat midden de luchtverplaatsing staan, heeft een witte plastiekzak om elke arm. Een ogenblik later knielt ze, half vliegenier half madonna. Marloes stort nog meer bloem over de vloer uit. Een late toeschouwer springt binnen, neemt plaats op de tweede rij. Marloes werpt zich in het meel, heeft wat later een plastiekzak over haar hoofd en torst de kleinste van beide ventilatoren op zo'n manier dat je de indruk krijgt dat het een kruisbeeld werd, een ritueel object, iets met niet nader te preciseren betekenis. Opflakkerende handelingen, kort, een herhaling van vorige handelingen, halt, stop, nieuwe handeling, stop. Ze liggen beiden op haar rug in het meel, Marloes ter linker-, Fran ter rechterzijde, en zingen een liedje:
tu ne vois pas cet orage
qui prend tout mon courage
Een videobeeld licht op. De film bestrijkt de volledige achterwand: water en aan de horizon her en der bomenrijen. Marloes smeert de witte bloem over haar gezicht. Fran knielt en smeert de witte bloem over Marloes. Marloes smeert de witte bloem over Fran, wentelt zich in het meel, erotisch. Fran hurkt, Marloes veert overeind, hurkt. Zo eindigen ze waar het begon: ze gaan liggen, liggen in het meel, veren overeind, zitten in een gestileerd contrapunt waaronder het ostinato van een fritselende plastiekzak te horen is. Een herhaling van hierboven beschreven handelingen tot ze in gezamenlijke tred naar het beeldscherm stappen, langzaam, en zich tegen het water aanschurken.
De film dooft uit. Marloes verwijdert zich, Fran blijft vlak tegen de muur staan.
Het keukentje is op orde. Er zijn wat vlekken op het barmeubel en een portfolio van Jerry Galle die ik in het kantoortje opberg waar ik een enveloppe van Lysandre aantref. Veel kijklustigen verwachten ze niet vanavond, verneem ik van Gunnar, het lief van Fran, de meeste mensen komen naar de voorstelling op woensdag. Ze hebben opgesteld in de grote zaal, twee rijen stoelen, een videoprojector bovenop de stelling en een tafel voor de technische ploeg. Ergens op een plek in het compartiment ter linkerzijde, vlakbij de muur, staat een emmer, ligt een dweil. Fran heeft een donkerrode kiel aan.
Wat voor rood is het rood van de donkerrode kiel? Geen idee.
Marloes is meerkleurig, draagt een groene trui en een zwarte training met een rode streep op de broekspijpen. 7 kijklustigen. Ze beginnen eraan.
actie 1. Bewegingen in contrapunt. Geen muziek.
actie 2. Elk met drie kopjes wit hotelporselein. Vocaal duo.
actie 3. Een intermezzo. Eerst verdwijnen ze in de videoruimte. Als ze een ogenblik weer tevoorschijn komen, staan ze gedurende een 20-tal seconden om zich heen te kijken waarna ze weer in de videoruimte verdwijnen.
actie 4. Marloes dweilt, Fran surveilleert, geeft aanwijzingen. Muziek, een song van Lhasa. Fran speelt met een witte plastiekzak, danst, dartelt, maakt brede pirouettes, een vlag, een wimpel, schuimvlok, wolk. Marloes dweilt, belandt in het compartiment ter linkerzijde. Het dweilen gaat over in een roterende beweging. Fran en de witte wimpel. Ze verdwijnt in de videoruimte, Marloes geeft hier en daar nog een extra toets aan de vochtig glimmende betonvloer.
actie 5 Marloes. Ze heeft een baal witte bloem in het groene truitje, bijna alsof ze een baby draagt. De bloem ploft op de natte vloer. Ze vleit zich neer naast de witte bloem. Halve minuut. Herhaling van deze handeling. Dan Fran. Fran klemt de bloem in haar armen, de bloem gutst over de rode kiel, gutst in en over het truitje. Herhaling van deze handelingen. Muziek. Plots is er weer muziek, dit keer iets van Muse. Ze sleuren aan een zak met meel, driekwart vol, kieperen de hele zak midden de vloer. In dat witte landschap worden twee zwarte ventilatoren geplaatst. Wat Fran doet. Ze gaat midden de luchtverplaatsing staan, heeft een witte plastiekzak om elke arm. Een ogenblik later knielt ze, half vliegenier half madonna. Marloes stort nog meer bloem over de vloer uit. Een late toeschouwer springt binnen, neemt plaats op de tweede rij. Marloes werpt zich in het meel, heeft wat later een plastiekzak over haar hoofd en torst de kleinste van beide ventilatoren op zo'n manier dat je de indruk krijgt dat het een kruisbeeld werd, een ritueel object, iets met niet nader te preciseren betekenis. Opflakkerende handelingen, kort, een herhaling van vorige handelingen, halt, stop, nieuwe handeling, stop. Ze liggen beiden op haar rug in het meel, Marloes ter linker-, Fran ter rechterzijde, en zingen een liedje:
tu ne vois pas cet orage
qui prend tout mon courage
Een videobeeld licht op. De film bestrijkt de volledige achterwand: water en aan de horizon her en der bomenrijen. Marloes smeert de witte bloem over haar gezicht. Fran knielt en smeert de witte bloem over Marloes. Marloes smeert de witte bloem over Fran, wentelt zich in het meel, erotisch. Fran hurkt, Marloes veert overeind, hurkt. Zo eindigen ze waar het begon: ze gaan liggen, liggen in het meel, veren overeind, zitten in een gestileerd contrapunt waaronder het ostinato van een fritselende plastiekzak te horen is. Een herhaling van hierboven beschreven handelingen tot ze in gezamenlijke tred naar het beeldscherm stappen, langzaam, en zich tegen het water aanschurken.
De film dooft uit. Marloes verwijdert zich, Fran blijft vlak tegen de muur staan.
maandag 28 september 2009
maandag 28 september
Leus Leus is bezig, Leus, hij is bezig, had zich vergist, kocht verf in een Brico in Anderlecht, zei Bogaert waar hebt ge die verf gekocht, in een Brico in Anderlecht zei Leus, daar kunt ge toch niet mee verven zei Bogaert, ik reed op het derde baanvak, stak auto's voorbij die sneller reden dan toegelaten is, dat is toch geen verf, is dat verf, dat is toch geen verf zei Bogaert, als 't van mij afhangt stap ik naar die Brico in Anderlecht en kieper ik die brol op de vloer zei Bogaert, daar in die Brico in Anderlecht, Thomas heeft al wel vaker een patat op z'n bakkes gehad he lacht Leus, geestige anekdote: Bogaert die in die Brico in Anderlecht die brol op de vloer kiepert, als 't van hem afhing, en Leus die ermee aan de slag gaat in de ruimte waar Lezaire zat en z'n prioriteiten aanpast, van de brol die hij zich liet aansmeren maakt hij een prioriteit.
Lodewijks Bart brengt een krijttekening aan. Hij en Stijn zitten in dezelfde kamer. Bart tekent een zitbank. In de video van Stijn ontbreekt de zitbank. Hij is er wel, die zitbank, maar je kan hem niet zien. Op de zitbank hebben mensen plaats genomen. Ze kijken naar het plafond. Bart tekent het ontbrekende element, de zitbank. Hij vertelt over Oudenaarde. De Sint-Walburgakerk is twee kerken, eigenlijk.
Hoe het project in Oudenaarde tot stand kwam. Eerst schrijft hij een brief naar de deken. Bart schrijft brieven en daar is hij verdomd goed in. Het voorstel om het roet aan de marktzijde van de Sint-Walburgakerk te cadreren, wordt positief onthaald, er volgt een gesprek en een interview met de deken. Dat gesprek wordt gepubliceerd in Kerk en Leven. 1 = de ongewenste geschiedenis, 2 = waarom de kerk. Dat was de centrale vraag: waarom de kerk. In Kerk en Leven publiceert Bart een brief aan de parochianen.
De kuisvrouw is een ander verhaal. Zij wijdt zich aan het onbegonnen werk. 'Ik kreeg haar niet aan het hoofd gepraat,' zegt Bart, 'dat vuil ook een schoonheid heeft.'
foto's: Bart Lodewijks
Mil Mil en Oana hokken op de derde verdieping, in een langwerpige ruimte, in een hoek van het gebouw, een plek die zich achter de locatie van Constant VZW bevindt. In een van de belendende ruimtes is Lotte Van Audenaeren bezig. Lotte heeft een leuke bril. Het werk van Mil hangt er al, een half dozijn schilderijen.
North Sea jazz Nicolas Leus, 1989. Herinnert zich een concert met onder andere Gerry Mulligan en andere leden van de Birth of The Cool sessie, zonder Miles, die had een half decenium eerder het loodje gelegd.
Oana
ommetje Ik maak een ommetje. Dat is zonder orde, ik slenter, kom via Rue Pletinck op de Beurs uit.
In The Collector twee cd's, Twins van Ornette Coleman, met Eric Dolphy, en iets van Yusef Lateef. Onvergetelijke taferelen.
In Tropismes drie volumes: Roubaud, Pasolini, Michaux.
Piet Piet van HAP is in de grote zaal bezig. Juul had 's voormiddags alles al weg gehaald, Winfred zat aan het stuur van de auto.
quote 1. (Nicolas au rue Zenne) 'Michaël is groot omdat hij de leefwereld van nu is en de kunde van vroeger.' (over het werk van Michaël Borremans)
2. (quelqu'un) 'Hier is iets wat me intrigeert, iets wat me niet onverschillig laat, iets wat me beroert zonder dat ik het begrijp. Ik begrijp het zonder dat ik daar een verklaring voor heb.' (over het werk van Jacques Roubaud)
3. (Bart) 'Zij wijdt zich aan het onbegonnen werk.' (over de kuisvrouw van de Sint-Walburgakerk te Oudenaarde)
Roubaud, Jacques Quelque chose en noir, page 34: De toute évidence quelque chose s'achêve mais comment savoir quoi? si c'était le jour ce serait simple, mais d'une simplicité extérieure, n'impliquant que des gestes: la lampe, la fermeture des portes, le lit.
Thomas Houston Texas 2007. De palmen zijn Côte d'Azur. Waar aan de Côte d'Azur? Saint-Tropez, zegt Thomas, nadat hij zich eerst niet lijkt te realiseren dat de Côte d'Azur meer is dan een strook van strand en rotsen en blauwe zee. Hij zit in de ruimte waar Marc zat. Het afwerken van de video-installatie gebeurt vrijdag.
tolofeentjes bij de vloot Hier heb ik er nog eentje, Kapitein, grap ik. We kijken bakboord, buigen over de reling, in het doorzichtige water zwemmen veterloze schoenvissen. Ja, daar is er nog eentje, het roeltje, een binnenkaper, vrij algemeen verspreid van Noord- tot Poolzee, met lange vinnen die op veters lijken.
Van Audenaeren, Lotte >Mil
van Zuijlen, Daniëlle Elle à l'idée de construir un corridor dans la chambre où Alda Snopek avait son projet. That's remarkable, isn't it, Van Dorpe did the very same in Berlin, he made a narrow corridor in between two parts of the exhibition construction.
Ik meet de afstand tussen beide deuropeningen. De korte wand (tussen de linkerhoek van beide deuren) geeft 4m28, de lange wand (tussen de rechterhoeken) 5m56.
verftechnisch (Nicolas au rue Zenne) Witte verf op bruine verf, ook de witte verf die er onder zat, bruine verf op witte verf en bruine verf op bruine verf, slordig, min of meer geometrisch, een cirkel, een vierkant, speciaal effect onder de witte verf, grote cirkel, kleine cirkel, een raster, arceringen, quote: het leven is arceren, en al de rest is de verftechniek van het slechte schilderen. Of: hetgeen gebeurt als ge bricobrol koopt.
zandkleur Bricobrol: zand, mat, goed dekkend, makkelijk uit te strijken.
Zoete In wat de ruimte van Steffie was, hangt een werk van Dirk Zoete, een lap van 3 op 2.
Lodewijks Bart brengt een krijttekening aan. Hij en Stijn zitten in dezelfde kamer. Bart tekent een zitbank. In de video van Stijn ontbreekt de zitbank. Hij is er wel, die zitbank, maar je kan hem niet zien. Op de zitbank hebben mensen plaats genomen. Ze kijken naar het plafond. Bart tekent het ontbrekende element, de zitbank. Hij vertelt over Oudenaarde. De Sint-Walburgakerk is twee kerken, eigenlijk.
Hoe het project in Oudenaarde tot stand kwam. Eerst schrijft hij een brief naar de deken. Bart schrijft brieven en daar is hij verdomd goed in. Het voorstel om het roet aan de marktzijde van de Sint-Walburgakerk te cadreren, wordt positief onthaald, er volgt een gesprek en een interview met de deken. Dat gesprek wordt gepubliceerd in Kerk en Leven. 1 = de ongewenste geschiedenis, 2 = waarom de kerk. Dat was de centrale vraag: waarom de kerk. In Kerk en Leven publiceert Bart een brief aan de parochianen.
De kuisvrouw is een ander verhaal. Zij wijdt zich aan het onbegonnen werk. 'Ik kreeg haar niet aan het hoofd gepraat,' zegt Bart, 'dat vuil ook een schoonheid heeft.'
foto's: Bart LodewijksMil Mil en Oana hokken op de derde verdieping, in een langwerpige ruimte, in een hoek van het gebouw, een plek die zich achter de locatie van Constant VZW bevindt. In een van de belendende ruimtes is Lotte Van Audenaeren bezig. Lotte heeft een leuke bril. Het werk van Mil hangt er al, een half dozijn schilderijen.
North Sea jazz Nicolas Leus, 1989. Herinnert zich een concert met onder andere Gerry Mulligan en andere leden van de Birth of The Cool sessie, zonder Miles, die had een half decenium eerder het loodje gelegd.
Oana
ommetje Ik maak een ommetje. Dat is zonder orde, ik slenter, kom via Rue Pletinck op de Beurs uit.In The Collector twee cd's, Twins van Ornette Coleman, met Eric Dolphy, en iets van Yusef Lateef. Onvergetelijke taferelen.
In Tropismes drie volumes: Roubaud, Pasolini, Michaux.
Piet Piet van HAP is in de grote zaal bezig. Juul had 's voormiddags alles al weg gehaald, Winfred zat aan het stuur van de auto.
quote 1. (Nicolas au rue Zenne) 'Michaël is groot omdat hij de leefwereld van nu is en de kunde van vroeger.' (over het werk van Michaël Borremans)
2. (quelqu'un) 'Hier is iets wat me intrigeert, iets wat me niet onverschillig laat, iets wat me beroert zonder dat ik het begrijp. Ik begrijp het zonder dat ik daar een verklaring voor heb.' (over het werk van Jacques Roubaud)
3. (Bart) 'Zij wijdt zich aan het onbegonnen werk.' (over de kuisvrouw van de Sint-Walburgakerk te Oudenaarde)
Roubaud, Jacques Quelque chose en noir, page 34: De toute évidence quelque chose s'achêve mais comment savoir quoi? si c'était le jour ce serait simple, mais d'une simplicité extérieure, n'impliquant que des gestes: la lampe, la fermeture des portes, le lit.
Thomas Houston Texas 2007. De palmen zijn Côte d'Azur. Waar aan de Côte d'Azur? Saint-Tropez, zegt Thomas, nadat hij zich eerst niet lijkt te realiseren dat de Côte d'Azur meer is dan een strook van strand en rotsen en blauwe zee. Hij zit in de ruimte waar Marc zat. Het afwerken van de video-installatie gebeurt vrijdag.
tolofeentjes bij de vloot Hier heb ik er nog eentje, Kapitein, grap ik. We kijken bakboord, buigen over de reling, in het doorzichtige water zwemmen veterloze schoenvissen. Ja, daar is er nog eentje, het roeltje, een binnenkaper, vrij algemeen verspreid van Noord- tot Poolzee, met lange vinnen die op veters lijken.
Van Audenaeren, Lotte >Mil
van Zuijlen, Daniëlle Elle à l'idée de construir un corridor dans la chambre où Alda Snopek avait son projet. That's remarkable, isn't it, Van Dorpe did the very same in Berlin, he made a narrow corridor in between two parts of the exhibition construction.
Ik meet de afstand tussen beide deuropeningen. De korte wand (tussen de linkerhoek van beide deuren) geeft 4m28, de lange wand (tussen de rechterhoeken) 5m56.
verftechnisch (Nicolas au rue Zenne) Witte verf op bruine verf, ook de witte verf die er onder zat, bruine verf op witte verf en bruine verf op bruine verf, slordig, min of meer geometrisch, een cirkel, een vierkant, speciaal effect onder de witte verf, grote cirkel, kleine cirkel, een raster, arceringen, quote: het leven is arceren, en al de rest is de verftechniek van het slechte schilderen. Of: hetgeen gebeurt als ge bricobrol koopt.
zandkleur Bricobrol: zand, mat, goed dekkend, makkelijk uit te strijken.
Zoete In wat de ruimte van Steffie was, hangt een werk van Dirk Zoete, een lap van 3 op 2.
zondag 27 september 2009
weekendalfabet (5)
alkanen & ketonen >het elfde gebod
ansichtkaarten 4 ansichtkaarten met gefotoshopt landschap: een dorpskom, virtuele bomen. Het gaat om Mijlegem en Beerlegem. De foto, legt Roel Jacobs uit, toont hoe de dorpskom er zou kunnen uitzien als er een tweehonderd jaar oude boom stond.
Mensen hebben geen idee van wat zo'n tweehonderd jaar oude boom kost. Met elk exemplaar dat ze tegen de grond halen, smijten ze een half miljoen euro over de balk. Dat hebben ze berekend. Het gaat hierbij niet alleen om het peperdure transport en het aanplanten van zo'n oude boom, ook het vele voorbereidingswerk, gedurende jaren is een gespecialiseerd team daarmee bezig. Nora vertelt over een oude laan in het Meerdaalwoud in de buurt van Leuven. Omdat ze de laan willen verbreden, hebben ze een groot aantal oude beuken tegen de vlakte gehaald. Tien miljoen euro verspild en dat alleen omdat ze die laan wat breder willen. Nora: in Duitsland beschermen ze de bomen met een hekje voor ze aan een verbouwing beginnen.
Waar ze evenmin rekening mee houden, legt Roel uit, is wat bomen betekenen op het vlak van luchtzuivering. >excuusgroen >tuin
Athenaquiz 2009 De vijfde editie van de Athenaquiz vindt plaats in Peulegem, een deelgemeente van Oudenaarde. De Slummy, waar ik voor het eerst deel van uit maak, is een groepje rond Kurt, Nicolas Leus en Mieke. Soms is Van Waegeneer van de partij, Wim is een kei in biologie.
De 5de editie van de Athenaquiz telt dit keer maar liefst 10 groepen uit de top 20 van quiz-freaks, lui die de hele tijd door quizen, aan de Canvascrack deelnemen, zich van 's ochtends tot 's avonds met nuttige informatie bevoorraden. Hoeveel keutels een konijn kakt? Dat weten ze tot op de keutel exact. Een van die toppers is de quizploeg van Cafe Den Hemel. Ze winnen de 5de editie van de Athenaquiz. Wij stranden op de 25ste plaats, een ereplaats eigenlijk, slechts twee groepen doen beter en halverwege de quiz haakt een daarvan af omdat ze werkelijk helemaal niets weten.
Bart Lodewijks >Oudenaarde
Cafe den Hemel Tafel 4 en winnaar van de 5de editie van de Athenaquiz.
Chez Marcel >Jeu de Balle
coeur de boeuf >vroege namiddag
de tafelronde Eerste ronde van de Athenaquiz. Elke groep krijgt vier a4tjes voorgeschoteld met een mélange van foto's (wie is wie, wat is wat), anagrammen en cijferpuzzels. Een van de cijferpuzzels, ontdekt Mieke, heeft een reeks van priemgetallen als sleutel. Nicolas weet dat de ontbrekende naam uit een lijstje met tennisspeelsters Dementieva is, ik herken de goudfazant, Kurt het logo van Roman pils hoewel hij het niet 100% zeker is. Voorts herkennen we ook Kinky & Cosy, Miss Wozniacki, een van die door plaatselijke low profile glossies uitgebroede lelijke eendjes, en het nieuwe model van de Citroën 2cv. Van de anagrammen lossen we er 1 op: begrafenisondernemer. Daarna gaat het van kwaad tot erger: 7 op 12 (tweede ronde), 5 op 12 (derde ronde), dankzij Kurt een iets betere score tijdens de vierde ronde waarna de complete afgang volgt met scores die niet hoger reiken dan 3 en 1 op 12.
duotoon >over kwaliteit
Emensipasie >porno
emmeren 'Sta daar niet zo te emmeren' zou uit de tijd van Napoleon stammen, beweert iemand. Tijdens de veldtochten gingen nogal wat soldaten zich te buiten aan sex met paarden. Om bij het geslacht te kunnen hadden ze een emmer nodig. Helemaal zonder vertier waren ze overigens niet, zo'n leger werd altijd vergezeld door ambachtslui en prostituées. In de Jappen- en Nazikampen ging het er niet anders aan toe.
excuusgroen Roel: eerst halen ze een heel perceel oude bomen tegen de grond waarna ze er wat jonge boompjes voor in de plaats zetten en 10 jaar later nog wat boompjes, excuusgroen en de lachwekkende redenering: maar we doen toch wat aan het groen.
fermentatie (Ann) Koreaanse kimchi is meestal 3 tot 6 maanden gefermenteerd. 3 jaar gefermenteerd in de grond, delicatesse.
(Stefaan) In Zweden een vissoort in blik. Laten ze jaren fermenteren tot het blik begint op te zwellen. (Wim) En in Parijs haaienvinnen in wodka. Dat was tijdens de opening van Gelitine in het Musée d'art moderne.
fout >kakofonie
gazpacho > vroege namiddag
geel Jaune capucine foncé, de gele huizen van Mullem, Russische tomaten, Scheveningen geel licht.
hand De hand van het papier. Een papierhandelaar zal over papier zeggen of het een goede hand of een minder goede hand heeft. >over kwaliteit
Hans Beckers & Nora. Hans heeft twee mappen bij maar slechts een van beide mappen heeft belang: de inhoud van crox-boek NR. 15.
Hans Theys >vroege namiddag
het elfde gebod Mijn vader, orakelt Van Ryssen, had een elfde gebod: 'En manneke, trouwt nooit.' Als z'n vrouw er bij was, keek hij zo even naar haar om. 'Polyte!' zei ze dan. Polyte van Hyppolyte.
Zwijgt over die geboden. Elke activiteit waar niemand anders bij betrokken is - of waarbij niemand anders in de brokken deelt - is toegelaten.
Er zijn machtigen en er zijn machtelozen, oreert iemand, en mensen die zichzelf van vrijheid beroven. De psychologische burka.
'Nog een Orval, Van Ryssen?' roep ik.
'Awel, vooruit, geeft er mij nog een.' Dit brengt het gesprek op alkanen en ketonen. Bierkunde. Bijvoorbeeld hoe ze Saison maken. Tijdens het gistingsproces verhitten ze de kuip aan één zijde, niet vanonder zoals bij andere bieren het geval is. Hierdoor ontstaat een thermische beweging: het warme bier vermengt zich met het minder warme bier, wat de Saison zijn specifieke smaak geeft.
hoefddoek (iemand) De oplossing met dat hoofddoekenverbod, de enige oplossing, is: iedereen een hoofddoek.
hooiwagen Gracieus, behoedzaam en behendig schuift een hoogwagen tussen de bierbakken door.
inhoud: over vorm >vroege namiddag
Jeu de balle Koffie op het terras van Chez Marcel, een van de oudste café's van het Brusselse gewest. Op het Vossenplein is een gezellige drukte. Herfstzon. Een van de sterren boven Chez Mamie, er is een hotel, is uitgedoofd.
kakofonie 'Nogal wat mensen hebben het over kakafonie,' oreert Kurt, we bevinden ons ter hoogte van Semmerzake, komen van de vijfde editie van de Athenaquiz, 'maar kakafonie is fout.' Kakafonie zou een ander woord voor schetenlaterij kunnen zijn, bedenk ik later: het kakafonisch getoeter van de vaderlandse pers.
Ter hoogte van Semmerzake belanden we in een mistbank.
Mac Low, Jackson >treinen
nature morte Een kop koffie, kleur bvb jaune capucine foncé, Simone de Beauvoir, een lappenmand, het dakvenster, de zwarte agenda, een roffeling van papiertjes die aan alle zijden (boven, zijkant, onder) tussen de bladzijden vandaan steken, de schrijfmachine, jaune capucine foncé, de zevenladenkast, een fris ogende vetplant, au bout de souffle, Godard, Belmondo.
Oudenaarde Middernacht. Een krijttekening van Bart Lodewijks op de marktzijde van de Sint-Walburgakerk.
over kwaliteit Van Ryssen springt binnen, wat later Marc De Clercq. Het gesprek komt op crox-boek NR 15, het Beckersboek. De bestuursleden wagen zich aan een Orval.
'Opdikkend papier is zeer courant om boeken meer hand te geven,' legt Stefaan uit.
Nora drinkt koffie. Thijs wou graag een kop koffie, interviewt Juul. Straks is z'n koffie koud.
Fotograferen of scannen, vragen we ons af. Aangezien 't niet de bedoeling is dat het boek een verzameling reproducties van etsen wordt, zou je voor de goedkoopste oplossing kunnen gaan, redeneren we. Scannen is beter maar dan moet je wel over een high performance scanner beschikken. MDC heeft er zo een.
Duotoon. Stefaan legt uit het verschil tussen tweekleurendruk en duotoon. De Nero's uit de vroege periode, Het Rattenkasteel, De Ring van Petatje = tweekleurendruk. Duotoon is twee keer hetzelfde beeld maar met een andere belichting, twee drukovergangen dus die over elkaar heen komen te liggen. Marc is voorstander van het A3-procédé: de etsen die te groot zijn, dat zijn er vijf, in twee keer scannen, linkerhelft, rechterhelft. Op die manier, meent Van Ryssen, verliest ge uw rapport. Nog zo'n begrip: uw rapport verliezen.
Wim van HAP springt binnen, Wim en Ann, Ann van Wim van HAP.
porno Waarom pornosterren voor stafrijm kiezen? Geen idee. La simplicité du jeu peut-être. Jenna Jameson, Hannah Hotlips, Billy Buttox.
Van Ryssen heeft nog voor EMENSIPASIE geschreven, een jaren 70 magazine van het CGSO ofte Centra voor geboortenregeling en sexuele opvoeding. Essays over abortus, anticonceptiva, homosexualiteit en tederheid. Over Tederheid van Jos Van Ussel, een collega van Jaap Kruithof, is uit die periode. Van Ussel was zo'n beetje de guru van de sexuele bevrijding in Vlaanderen.
'In dat tijdschrift heb ik ooit een oproep in gang gezet,' bekent Van Ryssen, 'over sexuele fantasieën.' Een groot succes werd het niet. De bedoeling was om na te gaan of er een manifest onderscheid is tussen mannelijke en vrouwelijke fantasieën.
Robin Vermeersch >vroege namiddag
schoenen Arcopédico, classic line, een Portugees product. Made in Portugal by ROPAR, S A - V. do Conde.
Thijs Thijs van TV Maastricht. Hij komt het project van Juul filmen. De installatie, 'An Act in 20 Minutes', verhuist naar De Brandweercentrale in Maastricht.
treinen Geen enkele trein is op tijd. Om wat voor reden ook, ze lopen allemaal vertraging op. Als het slome gevaarte zich eenmaal op gang trekt, zie je boven de spoorberm uitstekende huizenrijen. Een simpele vaststelling: ze steken boven de spoorberm uit en dan, een ogenblik later, steken ze er niet boven uit en dan toch wel en tegelijk niet. Als een struisvogel snijdt de trein door het landschap.
Ostrich social train rule intricate casual holiday; from 'train', Representative Works p.187. Interessant vraagje voor de 6de Athenaquiz: wie is deze meneer? Auteur van Light Poems en het in 1964 geschreven '4 trains'.
treinlandschap Akkers. Een bouwwerf, voetbalveldje. Takhout. Kalende populieren, twee paarden, een machine, nog zo'n machine en het onderdeel van nog een machine. De berm schiet voorlangs. Zand, duizendblad, berkjes, in de verte een piloon, een huis, daken. De vergezichten zijn een verplichte oefening. Donzig licht aan de horizon. Het maïsveld, een zandhoop, werkzaamheden aan een openbare weg, tuintjes, een akker en het groen van de graasvlaktes. Blauw glanzen de tot Wladivostok reikende spoorrails. Een mengkroes van groene tinten in een snelle, gewelddadige opeenvolging van kleur. Daar een boom, hier een woonwijk, moche, plattelandsarchitectuur, horreur quoi. De trein zoeft onder een brug door. Struikgewas, de altijd blije berkjes, een dorp, de kerktoren, alles in egaal zonlicht.
tuin 'Gisteren heb ik de hele dag in mijn tuin gewerkt,' zegt Roel.
vroege namiddag Paardenbloemen, madeliefjes en boterbloemen verfraaien het gazon. De hoofdredacteur is in de serre bezig, plukt tomaten en heeft maar te kiezen, er is een keuze uit allerlei exotische variëteiten: Ethiopische zwarte tomaat, coeur de boeuf, Russische gele tomaten, groene tijgers en zapatas, een Mexicaanse variëtiet die op coeur de boeuf lijkt. In de serre hebben ze ook meloen, diverse soorten basilicum en allerlei soorten paprika's. De lanterna, zaadjes die ze in Firenze vonden, is bijzonder pikant.
In de keuken staat de radio op Klara. Een lijvig kookboek ligt open op een bladzijde voorin de tweede helft: gazpacho. De klassieke ingrediënten: komkommer, tomaat (zonder huid en pit), knoflook, 1 komkommer, 1 groene paprika, olijfolie en wijnazijn of sherry-azijn. Transsylvanische knoflook, Roemenië, Dracula. In de doorgang naar het salon hangt een werk van Robin Vermeersch aan de muur en op de salontafel onder andere de meest recente cultuurbijdrage van De Standaard met Lenny Crabbé en Guy Swinnen op de cover en de kop 'Songschrijvers zijn outlaws'. Ook 20 reistips voor de herfst, een doos Mignonnettes, een fles oude graanjenever van Filliers en een hoed. De gazpacho is verrukkelijk. Sarah belt me. Ik krijg Jelle aan de lijn en vraag of hij begin of eind volgende week een handje kan toesteken met het bouwen van een muur in de zaal waar het project van Carole Vanderlinden komt.
De gazpacho gaat in de ijskast. We nemen plaats voor het computerscherm in de werkkamer. De hoofdredacteur heeft ontbrekende Hitchcock's getraceerd: Easy Virtue, Mr. & Mrs. Smith en Notorious. Het gesprek komt op vorm en inhoud. Inhoud telt niet, hierover zijn we het eens. 1000 kruisafnemingen vertellen hetzelfde verhaaltje en een handvol variaties op hoe de kruisafneming geïnterpreteerd zou kunnen worden. Het is de vorm die vertelt waarover het gaat, de inhoud is zonder belang.
We nemen de pdf van Over vorm van Hans Theys door, het veertiende crox-boek.
ansichtkaarten 4 ansichtkaarten met gefotoshopt landschap: een dorpskom, virtuele bomen. Het gaat om Mijlegem en Beerlegem. De foto, legt Roel Jacobs uit, toont hoe de dorpskom er zou kunnen uitzien als er een tweehonderd jaar oude boom stond.
Mensen hebben geen idee van wat zo'n tweehonderd jaar oude boom kost. Met elk exemplaar dat ze tegen de grond halen, smijten ze een half miljoen euro over de balk. Dat hebben ze berekend. Het gaat hierbij niet alleen om het peperdure transport en het aanplanten van zo'n oude boom, ook het vele voorbereidingswerk, gedurende jaren is een gespecialiseerd team daarmee bezig. Nora vertelt over een oude laan in het Meerdaalwoud in de buurt van Leuven. Omdat ze de laan willen verbreden, hebben ze een groot aantal oude beuken tegen de vlakte gehaald. Tien miljoen euro verspild en dat alleen omdat ze die laan wat breder willen. Nora: in Duitsland beschermen ze de bomen met een hekje voor ze aan een verbouwing beginnen.
Waar ze evenmin rekening mee houden, legt Roel uit, is wat bomen betekenen op het vlak van luchtzuivering. >excuusgroen >tuin
Athenaquiz 2009 De vijfde editie van de Athenaquiz vindt plaats in Peulegem, een deelgemeente van Oudenaarde. De Slummy, waar ik voor het eerst deel van uit maak, is een groepje rond Kurt, Nicolas Leus en Mieke. Soms is Van Waegeneer van de partij, Wim is een kei in biologie.
De 5de editie van de Athenaquiz telt dit keer maar liefst 10 groepen uit de top 20 van quiz-freaks, lui die de hele tijd door quizen, aan de Canvascrack deelnemen, zich van 's ochtends tot 's avonds met nuttige informatie bevoorraden. Hoeveel keutels een konijn kakt? Dat weten ze tot op de keutel exact. Een van die toppers is de quizploeg van Cafe Den Hemel. Ze winnen de 5de editie van de Athenaquiz. Wij stranden op de 25ste plaats, een ereplaats eigenlijk, slechts twee groepen doen beter en halverwege de quiz haakt een daarvan af omdat ze werkelijk helemaal niets weten.
Bart Lodewijks >Oudenaarde
Cafe den Hemel Tafel 4 en winnaar van de 5de editie van de Athenaquiz.
Chez Marcel >Jeu de Balle
coeur de boeuf >vroege namiddag
de tafelronde Eerste ronde van de Athenaquiz. Elke groep krijgt vier a4tjes voorgeschoteld met een mélange van foto's (wie is wie, wat is wat), anagrammen en cijferpuzzels. Een van de cijferpuzzels, ontdekt Mieke, heeft een reeks van priemgetallen als sleutel. Nicolas weet dat de ontbrekende naam uit een lijstje met tennisspeelsters Dementieva is, ik herken de goudfazant, Kurt het logo van Roman pils hoewel hij het niet 100% zeker is. Voorts herkennen we ook Kinky & Cosy, Miss Wozniacki, een van die door plaatselijke low profile glossies uitgebroede lelijke eendjes, en het nieuwe model van de Citroën 2cv. Van de anagrammen lossen we er 1 op: begrafenisondernemer. Daarna gaat het van kwaad tot erger: 7 op 12 (tweede ronde), 5 op 12 (derde ronde), dankzij Kurt een iets betere score tijdens de vierde ronde waarna de complete afgang volgt met scores die niet hoger reiken dan 3 en 1 op 12.
duotoon >over kwaliteit
Emensipasie >porno
emmeren 'Sta daar niet zo te emmeren' zou uit de tijd van Napoleon stammen, beweert iemand. Tijdens de veldtochten gingen nogal wat soldaten zich te buiten aan sex met paarden. Om bij het geslacht te kunnen hadden ze een emmer nodig. Helemaal zonder vertier waren ze overigens niet, zo'n leger werd altijd vergezeld door ambachtslui en prostituées. In de Jappen- en Nazikampen ging het er niet anders aan toe.
excuusgroen Roel: eerst halen ze een heel perceel oude bomen tegen de grond waarna ze er wat jonge boompjes voor in de plaats zetten en 10 jaar later nog wat boompjes, excuusgroen en de lachwekkende redenering: maar we doen toch wat aan het groen.
fermentatie (Ann) Koreaanse kimchi is meestal 3 tot 6 maanden gefermenteerd. 3 jaar gefermenteerd in de grond, delicatesse.
(Stefaan) In Zweden een vissoort in blik. Laten ze jaren fermenteren tot het blik begint op te zwellen. (Wim) En in Parijs haaienvinnen in wodka. Dat was tijdens de opening van Gelitine in het Musée d'art moderne.
fout >kakofonie
gazpacho > vroege namiddag
geel Jaune capucine foncé, de gele huizen van Mullem, Russische tomaten, Scheveningen geel licht.
hand De hand van het papier. Een papierhandelaar zal over papier zeggen of het een goede hand of een minder goede hand heeft. >over kwaliteit
Hans Beckers & Nora. Hans heeft twee mappen bij maar slechts een van beide mappen heeft belang: de inhoud van crox-boek NR. 15.
Hans Theys >vroege namiddag
het elfde gebod Mijn vader, orakelt Van Ryssen, had een elfde gebod: 'En manneke, trouwt nooit.' Als z'n vrouw er bij was, keek hij zo even naar haar om. 'Polyte!' zei ze dan. Polyte van Hyppolyte.
Zwijgt over die geboden. Elke activiteit waar niemand anders bij betrokken is - of waarbij niemand anders in de brokken deelt - is toegelaten.
Er zijn machtigen en er zijn machtelozen, oreert iemand, en mensen die zichzelf van vrijheid beroven. De psychologische burka.
'Nog een Orval, Van Ryssen?' roep ik.
'Awel, vooruit, geeft er mij nog een.' Dit brengt het gesprek op alkanen en ketonen. Bierkunde. Bijvoorbeeld hoe ze Saison maken. Tijdens het gistingsproces verhitten ze de kuip aan één zijde, niet vanonder zoals bij andere bieren het geval is. Hierdoor ontstaat een thermische beweging: het warme bier vermengt zich met het minder warme bier, wat de Saison zijn specifieke smaak geeft.
hoefddoek (iemand) De oplossing met dat hoofddoekenverbod, de enige oplossing, is: iedereen een hoofddoek.
hooiwagen Gracieus, behoedzaam en behendig schuift een hoogwagen tussen de bierbakken door.
inhoud: over vorm >vroege namiddag
Jeu de balle Koffie op het terras van Chez Marcel, een van de oudste café's van het Brusselse gewest. Op het Vossenplein is een gezellige drukte. Herfstzon. Een van de sterren boven Chez Mamie, er is een hotel, is uitgedoofd.
kakofonie 'Nogal wat mensen hebben het over kakafonie,' oreert Kurt, we bevinden ons ter hoogte van Semmerzake, komen van de vijfde editie van de Athenaquiz, 'maar kakafonie is fout.' Kakafonie zou een ander woord voor schetenlaterij kunnen zijn, bedenk ik later: het kakafonisch getoeter van de vaderlandse pers.
Ter hoogte van Semmerzake belanden we in een mistbank.
Mac Low, Jackson >treinen
nature morte Een kop koffie, kleur bvb jaune capucine foncé, Simone de Beauvoir, een lappenmand, het dakvenster, de zwarte agenda, een roffeling van papiertjes die aan alle zijden (boven, zijkant, onder) tussen de bladzijden vandaan steken, de schrijfmachine, jaune capucine foncé, de zevenladenkast, een fris ogende vetplant, au bout de souffle, Godard, Belmondo.
Oudenaarde Middernacht. Een krijttekening van Bart Lodewijks op de marktzijde van de Sint-Walburgakerk.
over kwaliteit Van Ryssen springt binnen, wat later Marc De Clercq. Het gesprek komt op crox-boek NR 15, het Beckersboek. De bestuursleden wagen zich aan een Orval.
'Opdikkend papier is zeer courant om boeken meer hand te geven,' legt Stefaan uit.
Nora drinkt koffie. Thijs wou graag een kop koffie, interviewt Juul. Straks is z'n koffie koud.
Fotograferen of scannen, vragen we ons af. Aangezien 't niet de bedoeling is dat het boek een verzameling reproducties van etsen wordt, zou je voor de goedkoopste oplossing kunnen gaan, redeneren we. Scannen is beter maar dan moet je wel over een high performance scanner beschikken. MDC heeft er zo een.
Duotoon. Stefaan legt uit het verschil tussen tweekleurendruk en duotoon. De Nero's uit de vroege periode, Het Rattenkasteel, De Ring van Petatje = tweekleurendruk. Duotoon is twee keer hetzelfde beeld maar met een andere belichting, twee drukovergangen dus die over elkaar heen komen te liggen. Marc is voorstander van het A3-procédé: de etsen die te groot zijn, dat zijn er vijf, in twee keer scannen, linkerhelft, rechterhelft. Op die manier, meent Van Ryssen, verliest ge uw rapport. Nog zo'n begrip: uw rapport verliezen.
Wim van HAP springt binnen, Wim en Ann, Ann van Wim van HAP.
porno Waarom pornosterren voor stafrijm kiezen? Geen idee. La simplicité du jeu peut-être. Jenna Jameson, Hannah Hotlips, Billy Buttox.
Van Ryssen heeft nog voor EMENSIPASIE geschreven, een jaren 70 magazine van het CGSO ofte Centra voor geboortenregeling en sexuele opvoeding. Essays over abortus, anticonceptiva, homosexualiteit en tederheid. Over Tederheid van Jos Van Ussel, een collega van Jaap Kruithof, is uit die periode. Van Ussel was zo'n beetje de guru van de sexuele bevrijding in Vlaanderen.
'In dat tijdschrift heb ik ooit een oproep in gang gezet,' bekent Van Ryssen, 'over sexuele fantasieën.' Een groot succes werd het niet. De bedoeling was om na te gaan of er een manifest onderscheid is tussen mannelijke en vrouwelijke fantasieën.
Robin Vermeersch >vroege namiddag
schoenen Arcopédico, classic line, een Portugees product. Made in Portugal by ROPAR, S A - V. do Conde.
Thijs Thijs van TV Maastricht. Hij komt het project van Juul filmen. De installatie, 'An Act in 20 Minutes', verhuist naar De Brandweercentrale in Maastricht.
treinen Geen enkele trein is op tijd. Om wat voor reden ook, ze lopen allemaal vertraging op. Als het slome gevaarte zich eenmaal op gang trekt, zie je boven de spoorberm uitstekende huizenrijen. Een simpele vaststelling: ze steken boven de spoorberm uit en dan, een ogenblik later, steken ze er niet boven uit en dan toch wel en tegelijk niet. Als een struisvogel snijdt de trein door het landschap.
Ostrich social train rule intricate casual holiday; from 'train', Representative Works p.187. Interessant vraagje voor de 6de Athenaquiz: wie is deze meneer? Auteur van Light Poems en het in 1964 geschreven '4 trains'.
treinlandschap Akkers. Een bouwwerf, voetbalveldje. Takhout. Kalende populieren, twee paarden, een machine, nog zo'n machine en het onderdeel van nog een machine. De berm schiet voorlangs. Zand, duizendblad, berkjes, in de verte een piloon, een huis, daken. De vergezichten zijn een verplichte oefening. Donzig licht aan de horizon. Het maïsveld, een zandhoop, werkzaamheden aan een openbare weg, tuintjes, een akker en het groen van de graasvlaktes. Blauw glanzen de tot Wladivostok reikende spoorrails. Een mengkroes van groene tinten in een snelle, gewelddadige opeenvolging van kleur. Daar een boom, hier een woonwijk, moche, plattelandsarchitectuur, horreur quoi. De trein zoeft onder een brug door. Struikgewas, de altijd blije berkjes, een dorp, de kerktoren, alles in egaal zonlicht.
tuin 'Gisteren heb ik de hele dag in mijn tuin gewerkt,' zegt Roel.
vroege namiddag Paardenbloemen, madeliefjes en boterbloemen verfraaien het gazon. De hoofdredacteur is in de serre bezig, plukt tomaten en heeft maar te kiezen, er is een keuze uit allerlei exotische variëteiten: Ethiopische zwarte tomaat, coeur de boeuf, Russische gele tomaten, groene tijgers en zapatas, een Mexicaanse variëtiet die op coeur de boeuf lijkt. In de serre hebben ze ook meloen, diverse soorten basilicum en allerlei soorten paprika's. De lanterna, zaadjes die ze in Firenze vonden, is bijzonder pikant.
In de keuken staat de radio op Klara. Een lijvig kookboek ligt open op een bladzijde voorin de tweede helft: gazpacho. De klassieke ingrediënten: komkommer, tomaat (zonder huid en pit), knoflook, 1 komkommer, 1 groene paprika, olijfolie en wijnazijn of sherry-azijn. Transsylvanische knoflook, Roemenië, Dracula. In de doorgang naar het salon hangt een werk van Robin Vermeersch aan de muur en op de salontafel onder andere de meest recente cultuurbijdrage van De Standaard met Lenny Crabbé en Guy Swinnen op de cover en de kop 'Songschrijvers zijn outlaws'. Ook 20 reistips voor de herfst, een doos Mignonnettes, een fles oude graanjenever van Filliers en een hoed. De gazpacho is verrukkelijk. Sarah belt me. Ik krijg Jelle aan de lijn en vraag of hij begin of eind volgende week een handje kan toesteken met het bouwen van een muur in de zaal waar het project van Carole Vanderlinden komt.
De gazpacho gaat in de ijskast. We nemen plaats voor het computerscherm in de werkkamer. De hoofdredacteur heeft ontbrekende Hitchcock's getraceerd: Easy Virtue, Mr. & Mrs. Smith en Notorious. Het gesprek komt op vorm en inhoud. Inhoud telt niet, hierover zijn we het eens. 1000 kruisafnemingen vertellen hetzelfde verhaaltje en een handvol variaties op hoe de kruisafneming geïnterpreteerd zou kunnen worden. Het is de vorm die vertelt waarover het gaat, de inhoud is zonder belang.
We nemen de pdf van Over vorm van Hans Theys door, het veertiende crox-boek.
zaterdag 26 september 2009
vrijdag 25 september
Jeu de Balle, vroege namiddag. Aan een van de kraampjes hebben ze een houtsnede van Hiroshige voor het schappelijke bedrag van 100 euro. We drinken koffie, muntthee. Met enige regelmaat komt het gesprek op Philippe. Herfst hangt boven het Vossenplein. Het zonlicht is minder strak, het loof maakt een zware indruk, buigt door onder een onduidelijk gewicht, Roubaud page 17: globule plein, espaces tombant en gouttes / dénombrantes, renombrements continus / la première vient et la première revient et la dernière / a passé et revient. Plek die een aangename traagheid ademt, de traagheid van een eindeloze ontdubbeling. Het plein, waar een uur eerder nog een drukke wemeling was, vloeit leeg, een karretje van de reinigingsdienst zigzagt over de keien en iemand raapt een boek van het plein, niet vanwege auteur of titel, j'irai cracher sur vos tombes, de matière waarmee de cover werd uitgevoerd is bovendien ronduit lelijk, maar omdat de cover zelf aan één zijde een markant dambordpatroon heeft, zwart op gebroken wit. Ik telefoneer Carole, ze neemt niet op. Uit het voorwoord blijkt dat het om een boek van Vernon Sullivan gaat, alter ego van Boris Vian. 'L'Amérique (flaptekst van een andere samenwerking tussen Vian en Sullivan) découvre aujourd'hui, un quart de siècle après nous, grâce à Boris Vian qui eut la chance singulière de le rencontrer en 1946 (et personne depuis ne l'a revu), un de ses auteurs les plus typiques: Vernon Sullivan.' Marrant. We stappen naar het atelier boven Actionfield, ze heeft wat nieuwe schilderijen, voor het eerst met verf van Oudt Holland: ocre d'or, Scheveningen geel licht, terre verte en Blockx: gris chaud, noir de vigne, blanc titane. Eentje springt er vantussen. Ik probeer Carole te bereiken. Dit keer neemt ze wel op, ze is niet langer op het atelier dat voorlopig overigens nog altijd op een werf lijkt, verneem ik. Dus te voet naar Zennestraat 17 rue Zenne waar Wendy en Anne druk in de weer zijn, in de brede corridor worden de namen van alle participanten op de vloer aangebracht in driekleur, rood, roze, blauw. We steken een handje toe.
's Avonds diner au Anata, Blvd Anspach, 'just à côté de la Bourse.' Une sorte de soupe de boeuf avec des nouilles et mèlange de trucs divers sans définition particulière, et escalope avec riz, oeuf et mèlange de trucs divers sans définition particulière, afgeboord met sushi's en maki's en een halve fles Côtes de Rhône 2005, Château Domaine des Relagnes, karakterloos, zuur schotelwater, ondrinkbaar. Het Japanse meisje, visage Japonais délicat, kijkt geschrokken toe: mijn grimas spreekt boekdelen. De tafelgenote lijkt het allemaal heel erg amusant te vinden. 'Pas mal,' veins ik, zonder dieper op de kwestie in te gaan, wat naar ik me herinner een altijd op onfortuinlijk gekissebis uitdraaiende onderneming is: ze serveren zuur schotelvocht, je wordt verondersteld daar een positieve mening over te hebben en als het tegendeel zou blijken, krijg je zonder pardon de rekening geserveerd. In een Turks restaurant aan de Sleepstraat wisten ze jaren na dato nog altijd dat ik daar eens een niet aan tafel ontkurkte fles had geweigerd. Alle kliekjes bijeenkieperen en serveren als Grand Cru, vertel me dat ze 't niet doen. Na het een diner een terrasje, hier vin rouge et picon au vin blanc, dan Antichrist van Lars Van Trier in een kinepolisachtig cinemacomplex aan Place de Brouckère. Choc.
's Avonds diner au Anata, Blvd Anspach, 'just à côté de la Bourse.' Une sorte de soupe de boeuf avec des nouilles et mèlange de trucs divers sans définition particulière, et escalope avec riz, oeuf et mèlange de trucs divers sans définition particulière, afgeboord met sushi's en maki's en een halve fles Côtes de Rhône 2005, Château Domaine des Relagnes, karakterloos, zuur schotelwater, ondrinkbaar. Het Japanse meisje, visage Japonais délicat, kijkt geschrokken toe: mijn grimas spreekt boekdelen. De tafelgenote lijkt het allemaal heel erg amusant te vinden. 'Pas mal,' veins ik, zonder dieper op de kwestie in te gaan, wat naar ik me herinner een altijd op onfortuinlijk gekissebis uitdraaiende onderneming is: ze serveren zuur schotelvocht, je wordt verondersteld daar een positieve mening over te hebben en als het tegendeel zou blijken, krijg je zonder pardon de rekening geserveerd. In een Turks restaurant aan de Sleepstraat wisten ze jaren na dato nog altijd dat ik daar eens een niet aan tafel ontkurkte fles had geweigerd. Alle kliekjes bijeenkieperen en serveren als Grand Cru, vertel me dat ze 't niet doen. Na het een diner een terrasje, hier vin rouge et picon au vin blanc, dan Antichrist van Lars Van Trier in een kinepolisachtig cinemacomplex aan Place de Brouckère. Choc.
woensdag 23 september 2009
woensdag 23 september
un nombre est-il maintenant moins concret que ton corps? / arbres, lumières, îles, xéroxs, / mais un nombre?
Jacques Roubaud, La pluralité des mondes de Lewis p.13: (V) La Voie de l'Exemple.
In La Cigogne d'Alsace die ene tafel aan het raam. Het geluid van klaterend water wordt onderbroken door de vraag of alles naar wens is.
'd'un ordre pur irréductible à toute' Alles is naar wens. Het boek kwam achter de menukaart terecht, bevond zich eerst onder, dan boven het zwarte notitieboekje. In het aquarium vijf goudvissen. Meaning of Life.
'irréductible à toute empathie' Discussiepunt of niet, dat viel af te wachten. Niet voor de heer des huizes die met wankele tred en kamerbrede glimlach komt vragen of de choucroute is zoals het hoort. Ik heb net een stuk hete aardappel in m'n mond en maak een teken, waarbij ik me voorstel dat dit met charmante en zelfs ietwat vermakelijke finesse gebeurt. De vingertoppen van duim en middenvinger vormen een O. Ik maak twee dingen duidelijk: de hete aardappel verhindert me om dit op een andere manier te zeggen, want dit, sorry, werkelijk - hoe zal ik het zeggen?
Aan een muur achterin de zaak, links van de doorgang naar het fornuis, hangt het portret van een jonge vrouw. Boven het portret is een lampje. 's Ochtends hadden we het over het veertiende crox-boek gehad. De hoofdredacteur had me met een mailtje op de hoogte gebracht van het feit dat het hele zwik in principe binnen een halve maand of zo naar de drukker kan. Over Vorm van Hans Theys, een vervolg op Flower Power, telt 400 bladzijden en een inhoudstafel die drie bladzijden bestrijkt.
De choucroute is verrukkelijk. Ik open het notitieboekje en noteer stiekem, intussen gaan ze er toch al van uit dat ik voor de Michelingids werk: smout en boter, brood, weke muziek, Tierenteyn blond, de Riesling in een glas op hoge blauwgroene voet, serveren een tweede, desgewenst een derde portie, met of zonder schenkel, met en zonder goudvis.
Op straat een luidkeelse verwensing. Voor wie 't bedoeld was, is onduidelijk. Op het plein zwerven lui zonder tijdstip.
Jacques Roubaud, La pluralité des mondes de Lewis p.13: (V) La Voie de l'Exemple.
In La Cigogne d'Alsace die ene tafel aan het raam. Het geluid van klaterend water wordt onderbroken door de vraag of alles naar wens is.
'd'un ordre pur irréductible à toute' Alles is naar wens. Het boek kwam achter de menukaart terecht, bevond zich eerst onder, dan boven het zwarte notitieboekje. In het aquarium vijf goudvissen. Meaning of Life.
'irréductible à toute empathie' Discussiepunt of niet, dat viel af te wachten. Niet voor de heer des huizes die met wankele tred en kamerbrede glimlach komt vragen of de choucroute is zoals het hoort. Ik heb net een stuk hete aardappel in m'n mond en maak een teken, waarbij ik me voorstel dat dit met charmante en zelfs ietwat vermakelijke finesse gebeurt. De vingertoppen van duim en middenvinger vormen een O. Ik maak twee dingen duidelijk: de hete aardappel verhindert me om dit op een andere manier te zeggen, want dit, sorry, werkelijk - hoe zal ik het zeggen?
Aan een muur achterin de zaak, links van de doorgang naar het fornuis, hangt het portret van een jonge vrouw. Boven het portret is een lampje. 's Ochtends hadden we het over het veertiende crox-boek gehad. De hoofdredacteur had me met een mailtje op de hoogte gebracht van het feit dat het hele zwik in principe binnen een halve maand of zo naar de drukker kan. Over Vorm van Hans Theys, een vervolg op Flower Power, telt 400 bladzijden en een inhoudstafel die drie bladzijden bestrijkt.
De choucroute is verrukkelijk. Ik open het notitieboekje en noteer stiekem, intussen gaan ze er toch al van uit dat ik voor de Michelingids werk: smout en boter, brood, weke muziek, Tierenteyn blond, de Riesling in een glas op hoge blauwgroene voet, serveren een tweede, desgewenst een derde portie, met of zonder schenkel, met en zonder goudvis.
Op straat een luidkeelse verwensing. Voor wie 't bedoeld was, is onduidelijk. Op het plein zwerven lui zonder tijdstip.
dinsdag 22 september 2009
dinsdag 22 september
3000 Ze hadden het geteld, waren op 3000 uitgekomen. 3000 keer.
Annelies Monseré > Jessica Bailiff
bezoekersaantal 70
dosering: 3 tot 4 capsules per dag met warm water innemen. 1 Caps = 510 mg. Werkzame stof per capsule / substance active par capsule / Wirkstoff pro Kapsel = 400 mg.
gratin Een gratin van bloemkool en broccoli met gebakken aardappeltjes, een glas Tongerlo blond, warme herfstzon en de rugzijde van een rijzige brunette.
Des avonds koud buffet, vegetarisch want Mat eet geen vlees en moet ook niet weten van afgeleide producten, melk, kaas, kwark, yoghurt, ei. He's a veganist, that's right. Wim van MORC tapes en Annelies hebben dus voor allerlei vegetarische lekkernijen gezorgd, couscous op smaak gebracht met limoensap en rozijnen, een frisse salade, het sausje, olijven, groententaart, pikante pastei.
huisnummer 48 gisteren Cantarellen uit Letland. Een snoeimes, druiven, koffie.
De gele bloemen zijn uit de tuin van z'n moeder. In 1984 werd hij in Veldegem van de sokken gereden. Vier jaar pijngrens.
Het gesprek komt op NONA en Abattoir Fermé. In de tuin stokrozen, Rudbeckia en mimosa. De mimosa, gesnoeid, bloeit een tweede keer, een pruik van gele bloemen. Munt, venkel, akelei, valeriaan, pompoen en flescourgetten, zonnebloemen, aster, lavendel, maagdenpalm. Het snoeisel op het gazon is hop. 'Ik ga bier maken,' zegt hij.
In de computerkamer nemen we een onuitputtelijke voorraad foto's door. Tallinn, Riga, Barcelona, New York, London.
Ijdeltuitmans Ijdeltuit Tuymans.
In Gowan Ring Bee does singing, guitar and harmonica. He's the American. All other band members are Swedish. Lisa lives in Akersberga. Tonight flute and singing. Anders did clarinet and percussion, tambourine, a couple of drums and triangle. David on a 12-string guitar.
vlnr: (rechtopstaand) Anders, van. (hurkzit) Jessica Bailiff, Annelies Monseré, David (with green fairytale ornament), Bee, Lisa and Wim. foto by Pablo
Jacques Roubaud La pluralité des mondes de Lewis. (1) Un corps et son ombre partageaient un monde
L'ombre de l'ombre s'étendait sur le corps
Jessica Bailiff (usa, Ohio) Het concert voor de pauze. Jessica gitaar en zang, Annelies Monseré zang, gitaar en toetsenbord, Mat percussie. Het percussieve element zorgt voor een donkere bodem.
locaties Tallinn: een autosnelweg, bruggen, witte reklameborden. Fotografeert bij voorkeur net voor het donkert. Het appartement van Sergej. Een pasgeborene met een gsm in het mollige knuistje, zo geboren. En een lapsus: Buymans. Buymans en Torremans. De universiteit van Copernicus, strakke architectuur. Retescherp, grinnikt de bewoner van huisnummer 48. Brooklyn, London, interessante detailopnames. Cindy betreedt de computerkamer. 'Ik ga een eindje lopen,' zegt ze.
Mat Mat is al eens in croxhapox geweest, hij was toen een van de leden van To Kill a Petty Bourgeoisie. Dit keer doet hij percussie tijdens de set van Jessica Bailiff en Annelies Monseré. Tijdens het concert van In Gowan Ring zit hij in de corridor een boek te lezen, Cloud Atlas van David Mitchell, shortlisted for The Man Booker Prize 2004. Dat staat op de cover. Had dus net zo goed de titel van het boek kunnen zijn: Shortlisted for the Man Booker Prize 2004 by David Mitchell. It starts in 17th century, unusual as it is, jumps to the nineteen twenties, goes future, then goes back to a far earlier time.
Michel Michel aan de lijn. De nieuwe sleutel, die van de crox-locatie op de eerste verdieping van rue Zenne 17, doet het niet. De sleutel die Oana heeft, plan A, ook zij heeft intussen een sleutel van de zennelocatie, is dezelfde en doet het dus evenmin. B-plan: Michel en Colette rijden naar Gent, pikken een fragment van het concert van In Gowan Ring mee en drinken een biertje. Ik overhandig het moederexemplaar van het sleutelbos rue Zenne 17, een moederexemplaar waaraan maar liefst 8 sleutels hangen.
Het plan om een grote valse wand te bouwen, verneem ik, is afgevoerd. 't Wordt een kleine gyprocwand, krek op zelfde plek waar HAP de doorgang afsloot.
MORC tapes Concertavond. Voor de pauze Jessica Bailiff en Annelies Monseré, na de pauze In Gowan Ring. Wim was al voor de middag in crox langsgeweest.
multi-tasking 'Wordt er nog geschonken?' vraagt Angèl. Potverdikke, al moest ik er een baksteen voor uitwringen, natuurlijk wordt er nog geschonken. Ik sta tot aan de neusgaten in haar pretoogjes, want jawel, ze lacht, kijkt toe hoe ik verdrink, mijn futiele verdrinkingsdood amuseert haar: ik schenk het bier in een wijnglas. 'Multi-tasking,' grapt Angèl, 'is niet voor iedereen weggelegd.'
Ohio >Jessica Bailiff
Ohio waar de Amerikaanse tournée générale van Tuymans van start ging, dat laatste stond in de gazet: 'Hij zit achterover geleund in een tuinstoel in een reusachtige tuin in Columbus, Ohio, en steekt een zoveelste sigaret op.' De madam die het artikel schreef moet nog leren schrijven: en steekt een sigaret op. Elke sigaret is de zoveelste.
paard De geur van een paard. Dat is wat het betekent, verneem ik.
Pablo the driver. He's from Galicia. La Coruna. Spanish. More connected to northern Portugal than to Spain, actually. Hij schildert, studeerde aan de universiteit van Vigo.
recent keyword activity Zweedse bospaddestoelen, oliegeprepareerd doek, Wouter Messchendorp, Daniël Dewaele, Katrien Hofman, de Zondagsdenkers en Nel Aerts filosofie. Wellicht wordt de filosofie van Nel Aerts bedoeld. Ook dit keer wat blote madammen: Ellen Van den Eynde en dankzij die betere vakpers van bij ons de alomtegenwoordige Véronique De Kock. Twee keer hond neukt bazin. Ik klik het aan en beland op een nogal klungelig gemaakte pornosite met archiefmateriaal van bovenvermelde bezigheid. Hoe je een olifant neukt? Door je kop in z'n reet te steken. Sex en aanverwanten scoren opnieuw relatief hoog. Iemand tikt neuken merelbeke in, iemand vraagt zich af hoe je 't met een droogrek doet (komt dit uit het sex met bejaarden boek?) en nog iemand stelt gewoon recht voor de raap waar 't op aankomt: prostitute rammen keulen.
vorm Geen inhoud zonder vorm.
werktafel De werktafel.
Annelies Monseré > Jessica Bailiff
bezoekersaantal 70
dosering: 3 tot 4 capsules per dag met warm water innemen. 1 Caps = 510 mg. Werkzame stof per capsule / substance active par capsule / Wirkstoff pro Kapsel = 400 mg.
gratin Een gratin van bloemkool en broccoli met gebakken aardappeltjes, een glas Tongerlo blond, warme herfstzon en de rugzijde van een rijzige brunette.
Des avonds koud buffet, vegetarisch want Mat eet geen vlees en moet ook niet weten van afgeleide producten, melk, kaas, kwark, yoghurt, ei. He's a veganist, that's right. Wim van MORC tapes en Annelies hebben dus voor allerlei vegetarische lekkernijen gezorgd, couscous op smaak gebracht met limoensap en rozijnen, een frisse salade, het sausje, olijven, groententaart, pikante pastei.
huisnummer 48 gisteren Cantarellen uit Letland. Een snoeimes, druiven, koffie.
De gele bloemen zijn uit de tuin van z'n moeder. In 1984 werd hij in Veldegem van de sokken gereden. Vier jaar pijngrens.
Het gesprek komt op NONA en Abattoir Fermé. In de tuin stokrozen, Rudbeckia en mimosa. De mimosa, gesnoeid, bloeit een tweede keer, een pruik van gele bloemen. Munt, venkel, akelei, valeriaan, pompoen en flescourgetten, zonnebloemen, aster, lavendel, maagdenpalm. Het snoeisel op het gazon is hop. 'Ik ga bier maken,' zegt hij.
In de computerkamer nemen we een onuitputtelijke voorraad foto's door. Tallinn, Riga, Barcelona, New York, London.
Ijdeltuitmans Ijdeltuit Tuymans.
In Gowan Ring Bee does singing, guitar and harmonica. He's the American. All other band members are Swedish. Lisa lives in Akersberga. Tonight flute and singing. Anders did clarinet and percussion, tambourine, a couple of drums and triangle. David on a 12-string guitar.
vlnr: (rechtopstaand) Anders, van. (hurkzit) Jessica Bailiff, Annelies Monseré, David (with green fairytale ornament), Bee, Lisa and Wim. foto by Pablo
Jacques Roubaud La pluralité des mondes de Lewis. (1) Un corps et son ombre partageaient un monde
L'ombre de l'ombre s'étendait sur le corps
Jessica Bailiff (usa, Ohio) Het concert voor de pauze. Jessica gitaar en zang, Annelies Monseré zang, gitaar en toetsenbord, Mat percussie. Het percussieve element zorgt voor een donkere bodem.
locaties Tallinn: een autosnelweg, bruggen, witte reklameborden. Fotografeert bij voorkeur net voor het donkert. Het appartement van Sergej. Een pasgeborene met een gsm in het mollige knuistje, zo geboren. En een lapsus: Buymans. Buymans en Torremans. De universiteit van Copernicus, strakke architectuur. Retescherp, grinnikt de bewoner van huisnummer 48. Brooklyn, London, interessante detailopnames. Cindy betreedt de computerkamer. 'Ik ga een eindje lopen,' zegt ze.
Mat Mat is al eens in croxhapox geweest, hij was toen een van de leden van To Kill a Petty Bourgeoisie. Dit keer doet hij percussie tijdens de set van Jessica Bailiff en Annelies Monseré. Tijdens het concert van In Gowan Ring zit hij in de corridor een boek te lezen, Cloud Atlas van David Mitchell, shortlisted for The Man Booker Prize 2004. Dat staat op de cover. Had dus net zo goed de titel van het boek kunnen zijn: Shortlisted for the Man Booker Prize 2004 by David Mitchell. It starts in 17th century, unusual as it is, jumps to the nineteen twenties, goes future, then goes back to a far earlier time.
Michel Michel aan de lijn. De nieuwe sleutel, die van de crox-locatie op de eerste verdieping van rue Zenne 17, doet het niet. De sleutel die Oana heeft, plan A, ook zij heeft intussen een sleutel van de zennelocatie, is dezelfde en doet het dus evenmin. B-plan: Michel en Colette rijden naar Gent, pikken een fragment van het concert van In Gowan Ring mee en drinken een biertje. Ik overhandig het moederexemplaar van het sleutelbos rue Zenne 17, een moederexemplaar waaraan maar liefst 8 sleutels hangen.
Het plan om een grote valse wand te bouwen, verneem ik, is afgevoerd. 't Wordt een kleine gyprocwand, krek op zelfde plek waar HAP de doorgang afsloot.
MORC tapes Concertavond. Voor de pauze Jessica Bailiff en Annelies Monseré, na de pauze In Gowan Ring. Wim was al voor de middag in crox langsgeweest.
multi-tasking 'Wordt er nog geschonken?' vraagt Angèl. Potverdikke, al moest ik er een baksteen voor uitwringen, natuurlijk wordt er nog geschonken. Ik sta tot aan de neusgaten in haar pretoogjes, want jawel, ze lacht, kijkt toe hoe ik verdrink, mijn futiele verdrinkingsdood amuseert haar: ik schenk het bier in een wijnglas. 'Multi-tasking,' grapt Angèl, 'is niet voor iedereen weggelegd.'
Ohio >Jessica Bailiff
Ohio waar de Amerikaanse tournée générale van Tuymans van start ging, dat laatste stond in de gazet: 'Hij zit achterover geleund in een tuinstoel in een reusachtige tuin in Columbus, Ohio, en steekt een zoveelste sigaret op.' De madam die het artikel schreef moet nog leren schrijven: en steekt een sigaret op. Elke sigaret is de zoveelste.
paard De geur van een paard. Dat is wat het betekent, verneem ik.
Pablo the driver. He's from Galicia. La Coruna. Spanish. More connected to northern Portugal than to Spain, actually. Hij schildert, studeerde aan de universiteit van Vigo.
recent keyword activity Zweedse bospaddestoelen, oliegeprepareerd doek, Wouter Messchendorp, Daniël Dewaele, Katrien Hofman, de Zondagsdenkers en Nel Aerts filosofie. Wellicht wordt de filosofie van Nel Aerts bedoeld. Ook dit keer wat blote madammen: Ellen Van den Eynde en dankzij die betere vakpers van bij ons de alomtegenwoordige Véronique De Kock. Twee keer hond neukt bazin. Ik klik het aan en beland op een nogal klungelig gemaakte pornosite met archiefmateriaal van bovenvermelde bezigheid. Hoe je een olifant neukt? Door je kop in z'n reet te steken. Sex en aanverwanten scoren opnieuw relatief hoog. Iemand tikt neuken merelbeke in, iemand vraagt zich af hoe je 't met een droogrek doet (komt dit uit het sex met bejaarden boek?) en nog iemand stelt gewoon recht voor de raap waar 't op aankomt: prostitute rammen keulen.
vorm Geen inhoud zonder vorm.
werktafel De werktafel.
zondag 20 september 2009
weekendalfabet (4)
Actionfield Boven Actionfield.
afspraak Afspraak met Mil Ceulemans au Rue Zenne 17. Het zomert, Hawk wiekt door de speakers. Na inspectie van de locatie - Mil was er al eens geweest, hij wist waaraan hij zich verwachten kon - rijden we naar het Vossenplein. In rue Blaes is een aangename drukte. Het atelier van Oana is vlakbij.
Bergson, Henri L'évolution créatrice. Op de cover hebben ze een aanbeveling geplaatst: LE CHOC BERGSON.
Nadat Oana de portfolio van Mil bekeek, nemen ze het werk van Oana door. Bergson ligt naast de laptop.
bezoekersaantallen Acht op donderdag, op zondag vijftien plus vijf bezoekers die de expo al gezien hadden en acht Turkse kinderen die de keet op stelten zetten. Stef en Lise, wat later Olga.
Bolivia In Bolivia, brengt Van Ryssen te berde, hebben ze beslist om het nationale voetbalteam op te doeken. De resultaten van het team waren zo pover dat het geen zin had om er mee bezig te blijven. >Rode Duivels
Brocante Het terras van La Brocante op de hoek van rue Blaes. Oana, Mil, schrijver dezes, het zomert, er is een gezellige drukte. Oana glaasje witte wijn, ik een Leffe blond en oesters, Mil een glas thee en geen idee wat voor thee. Oana vindt 't een griezel, die oesters, en Mil moet niet van oesters weten. Een oester slurpen is het op 17 andere dingen na grootste genot dat ik ken. Ik heb 1001 genotzuchtigheden, zonder genot valt niet te leven, en de oester zit bovenin. Actuele kunst staat op een gedeelde vierhonderdnegenenvijftigste plaats, plaats die het deelt met koeiendrek en snot. Reden waarom ik uiteindelijk toch De Morgen blijf lezen: ze schrijven amper over actuele kunst.
cd Ali Farka Touré, Ry Cooder.
Charlotte Gainsbourg Quelqu'un dit: elle est la plus belle femme du monde.
Charvin een bepaald soort rood >zon
Corot Voortaan aan elke zin het vijfletterwoord Corot toevoegen: Reden waarom ik, Corot, uiteindelijk. Reden waarom ik uiteindelijk Corot. Reden waarom Corot uiteindelijk. Reden uiteindelijk waarom ik Corot blijf lezen.
After Corot nothing happened.
film In een van de hoeken van het atelier is een zwart bord - het heeft met een film te maken, tot voor kort had Guillaume z'n studio in de belendende kamer - met volgende becijfering:
KILL THEM ALL
TEL KARL (KODAK)
LICHT 40
DE JONGHE 700
KODAK 700
ASSISTENT 200
REGIE 50
TICKET 1.500
LICHT 120
VINCENT 150
REGIE 50
totaal 3510 Dit komt me om een of andere reden bekend voor. Een banaan, Pickwick classic, vier appels, een voorraad Rooibos en aan het plafond een ouderwetse luster.
functie (quote) 'Een functie om fouten te maken.'
kleur >zon
Lodewijks Bart Lodewijks in Oudenaarde op een hoogtewerker 26 meter boven de begane grond. Brengt een krijttekening aan op de marktzijde van de Sint-Walburgakerk. Is bijna door een van de glasramen getuimeld.
Nietzsche Het gesprek komt op Nietzsche. Iemand vraagt zich af of hij schizofreen was. Wel is bekend, merkt Van Ryssen op, dat hij paarden kuste. Of Lars Von Trier in De Morgen: "Natuurlijk had Hitler ook een menselijke kant! Dat maakt het allemaal erger. Als je beweert dat er niets goeds over Hitler te zeggen valt, mis je het punt. Wat écht angstaanjagend is, is dat hij wellicht ook een liefhebbend kantje had."
politici Misschien wel de politicus van het moment, zegt iemand: Pascal Smet.
Rode Duivels (quote) 'Als ge naast uw schoenen loopt, kunt ge niet voetballen he.'
schilderkunst Fatalité de la peinture contemporaine: la photographie. Al die sukkeleirs die foto's naschilderen. Vlak, plat, het picturaal perspectief nul komma nul. Op enkele uitzonderingen na (Tuymans? Borremans?) is 't in de schilderkunst een globaal disaster. Bevrijd ons van die onzinnige bezigheid. Dus komt voortaan niet meer in croxhapox aan bod. Uitgesloten. Lijfstraf. Verbannen naar Siberië. En los daarvan: 80% van wat aan actuele kunst geproduceerd wordt, is volstrekt overbodig. Waarop Bart reageert (brede lach): als ik nu naar foto's begin te schilderen, win ik dan die reis naar Siberië?
schoenen
De gele schoenen van Stijn.
Stevens, Wallace >zon
tranen Chaim Soutine, der grosse Baum, 1942. (Le grand Arbre) Öl auf Leinwand, 99 x 75cm. Museu de Arte de Sao Paulo. Film, zegt Stef. Muziek, zegt Lise. Stefaan ook met boeken en opera. Keuzemogelijkheid: met boeken en opera of bij boeken en met opera en dan in de eerste plaats Wagner. Wat het gesprek op Nietzsche brengt. De geheelonthouding.
uiterste Het andere uiterste: iedereen kunstenaar. >schilderkunst
Vandenberg, Philippe De meest erotische schilder. In het werk van Vandenberg is verf erotiek. Je schildert erotisch of je blijft van verf af. Reden waarom ik het vroege werk van Tuymans eigenlijk best interessant vind, 't is eroties, 't heeft verfkracht, 't is sensueel. In de schilderkunst gaat het om die kracht. Dat die kracht een meer inhoudelijke betekenis hebben moet, is onzin.
vergadering Afspraak in crox om 8 uur 's avonds: eerst Thomas Bogaert, dan Nicolas Leus, dan Dirk Zoete, wat later Stijn Van Dorpe en tenslotte ook Bart Lodewijks en Daniëlle van Zuijlen. Zennestraat 17 rue Zenne, tweede episode. Leus heeft een plannetje, Stijn wacht af, Bart komt met een voorstel, Daniëlle vindt het allemaal wat kort op de bal, Dirk overweegt een broodkast, Thomas twijfelt.
Wat Nicolas zelden deed: iets vanuit het atelier naar een tentoonstellingsruimte brengen. Stadium waar Bart niet eens aan denken moet. Dirk hanteert het klassieke concept, Stijn kocht gele schoenen. De barman dist een anekdote op. Bart gaf een fooi aan een flik nadat hij twee keer op rij voor een of andere futiliteit beboet werd. Gebeurde in Amsterdam. De flik kon er niet mee lachen. Het werk van Stijn heeft altijd met de context van een tentoonstelling te maken. Daniëlle ziet zichzelf als bindmiddel. Luik zou het Athene van het noorden zijn en Jacques Dutronc heeft een villa op Corsica. Het gesprek komt op Lars Von Trier, Charlotte Gainsbourg, Gainsbourg lui-même, Gainsbourg, zegt Bogaert, die elke avond met een ander ging. Ad fundum: Catherine Deneuve, 4 september 1981.
Zennestraat 17 Het openingsweekend van episode 2 valt samen met Bruxelles Bravo, het eerste weekend van oktober. In Brussel pakt croxhapox uit met twee projecten: op de derde verdieping een diptiek van Mil Ceulemans en Oana Cosug, op het eerste een experimentele mix met Dirk Zoete, Bart Lodewijks, Stijn Van Dorpe, Thomas Bogaert, Nicolas Leus en Daniëlle van Zuijlen. >afspraak >vergadering
zon De zon staat hoog boven het plein. Het Sea Kot gaat dicht. Iemand haalt z'n gitaar boven. Het gesprek komt op Oudt Holland en Charvin. Charvin heeft een bepaalde kleur rood die je, zegt Mil, alleen bij Charvin vindt. Oana heeft het over het werk van Stéphane Bailleux en ik herinner me een gedicht van Wallace Stevens, THE MAN WITH THE BLUE GUITAR
V
Do not speak to us of the greatness of poetry,
Of the torches wisping in the underground,
Of the structure of vaults upon a point of light.
There are no shadows in our sun,
Day is desire and night is sleep.
There are no shadows anywhere.
The earth, for us, is flat and bare.
There are no shadows. Poetry
Exceeding music must take the place
Of empty heaven and its hymns,
Ourselves in poetry must take their place,
Even in the chattering of your guitar.
Wallace Stevens, Collected Poems; Faber and Faber, p.167
afspraak Afspraak met Mil Ceulemans au Rue Zenne 17. Het zomert, Hawk wiekt door de speakers. Na inspectie van de locatie - Mil was er al eens geweest, hij wist waaraan hij zich verwachten kon - rijden we naar het Vossenplein. In rue Blaes is een aangename drukte. Het atelier van Oana is vlakbij.
Bergson, Henri L'évolution créatrice. Op de cover hebben ze een aanbeveling geplaatst: LE CHOC BERGSON.
Nadat Oana de portfolio van Mil bekeek, nemen ze het werk van Oana door. Bergson ligt naast de laptop.
bezoekersaantallen Acht op donderdag, op zondag vijftien plus vijf bezoekers die de expo al gezien hadden en acht Turkse kinderen die de keet op stelten zetten. Stef en Lise, wat later Olga.
Bolivia In Bolivia, brengt Van Ryssen te berde, hebben ze beslist om het nationale voetbalteam op te doeken. De resultaten van het team waren zo pover dat het geen zin had om er mee bezig te blijven. >Rode Duivels
Brocante Het terras van La Brocante op de hoek van rue Blaes. Oana, Mil, schrijver dezes, het zomert, er is een gezellige drukte. Oana glaasje witte wijn, ik een Leffe blond en oesters, Mil een glas thee en geen idee wat voor thee. Oana vindt 't een griezel, die oesters, en Mil moet niet van oesters weten. Een oester slurpen is het op 17 andere dingen na grootste genot dat ik ken. Ik heb 1001 genotzuchtigheden, zonder genot valt niet te leven, en de oester zit bovenin. Actuele kunst staat op een gedeelde vierhonderdnegenenvijftigste plaats, plaats die het deelt met koeiendrek en snot. Reden waarom ik uiteindelijk toch De Morgen blijf lezen: ze schrijven amper over actuele kunst.
cd Ali Farka Touré, Ry Cooder.
Charlotte Gainsbourg Quelqu'un dit: elle est la plus belle femme du monde.
Charvin een bepaald soort rood >zon
Corot Voortaan aan elke zin het vijfletterwoord Corot toevoegen: Reden waarom ik, Corot, uiteindelijk. Reden waarom ik uiteindelijk Corot. Reden waarom Corot uiteindelijk. Reden uiteindelijk waarom ik Corot blijf lezen.
After Corot nothing happened.
film In een van de hoeken van het atelier is een zwart bord - het heeft met een film te maken, tot voor kort had Guillaume z'n studio in de belendende kamer - met volgende becijfering:
KILL THEM ALL
TEL KARL (KODAK)
LICHT 40
DE JONGHE 700
KODAK 700
ASSISTENT 200
REGIE 50
TICKET 1.500
LICHT 120
VINCENT 150
REGIE 50
totaal 3510 Dit komt me om een of andere reden bekend voor. Een banaan, Pickwick classic, vier appels, een voorraad Rooibos en aan het plafond een ouderwetse luster.
functie (quote) 'Een functie om fouten te maken.'
kleur >zon
Lodewijks Bart Lodewijks in Oudenaarde op een hoogtewerker 26 meter boven de begane grond. Brengt een krijttekening aan op de marktzijde van de Sint-Walburgakerk. Is bijna door een van de glasramen getuimeld.
Nietzsche Het gesprek komt op Nietzsche. Iemand vraagt zich af of hij schizofreen was. Wel is bekend, merkt Van Ryssen op, dat hij paarden kuste. Of Lars Von Trier in De Morgen: "Natuurlijk had Hitler ook een menselijke kant! Dat maakt het allemaal erger. Als je beweert dat er niets goeds over Hitler te zeggen valt, mis je het punt. Wat écht angstaanjagend is, is dat hij wellicht ook een liefhebbend kantje had."
politici Misschien wel de politicus van het moment, zegt iemand: Pascal Smet.
Rode Duivels (quote) 'Als ge naast uw schoenen loopt, kunt ge niet voetballen he.'
schilderkunst Fatalité de la peinture contemporaine: la photographie. Al die sukkeleirs die foto's naschilderen. Vlak, plat, het picturaal perspectief nul komma nul. Op enkele uitzonderingen na (Tuymans? Borremans?) is 't in de schilderkunst een globaal disaster. Bevrijd ons van die onzinnige bezigheid. Dus komt voortaan niet meer in croxhapox aan bod. Uitgesloten. Lijfstraf. Verbannen naar Siberië. En los daarvan: 80% van wat aan actuele kunst geproduceerd wordt, is volstrekt overbodig. Waarop Bart reageert (brede lach): als ik nu naar foto's begin te schilderen, win ik dan die reis naar Siberië?
schoenen
De gele schoenen van Stijn.
Stevens, Wallace >zon
tranen Chaim Soutine, der grosse Baum, 1942. (Le grand Arbre) Öl auf Leinwand, 99 x 75cm. Museu de Arte de Sao Paulo. Film, zegt Stef. Muziek, zegt Lise. Stefaan ook met boeken en opera. Keuzemogelijkheid: met boeken en opera of bij boeken en met opera en dan in de eerste plaats Wagner. Wat het gesprek op Nietzsche brengt. De geheelonthouding.
uiterste Het andere uiterste: iedereen kunstenaar. >schilderkunst
Vandenberg, Philippe De meest erotische schilder. In het werk van Vandenberg is verf erotiek. Je schildert erotisch of je blijft van verf af. Reden waarom ik het vroege werk van Tuymans eigenlijk best interessant vind, 't is eroties, 't heeft verfkracht, 't is sensueel. In de schilderkunst gaat het om die kracht. Dat die kracht een meer inhoudelijke betekenis hebben moet, is onzin.
vergadering Afspraak in crox om 8 uur 's avonds: eerst Thomas Bogaert, dan Nicolas Leus, dan Dirk Zoete, wat later Stijn Van Dorpe en tenslotte ook Bart Lodewijks en Daniëlle van Zuijlen. Zennestraat 17 rue Zenne, tweede episode. Leus heeft een plannetje, Stijn wacht af, Bart komt met een voorstel, Daniëlle vindt het allemaal wat kort op de bal, Dirk overweegt een broodkast, Thomas twijfelt.
Wat Nicolas zelden deed: iets vanuit het atelier naar een tentoonstellingsruimte brengen. Stadium waar Bart niet eens aan denken moet. Dirk hanteert het klassieke concept, Stijn kocht gele schoenen. De barman dist een anekdote op. Bart gaf een fooi aan een flik nadat hij twee keer op rij voor een of andere futiliteit beboet werd. Gebeurde in Amsterdam. De flik kon er niet mee lachen. Het werk van Stijn heeft altijd met de context van een tentoonstelling te maken. Daniëlle ziet zichzelf als bindmiddel. Luik zou het Athene van het noorden zijn en Jacques Dutronc heeft een villa op Corsica. Het gesprek komt op Lars Von Trier, Charlotte Gainsbourg, Gainsbourg lui-même, Gainsbourg, zegt Bogaert, die elke avond met een ander ging. Ad fundum: Catherine Deneuve, 4 september 1981.
Zennestraat 17 Het openingsweekend van episode 2 valt samen met Bruxelles Bravo, het eerste weekend van oktober. In Brussel pakt croxhapox uit met twee projecten: op de derde verdieping een diptiek van Mil Ceulemans en Oana Cosug, op het eerste een experimentele mix met Dirk Zoete, Bart Lodewijks, Stijn Van Dorpe, Thomas Bogaert, Nicolas Leus en Daniëlle van Zuijlen. >afspraak >vergadering
zon De zon staat hoog boven het plein. Het Sea Kot gaat dicht. Iemand haalt z'n gitaar boven. Het gesprek komt op Oudt Holland en Charvin. Charvin heeft een bepaalde kleur rood die je, zegt Mil, alleen bij Charvin vindt. Oana heeft het over het werk van Stéphane Bailleux en ik herinner me een gedicht van Wallace Stevens, THE MAN WITH THE BLUE GUITAR
V
Do not speak to us of the greatness of poetry,
Of the torches wisping in the underground,
Of the structure of vaults upon a point of light.
There are no shadows in our sun,
Day is desire and night is sleep.
There are no shadows anywhere.
The earth, for us, is flat and bare.
There are no shadows. Poetry
Exceeding music must take the place
Of empty heaven and its hymns,
Ourselves in poetry must take their place,
Even in the chattering of your guitar.
Wallace Stevens, Collected Poems; Faber and Faber, p.167
zaterdag 19 september 2009
vrijdag 18 september
avond Sten, Anthony en twee concerten: Kites on Coast en The Terrordactyls. Toffe sfeer.
Ander woord voor toffe sfeer a.u.b. De remix van HAP fungeert de hele avond door als backgroundspektakel. Keitof.
barman Een anekdote: the barman from Edinburgh.
Doo Rag The Terrordactyls wisten niet van het bestaan van het Texaanse Doo Rag af. Ook een duo. Traden ooit in Democrazy op toen Democrazy nog aan de Brugse Poort was.
estuarium (het: estuaria of estuariën) wijde trechtervormige riviermond waarin eb en vloed zich sterk doen gevoelen (Van Dale, volume 1, blz. 966)
iemand 'Als je van bepaalde dogma's vertrekt,' zegt iemand, aangenaam verrast door de Marrtens pils, 'kan je alles bewijzen wat je maar wil. Dat 1 + 1 gelijk is aan 3 en dat God bestaat. Poepsimpel.'
Zonder dogma's een mond vol tanden. Eigentijdse neanderthalersymboliek. Zegt iemand: 'Ik ben een spirituele terrorist.' 'Ha ha,' reageert de ander, 'daar sta ik volledig achter!'
Jacobs, Roel aan de lijn. Chinaproject, november eerstkomend. Toestand met subsidie-aanvraag.
Kites on Coast (Leuven). Pieter-Jan is zang, gitaar, keyboard en studeert cultureel managment. Niels is econoom, ging voor marketing. Hij doet zang, gitaar en drum. Maarten is zang, keyboard, geneeskunde. Pieter Jan is de trompet, hij studeert of studeerde Lemmens, speelt piano, in Kites on Coast is hij trompet en e-bass, doet ook keyboard, zingt. Set voor de pauze.
late voormiddag Tolofeentjes bij de vloot. Diepzeeduiken.
mailinglist Een mailinglist, daar beginnen we vandaag mee, specifiek voor de concertavonden.
Marc filmt, maakt foto's, waagt zich aan nog een Orval en vertelt desgewenst over Audresselles en St.Valérie-sur-Somme.
naakt > tijdens
Nancy met de bijlagen, 15 stuks, voor de belastingsbrief. Ontdekt Ann dat het om de belastingsbrief van de buren gaat.
pis We serveren pis en pils: Maes pis, Martens pils. Orval gaat lekker. Het gesprek komt op St.Feuillen, abdijbier met een zachtere smaak, volgens iemand, iemand die zich met aanstekelijk enthusiasme aan Martens pils waagt, zou brouwerij St.Feuillen een tijdje niet meer bestaan hebben.
St.Valérie-sur-Somme Côte Opale. Audresselles. Hier Hôtel de la Plage of Hôtel des Roches en fruits de mer chez Mimi. Een overnachting in Hôtel des Roches was vroeger 50 Franse francs. Recenter deden ze telkens Hôtel de la Plage. Een strand met rotsen, geen zand zoals in Wisant. Cap Gris Nez vlakbij. Aanrader, verneem ik, is de monding van de Slack, 'dat is zeer schoon, een klein riviertje een eindje onder Audresselles, strand met grote keien, estuarium.'
The Terrordactyls (usa) Set na de pauze. Na het concert of ze het Texaanse Doo Rag kennen. Kennen ze niet.
tijdens Tijdens het diepzeeduiken stuit ik op /stoot ik tegen/ een keitje - een mailtje - van John Gilbert.
Recent keyword activity. De naakten: Deborah Ortega, Véronique De Cock en een zekere Annelous Vrancken. Nog meer naakt: iemand zoekt info over een naakthotel in Spanje. In het gamma sex dit keer sex afspraakjes regio Nevele, de coïtus en sex met bejaarden boek. Aanverwant: heropspannen schildersdoek. Culinair: savooikoolstoemp, hoe je bloemkool stoven moet en cribbits kabeljauw zwemt in doosjes. Iemand heeft belangstelling voor Forelstraat 103, een ander vraagt zich af hoe je een kubus ontmantelen moet. Hangt van wat voor kubus af. Iemand spelt secunde als seconde. Een secunde (Van Dale, volume 3, blz 3157) = seconde (zie ald. = Van Dale, volume 3, blz 3156) 3 (muz) tweede trap in de diatonische toonladder, var. seconde. Voorbeeld: do>re, sol kruis>fa kruis. In de sector vrijetijd naast kubusontmantelen en gerontofilie dit keer ook filmverhuur, Chinese inkt, papier rillen & kartelen en Vlaamse cultuur (een bijsluiter: over de schadelijke gevolgen van Vlaamse cultuur).
In wijk Ypenburg heeft iemand een meerval gevangen. Naast de eerder vermelde dames is er ook zoekwerk door of naar Lisa Colpaert, Dawa uit Ijmuiden, Tom Lagast, Michiel Ceulers, Smeraldina Rima en Nel Aerts.
vroege namiddag Sleutels bijmaken. In 't Verdronken land een portie gemengd. Herfstzon. Ik stop de belastingsbrief in het zwarte tasje, rij naar het woonerf.
zit vrijdag Ann.
Ander woord voor toffe sfeer a.u.b. De remix van HAP fungeert de hele avond door als backgroundspektakel. Keitof.
barman Een anekdote: the barman from Edinburgh.
Doo Rag The Terrordactyls wisten niet van het bestaan van het Texaanse Doo Rag af. Ook een duo. Traden ooit in Democrazy op toen Democrazy nog aan de Brugse Poort was.
estuarium (het: estuaria of estuariën) wijde trechtervormige riviermond waarin eb en vloed zich sterk doen gevoelen (Van Dale, volume 1, blz. 966)
iemand 'Als je van bepaalde dogma's vertrekt,' zegt iemand, aangenaam verrast door de Marrtens pils, 'kan je alles bewijzen wat je maar wil. Dat 1 + 1 gelijk is aan 3 en dat God bestaat. Poepsimpel.'
Zonder dogma's een mond vol tanden. Eigentijdse neanderthalersymboliek. Zegt iemand: 'Ik ben een spirituele terrorist.' 'Ha ha,' reageert de ander, 'daar sta ik volledig achter!'
Jacobs, Roel aan de lijn. Chinaproject, november eerstkomend. Toestand met subsidie-aanvraag.
Kites on Coast (Leuven). Pieter-Jan is zang, gitaar, keyboard en studeert cultureel managment. Niels is econoom, ging voor marketing. Hij doet zang, gitaar en drum. Maarten is zang, keyboard, geneeskunde. Pieter Jan is de trompet, hij studeert of studeerde Lemmens, speelt piano, in Kites on Coast is hij trompet en e-bass, doet ook keyboard, zingt. Set voor de pauze.
late voormiddag Tolofeentjes bij de vloot. Diepzeeduiken.
mailinglist Een mailinglist, daar beginnen we vandaag mee, specifiek voor de concertavonden.
Marc filmt, maakt foto's, waagt zich aan nog een Orval en vertelt desgewenst over Audresselles en St.Valérie-sur-Somme.
naakt > tijdens
Nancy met de bijlagen, 15 stuks, voor de belastingsbrief. Ontdekt Ann dat het om de belastingsbrief van de buren gaat.
pis We serveren pis en pils: Maes pis, Martens pils. Orval gaat lekker. Het gesprek komt op St.Feuillen, abdijbier met een zachtere smaak, volgens iemand, iemand die zich met aanstekelijk enthusiasme aan Martens pils waagt, zou brouwerij St.Feuillen een tijdje niet meer bestaan hebben.
St.Valérie-sur-Somme Côte Opale. Audresselles. Hier Hôtel de la Plage of Hôtel des Roches en fruits de mer chez Mimi. Een overnachting in Hôtel des Roches was vroeger 50 Franse francs. Recenter deden ze telkens Hôtel de la Plage. Een strand met rotsen, geen zand zoals in Wisant. Cap Gris Nez vlakbij. Aanrader, verneem ik, is de monding van de Slack, 'dat is zeer schoon, een klein riviertje een eindje onder Audresselles, strand met grote keien, estuarium.'
The Terrordactyls (usa) Set na de pauze. Na het concert of ze het Texaanse Doo Rag kennen. Kennen ze niet.
tijdens Tijdens het diepzeeduiken stuit ik op /stoot ik tegen/ een keitje - een mailtje - van John Gilbert.
Recent keyword activity. De naakten: Deborah Ortega, Véronique De Cock en een zekere Annelous Vrancken. Nog meer naakt: iemand zoekt info over een naakthotel in Spanje. In het gamma sex dit keer sex afspraakjes regio Nevele, de coïtus en sex met bejaarden boek. Aanverwant: heropspannen schildersdoek. Culinair: savooikoolstoemp, hoe je bloemkool stoven moet en cribbits kabeljauw zwemt in doosjes. Iemand heeft belangstelling voor Forelstraat 103, een ander vraagt zich af hoe je een kubus ontmantelen moet. Hangt van wat voor kubus af. Iemand spelt secunde als seconde. Een secunde (Van Dale, volume 3, blz 3157) = seconde (zie ald. = Van Dale, volume 3, blz 3156) 3 (muz) tweede trap in de diatonische toonladder, var. seconde. Voorbeeld: do>re, sol kruis>fa kruis. In de sector vrijetijd naast kubusontmantelen en gerontofilie dit keer ook filmverhuur, Chinese inkt, papier rillen & kartelen en Vlaamse cultuur (een bijsluiter: over de schadelijke gevolgen van Vlaamse cultuur).
In wijk Ypenburg heeft iemand een meerval gevangen. Naast de eerder vermelde dames is er ook zoekwerk door of naar Lisa Colpaert, Dawa uit Ijmuiden, Tom Lagast, Michiel Ceulers, Smeraldina Rima en Nel Aerts.
vroege namiddag Sleutels bijmaken. In 't Verdronken land een portie gemengd. Herfstzon. Ik stop de belastingsbrief in het zwarte tasje, rij naar het woonerf.
zit vrijdag Ann.
vrijdag 18 september 2009
witold gombrowicz
'Het valt niet moeilijk grappig te doen rond dit thema. De grappen dringen zich vanzelf op. Want sinds lang verstaan we de kunst met scherts af te doen wat ons het vuur al te na aan de schenen legt. Zal eens het genie geboren worden dat de realistische futiliteiten van het leven onder ogen zal zien zonder in onbeholpen gegiechel uit te barsten? Wiens grootheid zal eindelijk het nietige recht doen? Hé, jij mijn toon, jij toon van het luchtige feuilleton!' Witold Gombrowicz, Ferdydurke; Polak & Van Gennep 1981, blz. 75.
Wiens toon het nietige? Dat deed me aan Snijders denken, aan Perec, aan Voskuil. In Ferdydurke ging ik op zoek naar een fragment over vorm. Bladzijde 69 herinnerde ik me. Ik had het fragment al een keer gebruikt, toen Michaël me vroeg om een tekstcitaat aan te brengen voor een of andere publicatie. Bladzijde 69 is fout. ---Victorie! schreeuwde Pyzo.
Mjentus zag er ontredderd uit. Hij zocht steun bij de muur, hij rochelde, smakte, schuimbekte, pakte zijn vinger en trok eraan, trok er aan om hem uit te rukken, met wortel en al uit te rukken en weg te gooien, om dit wat hem met Syfon verbond te vernietigen en zijn onafhankelijkheid terug te winnen!
't Is niet het fragment dat ik zocht. Ferdydurke staat er bol van, dit boek is zwanger van genialiteit. Gombrowicz kan ik moeilijk op een andere manier inschatten, zelfs al zou je er Pessoa bijsleuren, zijn anarchistische bankier, roem, vergankelijkheid: pissen tegen een boomstam vlakbij het Prado waar honderdduizenden mensen staan aan te schuiven om De Spinsters van Velazquez te zien, Goya, of de krachtige puurheid van Greco.
Andere bladzijde. Bladzijde 63... Roekeloos is het, grasduinen in Gombrowicz, om de haverklap stuit je op het fosfor van zijn ondoorgrondelijke genie.
Bladzijde 63.
---O lieve moeder Maria! Wat is dat voor ontwikkeling, als 't niet ontwikkelt? Wat is dat voor perfektionering, als 't niet perfektioneert? Wat is dat voor vorming, als 't niet vormt? God, o God - God, o God!
De leraar: Wat, Galkiewicz? Us perfektioneert niet? U zegt dat deze uitgang niet perfektioneert? Dat deze uitgang van het passivum futurum van de derde konjugatie niet verrijkt? Hoezo dan niet, Galkiewicz?
Galkiewicz: Dit staartje verrijkt mij niet! Dit staartje perfektioneert mij niet! Helemaal niet! O lieve God! O mamma!
De leraar: Hoezo verrijkt het niet? Galkiewicz, als ik zeg dat het verrijkt, dan verrijkt het! Ik zeg toch dat het verrijkt!
Weer niet het fragment dat ik zocht. Ik geef het op. Tussen bladzijden 76 en 77 is de lijm van Ferdydurke het boek, de lijm van het bindwerk, 't is geen genaaide maar een gelijmde uitgave, los komen te zitten. Ik stuit op het fragment. Elke zin is van die aard - bij Gombrowicz is dat net zo'n natuurlijk verschijnsel als boeren of scheten laten - dat je er zonder knip- en plakwerk een citaat van maken kan. En, vraag ik u verder (om nog een teug uit de kelk van het deeltje te nemen), brengt naar uw mening een werk dat volgens alle regels gekonstrueerd is het geheel of slechts een deel tot uitdrukking? Ach, wat! Berust dan niet elke vorm op eliminatie, is konstruktie geen verarming, kan een bepaalde uiting iets anders dan slechts een deel van de werkelijkheid weergeven? De rest is zwijgen. Scheppen wij uiteindelijk de vorm, of schept de vorm ons?
't Komt in de buurt maar 't is niet het fragment dat ik zocht. Inhoud is voor zwakzinnigen. Dat bedoel ik.
Bladzijde 79 bijvoorbeeld: Het is werkelijk afschuwelijk om te zien hoeveel vergeefse moeite u doet, hoe u niettemin weer met nieuw werk aan komt dragen en het met alle geweld probeert op te dringen, hoe u elkaar troost met armzalige tweederangssuksessen, elkaar wederzijds gelukwenst, literaire avonden organiseert en zo voor uzelf en anderen steeds weer op nieuwe wijze uw onvermogen maskeert. En u hebt niet eens de troost dat wat u schrijft en fabriceert voor uzelf van enige betekenis is. Want dit alles, herhaal ik, is louter naäperij, is van de meesters nagekeken, is niets anders dan de voorbarige illusie dat u al wat voorstelt.
Nog zo'n fragment. Het houdt niet op. En wij? Jullie. De actuele kunst die jullie fabriceren, heb je een idee wat het betekent? Rij ermee naar het containerpark en dump de rotzooi.
Wiens toon het nietige? Dat deed me aan Snijders denken, aan Perec, aan Voskuil. In Ferdydurke ging ik op zoek naar een fragment over vorm. Bladzijde 69 herinnerde ik me. Ik had het fragment al een keer gebruikt, toen Michaël me vroeg om een tekstcitaat aan te brengen voor een of andere publicatie. Bladzijde 69 is fout. ---Victorie! schreeuwde Pyzo.
Mjentus zag er ontredderd uit. Hij zocht steun bij de muur, hij rochelde, smakte, schuimbekte, pakte zijn vinger en trok eraan, trok er aan om hem uit te rukken, met wortel en al uit te rukken en weg te gooien, om dit wat hem met Syfon verbond te vernietigen en zijn onafhankelijkheid terug te winnen!
't Is niet het fragment dat ik zocht. Ferdydurke staat er bol van, dit boek is zwanger van genialiteit. Gombrowicz kan ik moeilijk op een andere manier inschatten, zelfs al zou je er Pessoa bijsleuren, zijn anarchistische bankier, roem, vergankelijkheid: pissen tegen een boomstam vlakbij het Prado waar honderdduizenden mensen staan aan te schuiven om De Spinsters van Velazquez te zien, Goya, of de krachtige puurheid van Greco.
Andere bladzijde. Bladzijde 63... Roekeloos is het, grasduinen in Gombrowicz, om de haverklap stuit je op het fosfor van zijn ondoorgrondelijke genie.
Bladzijde 63.
---O lieve moeder Maria! Wat is dat voor ontwikkeling, als 't niet ontwikkelt? Wat is dat voor perfektionering, als 't niet perfektioneert? Wat is dat voor vorming, als 't niet vormt? God, o God - God, o God!
De leraar: Wat, Galkiewicz? Us perfektioneert niet? U zegt dat deze uitgang niet perfektioneert? Dat deze uitgang van het passivum futurum van de derde konjugatie niet verrijkt? Hoezo dan niet, Galkiewicz?
Galkiewicz: Dit staartje verrijkt mij niet! Dit staartje perfektioneert mij niet! Helemaal niet! O lieve God! O mamma!
De leraar: Hoezo verrijkt het niet? Galkiewicz, als ik zeg dat het verrijkt, dan verrijkt het! Ik zeg toch dat het verrijkt!
Weer niet het fragment dat ik zocht. Ik geef het op. Tussen bladzijden 76 en 77 is de lijm van Ferdydurke het boek, de lijm van het bindwerk, 't is geen genaaide maar een gelijmde uitgave, los komen te zitten. Ik stuit op het fragment. Elke zin is van die aard - bij Gombrowicz is dat net zo'n natuurlijk verschijnsel als boeren of scheten laten - dat je er zonder knip- en plakwerk een citaat van maken kan. En, vraag ik u verder (om nog een teug uit de kelk van het deeltje te nemen), brengt naar uw mening een werk dat volgens alle regels gekonstrueerd is het geheel of slechts een deel tot uitdrukking? Ach, wat! Berust dan niet elke vorm op eliminatie, is konstruktie geen verarming, kan een bepaalde uiting iets anders dan slechts een deel van de werkelijkheid weergeven? De rest is zwijgen. Scheppen wij uiteindelijk de vorm, of schept de vorm ons?
't Komt in de buurt maar 't is niet het fragment dat ik zocht. Inhoud is voor zwakzinnigen. Dat bedoel ik.
Bladzijde 79 bijvoorbeeld: Het is werkelijk afschuwelijk om te zien hoeveel vergeefse moeite u doet, hoe u niettemin weer met nieuw werk aan komt dragen en het met alle geweld probeert op te dringen, hoe u elkaar troost met armzalige tweederangssuksessen, elkaar wederzijds gelukwenst, literaire avonden organiseert en zo voor uzelf en anderen steeds weer op nieuwe wijze uw onvermogen maskeert. En u hebt niet eens de troost dat wat u schrijft en fabriceert voor uzelf van enige betekenis is. Want dit alles, herhaal ik, is louter naäperij, is van de meesters nagekeken, is niets anders dan de voorbarige illusie dat u al wat voorstelt.
Nog zo'n fragment. Het houdt niet op. En wij? Jullie. De actuele kunst die jullie fabriceren, heb je een idee wat het betekent? Rij ermee naar het containerpark en dump de rotzooi.
donderdag 17 september
Halfelf. De zon staat schuin op het muurtje. De merel, een gewiekste vogel, inspecteert het muurtje.
Daniëlle had gezegd dat ze de auto zou nemen. Bart is in Oudenaarde, staat op een hoogtewerker, 26 meter boven de begane grond. Michel om halfdrie, had hij gezegd.
Halftwee. Afspraak met Dirk Zoete. Ik parkeer de auto op het woonerf, laad wat spullen in. Hierna gaat het richting Brussel, eerst Dave Douglas, dan Daniël Lanois en de altijd vrolijke berkjes, zelfs nu het lommerrijke loof er bedenkelijk begint uit te zien.
Zoete's meest recente werk: slijktekeningen. In Brussel Sainteclettes, dan Rue d'Ypres en via 't Papenvest naar rue Zenne 17a. Hier deur dicht. 't Is Michel die de sleutels heeft. Iemand laat ons binnen, we nemen een kijkje. Omstreeks halfdrie Michel met de sleutels van voordeur en crox-locatie. Daniëlle belt me, ze bevindt zich ergens aan het kanaal, zit hopeloos te knoeien met een stadsplan van het Brusselse Gewest, heeft geen idee hoe ze de Zennestraat traceren moet. Hoek Walvis, probeer ik, daar richting centrum, eerste straat rechtsaf, da's 't Papenvest als ik het goed heb, daar rechts volgen, kort stukje verplichte rijrichting, meedraaien en hop, je belandt vanzelf in de Zennestraat.
Rond een uur of drie springt Oana binnen. Dirk en Daniëlle, die Lieve bij heeft, inspecteren de ruimtes op het eerste. In de kamers voorin hangt werk van Michel aan de muur, achterin zijn nog sporen van het korte project van Marie-Laure. We nemen een kijkje op de derde verdieping, hier kunnen Mil en Oana aan de slag.
Halfvijf. Een terrasje vlakbij Rue Blaes in de Marollen, mooiste buurt van België. De verstedelijking van België op z'n mooist. De zon staat hoog boven het Vossenplein. Op het terras van Marseille, een kroeg aan het plein, is muziek. We zitten vlakbij een fontein, druppels sproeien over het tafelblad. Later gaan we op het atelier langs. Een van de hoeken van het plein verdwijnt, verneem ik, en hiermee het oudste café van Brussel. De politici zitten mee in de business die hierover beslist, voor hen maakt 't geen zak uit dat het om het oudste café van Brussel gaat. Politici, wat een zich in bochten kronkelende schande.
We dineren in Fin de Siècle. Leuke plek. Onglet en Gigot d'Agneau, bier, wijn. Later het terras van Le Soleil aan de Korenmarkt. Op de gevel aan de overkant staat het woord Le Fouineur. We vragen ons af wat het betekent, weten niet wat het betekent. De ramen hebben ze dicht gemetseld, lacht ze, omdat ze dan geen belasting te betalen hadden. Er zou een belasting op ramen geweest zijn.
Het gesprek komt op Corot. Velasquez, Manet, Borremans, Goya, Tuymans, Cézanne, Vermeer, Soutine, niemand kan aan Corot tippen. Wat de actuele schilderkunst zo vlak maakt, is het gebruik van fotografisch beeldmateriaal, wat er meteen ook voor zorgt dat Corot - die zich nooit tot die perfide kunstgreep liet verleiden - tot op de dag van vandaag op het gebied van schilderkunst de meest volwaardige grootmeester van het moderne is, directer en vollediger dan alle anderen, hij die de moderniteit een definitieve en niet te evenaren vorm gaf. Vorm, daar gaat het om, al het overige is zever. En effet, c'est Corot, concludeert Oana, qui présente le début de la modernité, pas Cézanne. Début, éclat absolu.
Soutine is een geval apart. Victoire tragique, troublante, choquante.
petit table rouge
un paquet de Vogue (dunne en langwerpige, Roemeense sigaretten) en de mededeling: Fumatul poate sà ucidà
de fles Rosé Maximilian I
Lolita van Nabokov anglais en de eerste zin: light of my life, fire of my loins, my sin, my soul, een eerste zin die ze prachtig vindt, zegt ze, ze grasduint in het boek
La force de l'âge.
21 was ze, Simone de Beauvoir, toen ze dit boek schreef. Op het rode tafeltje de schrijfmachine die Oana maar heel af en toe gebruikt, un brother couleur orange. Et Sophie Calle sous la table.
On a parlé, dit elle, sur la mort de Philippe, sur les vacances, sur ton histoire et la marché aux puces. On a parlé, dit elle, on a parlé beaucoup sur l'amour et sur la pluie. Il disait: 'Toi, tu bronzes facilement.' Oui, dit elle, je bronze facilement. On a parlé, dit elle, de la peinture. Et que toutes les femmes sont belles. Oui, mais en vérité on préférait de penser le contraire.
Daniëlle had gezegd dat ze de auto zou nemen. Bart is in Oudenaarde, staat op een hoogtewerker, 26 meter boven de begane grond. Michel om halfdrie, had hij gezegd.
Halftwee. Afspraak met Dirk Zoete. Ik parkeer de auto op het woonerf, laad wat spullen in. Hierna gaat het richting Brussel, eerst Dave Douglas, dan Daniël Lanois en de altijd vrolijke berkjes, zelfs nu het lommerrijke loof er bedenkelijk begint uit te zien.
Zoete's meest recente werk: slijktekeningen. In Brussel Sainteclettes, dan Rue d'Ypres en via 't Papenvest naar rue Zenne 17a. Hier deur dicht. 't Is Michel die de sleutels heeft. Iemand laat ons binnen, we nemen een kijkje. Omstreeks halfdrie Michel met de sleutels van voordeur en crox-locatie. Daniëlle belt me, ze bevindt zich ergens aan het kanaal, zit hopeloos te knoeien met een stadsplan van het Brusselse Gewest, heeft geen idee hoe ze de Zennestraat traceren moet. Hoek Walvis, probeer ik, daar richting centrum, eerste straat rechtsaf, da's 't Papenvest als ik het goed heb, daar rechts volgen, kort stukje verplichte rijrichting, meedraaien en hop, je belandt vanzelf in de Zennestraat.
Rond een uur of drie springt Oana binnen. Dirk en Daniëlle, die Lieve bij heeft, inspecteren de ruimtes op het eerste. In de kamers voorin hangt werk van Michel aan de muur, achterin zijn nog sporen van het korte project van Marie-Laure. We nemen een kijkje op de derde verdieping, hier kunnen Mil en Oana aan de slag.
Halfvijf. Een terrasje vlakbij Rue Blaes in de Marollen, mooiste buurt van België. De verstedelijking van België op z'n mooist. De zon staat hoog boven het Vossenplein. Op het terras van Marseille, een kroeg aan het plein, is muziek. We zitten vlakbij een fontein, druppels sproeien over het tafelblad. Later gaan we op het atelier langs. Een van de hoeken van het plein verdwijnt, verneem ik, en hiermee het oudste café van Brussel. De politici zitten mee in de business die hierover beslist, voor hen maakt 't geen zak uit dat het om het oudste café van Brussel gaat. Politici, wat een zich in bochten kronkelende schande.
We dineren in Fin de Siècle. Leuke plek. Onglet en Gigot d'Agneau, bier, wijn. Later het terras van Le Soleil aan de Korenmarkt. Op de gevel aan de overkant staat het woord Le Fouineur. We vragen ons af wat het betekent, weten niet wat het betekent. De ramen hebben ze dicht gemetseld, lacht ze, omdat ze dan geen belasting te betalen hadden. Er zou een belasting op ramen geweest zijn.
Het gesprek komt op Corot. Velasquez, Manet, Borremans, Goya, Tuymans, Cézanne, Vermeer, Soutine, niemand kan aan Corot tippen. Wat de actuele schilderkunst zo vlak maakt, is het gebruik van fotografisch beeldmateriaal, wat er meteen ook voor zorgt dat Corot - die zich nooit tot die perfide kunstgreep liet verleiden - tot op de dag van vandaag op het gebied van schilderkunst de meest volwaardige grootmeester van het moderne is, directer en vollediger dan alle anderen, hij die de moderniteit een definitieve en niet te evenaren vorm gaf. Vorm, daar gaat het om, al het overige is zever. En effet, c'est Corot, concludeert Oana, qui présente le début de la modernité, pas Cézanne. Début, éclat absolu.
Soutine is een geval apart. Victoire tragique, troublante, choquante.
petit table rouge
un paquet de Vogue (dunne en langwerpige, Roemeense sigaretten) en de mededeling: Fumatul poate sà ucidà
de fles Rosé Maximilian I
Lolita van Nabokov anglais en de eerste zin: light of my life, fire of my loins, my sin, my soul, een eerste zin die ze prachtig vindt, zegt ze, ze grasduint in het boek
La force de l'âge.
21 was ze, Simone de Beauvoir, toen ze dit boek schreef. Op het rode tafeltje de schrijfmachine die Oana maar heel af en toe gebruikt, un brother couleur orange. Et Sophie Calle sous la table.
On a parlé, dit elle, sur la mort de Philippe, sur les vacances, sur ton histoire et la marché aux puces. On a parlé, dit elle, on a parlé beaucoup sur l'amour et sur la pluie. Il disait: 'Toi, tu bronzes facilement.' Oui, dit elle, je bronze facilement. On a parlé, dit elle, de la peinture. Et que toutes les femmes sont belles. Oui, mais en vérité on préférait de penser le contraire.
poème tout petit
de pas mal de gens
des bijoux peut-être
une petite souffrance
oubli du sentiment
aujourd'hui le dix-sept
et ta naissance
des bijoux peut-être
une petite souffrance
oubli du sentiment
aujourd'hui le dix-sept
et ta naissance
woensdag 16 september 2009
woensdag 16 september
7515, dat is het aantal. 7515.
Wat ongelezen bleef, bleef ongelezen. Hoeveel ongelezen bleef, weet ik niet.
Het grote overschot en het grote gelijk, een ongeluk.
Bijna het totaal van wat niet te becijferen is, had ze toch al verwijderd.
Neem vandaag.
Vandaag Joop. Tijdens het najaar gaat hij iets in Boymans doen, zegt hij. Joop steekt boven nogal wat dingen uit.
Bert wil weten of hij moet reserveren voor Gowan Ring. Nee, Bert, reserveren hoeft niet.
Er is een lawine aan mailtjes van organisaties die in actuele kunst grossieren. Actuele kunst. Het woord, de redenering, wat er achter zit.
Nee, Bert, reserveren hoeft niet. Rob en Luc lanceren de fladderende duifjes. Er is een mailtje van een zekere Isabelle W en uit een ander bericht leid ik af dat Lazara in Zuid-Amerika zit.
Mijnheer Van den Eynde woont in Arnhem, Renato in Secondroom. Tussendoor levert de boekenbank het isbn van crox-boek 13. Paniek: Herta is weg bij de boekenbank.
Vakplicht, diepzeeduiken. In de diepzee een stuurloze werveling van mailtjes, annonces, bekendmakingen, gereedschap, een hagelstorm aan informatie. Het idee dat je op alles een antwoord weet.
Wat ongelezen bleef, bleef ongelezen. Hoeveel ongelezen bleef, weet ik niet.
Het grote overschot en het grote gelijk, een ongeluk.
Bijna het totaal van wat niet te becijferen is, had ze toch al verwijderd.
Neem vandaag.
Vandaag Joop. Tijdens het najaar gaat hij iets in Boymans doen, zegt hij. Joop steekt boven nogal wat dingen uit.
Bert wil weten of hij moet reserveren voor Gowan Ring. Nee, Bert, reserveren hoeft niet.
Er is een lawine aan mailtjes van organisaties die in actuele kunst grossieren. Actuele kunst. Het woord, de redenering, wat er achter zit.
Nee, Bert, reserveren hoeft niet. Rob en Luc lanceren de fladderende duifjes. Er is een mailtje van een zekere Isabelle W en uit een ander bericht leid ik af dat Lazara in Zuid-Amerika zit.
Mijnheer Van den Eynde woont in Arnhem, Renato in Secondroom. Tussendoor levert de boekenbank het isbn van crox-boek 13. Paniek: Herta is weg bij de boekenbank.
Vakplicht, diepzeeduiken. In de diepzee een stuurloze werveling van mailtjes, annonces, bekendmakingen, gereedschap, een hagelstorm aan informatie. Het idee dat je op alles een antwoord weet.
maandag 14 september 2009
maandag 14 september
'Ik zou zeggen, laat het je smaken, meneer,' zegt het sympathieke meisje, 'mijn collega's nemen over! - en tot de volgende keer,' zegt ze. Haar collega's nemen over. Eerst een brunette. De brunette serveert de dagsoep, onder andere. Vandaag is 't kippensoep. Dan een jonge ober die blijkbaar pas in dienst genomen werd en een waslijst aanwijzingen en correcties voorgeschoteld krijgt. De dagschotel is stoemp met braadworst. De groene aardappelpuree heeft een zurige smaak, misschien is 't geen aardappelpuree maar zuurkool op smaak gebracht met diksap van aardappelschillen, en de braadworst had net zo goed een in de magnetron opgewarmde dildo kunnen zijn. Ik eet traag, besluit niet te laten merken hoe weerzinwekkend het braaksel is, hoewel ik er van uitga dat het sympathieke meisje en haar sympathieke collega's dat net zo goed weten en zich zorgen maken over de lijdzaamheid waarmee ik voor het bord blijf zitten terwijl ik alles, werkelijk tot en met de laatste hap, naar binnen werk en intussen bepaalde onderdelen van het spijsverteringsstelsel ook al tot actie overgingen, zich over de brij buigen, uitzoeken of het verteerbaar is.
'k Had Nancy aan de lijn, het hoofd en eigenlijk ook de benen van de boekhoudkundige dienst. Romazigeuners belagen het terras, graaien allerlei kleinigheden mee, zelfs de menukaart hoewel het joch zich uiteindelijk bezint en het ding achteloos op tafel gooit. Een ogenblik later waait de kaart van tafel af. Een kudde bejaarde dames jakkert over het voetpad. Cinquante Sept hing aan de telefoon, altijd leuk om haar stem te horen, met het minder leuke nieuws dat we een openstaande factuur hebben. Aan een tafel ter linkerzijde zit een grijsaard met ringbaard, snorloze beharing die van het vleespuin een prehistorische barbarie maakt. Wind. Er is wind. Hoog waait een donsveertje boven het kruispunt waar van tijd tot een tijd een tram langskomt en de mededeling 'Ga voor je toekomst bij Colruyt!' Dat uitroepteken. Bovendien kun je niet voor een verleden bij Colruyt gaan, tenzij als diepvrieskip. Maar goed, waar was ik. Die ringbaard. Het ding bederft m'n eetlust. Er rest een eind braadworst - de schotel hoort nog afgewerkt te worden, besef ik - en over de consistentie en werkelijke identiteit van de bruine drab die als een sloot om de stoemp baaiert, wil ik het niet hebben, met die ringbaard vlakbij is 't intussen niet langer een onoverkomelijk probleem om ook dat naar binnen te werken. Forenzen en fietsers zorgen voor de nodige afwisseling. Auto's, twee exemplaren van lijn 1, een bus, iPodoortjes, zwangere reistassen en boven de spoorlijn, waardoor ook het uitspansel dichtbij lijkt, een grijze wolkenbrij. Aan de buitenzijde van het terras gaan de stoelen op slot. Hierdoor, misschien omdat het bord verplaatst werd, krijg ik een mededeling in het vizier, dat ze elke vrijdag & zaterdagavond scampi's hebben en nog wel à volonté. Once in a lifetime van Talking Heads schalt door de speakers. Een drankorgel baggert over het voetpad en aan de overzijde van het plein met spaarzame stapjes een dame, spaarzaam en met de wankele teerheid van het ongemak, alsof ze in haar broek heeft gekakt.
'k Had Nancy aan de lijn, het hoofd en eigenlijk ook de benen van de boekhoudkundige dienst. Romazigeuners belagen het terras, graaien allerlei kleinigheden mee, zelfs de menukaart hoewel het joch zich uiteindelijk bezint en het ding achteloos op tafel gooit. Een ogenblik later waait de kaart van tafel af. Een kudde bejaarde dames jakkert over het voetpad. Cinquante Sept hing aan de telefoon, altijd leuk om haar stem te horen, met het minder leuke nieuws dat we een openstaande factuur hebben. Aan een tafel ter linkerzijde zit een grijsaard met ringbaard, snorloze beharing die van het vleespuin een prehistorische barbarie maakt. Wind. Er is wind. Hoog waait een donsveertje boven het kruispunt waar van tijd tot een tijd een tram langskomt en de mededeling 'Ga voor je toekomst bij Colruyt!' Dat uitroepteken. Bovendien kun je niet voor een verleden bij Colruyt gaan, tenzij als diepvrieskip. Maar goed, waar was ik. Die ringbaard. Het ding bederft m'n eetlust. Er rest een eind braadworst - de schotel hoort nog afgewerkt te worden, besef ik - en over de consistentie en werkelijke identiteit van de bruine drab die als een sloot om de stoemp baaiert, wil ik het niet hebben, met die ringbaard vlakbij is 't intussen niet langer een onoverkomelijk probleem om ook dat naar binnen te werken. Forenzen en fietsers zorgen voor de nodige afwisseling. Auto's, twee exemplaren van lijn 1, een bus, iPodoortjes, zwangere reistassen en boven de spoorlijn, waardoor ook het uitspansel dichtbij lijkt, een grijze wolkenbrij. Aan de buitenzijde van het terras gaan de stoelen op slot. Hierdoor, misschien omdat het bord verplaatst werd, krijg ik een mededeling in het vizier, dat ze elke vrijdag & zaterdagavond scampi's hebben en nog wel à volonté. Once in a lifetime van Talking Heads schalt door de speakers. Een drankorgel baggert over het voetpad en aan de overzijde van het plein met spaarzame stapjes een dame, spaarzaam en met de wankele teerheid van het ongemak, alsof ze in haar broek heeft gekakt.
zondag 13 september 2009
weekendalfabet (3)
cd-hoesjes Een ladenkast tjokvol muziek. Aan de voorzijde kleven reproducties van cd-hoesjes: Wes Montgomery, Serge Chaloff, Jay Jay Johnson, Colossus van Sonny Rollins, The 6 String Quartets van Bela Bartok en Our Man In Paris van Dexter Gordon. Het gesprek komt op The Big Gundown van John Zorn. Dat is, verneem ik, een zeer goeie plaat.
Couturier >in voorbereiding
de bezoekersaantallen Pover. O de Gand en Open Monumentendag zitten er voor iets tussen, vermoed ik. Tijdens de avondspits doen de bezoekersaantallen het iets beter.
definitie Een gebied zonder definitie. Overal is kleur.
Caeruleum blauw, Oudt Hollands geel licht en Oudt Hollands helder violet, te definiëren als peperduur: 109 euro alles samen. Bij Oudt Holland vermelden ze de samenstelling van het pigment. Het violet is een menging van ultramarijn, quinocridone en dihydroxyanthaquinone, het Hollands geel een met natuurlijke oker op smaak gebrachte mix van zink en titanium oxide en het caeruleum - met code F39 de duurste van het trio - een oxide van cobalt en tin.
drankorgel De hoofdredacteur introduceert W. C. Fields, het drankorgel.
Fran Fran belt me. Of ze morgen (gisteren morgen, vandaag vandaag en morgen al meteen weer gisteren) de grote zaal kunnen gebruiken voor een korte repetitie. Wat ik daar op antwoord? Juul belt me. Dat ze overmorgen. De hoofdredacteur belt me. Later iemand die een witte ruimte zoekt. Met witte ruimte bedoelt ze ook de vloer hoort wit te zijn.
Freya De film van Freya wordt positief onthaald. Zou ik dit anders kunnen zeggen? Iets positief onthalen hoort in dubieuze televisieprogramma's thuis. Daar onthalen ze positief dat dit of dat wereldwonder aan de coke zit, dat Leterme, Dedecker en Faouil een mening hebben, dat De Tandt ontmaskerd werd, waarna ze op de gebruikelijke manier allerlei andere ontmaskeringen door de vingers zien, en dat Usain Bolt een buitenaardse prestatie neergezet zou hebben.
De film van Freya is een klein meesterwerk.
Here Is What Is en Acadie van Daniël Lanois.
het redactielokaal Midden het redactielokaal staat tegenwoordig een Chesterton en vlakbij het raam een kleine houten toren met zorgvuldig geklasseerde kleurpotloden. Het gele en het roze zijn quasi intact. Ergens in het redactielokaal, de preciese locatie zie ik niet voor me, ligt een poster van UIT HET GEHEUGEN DE LA MEMOIRE FROM MEMORY, over weten en vergeten, een project van het Guislain Museum, een exemplaar van De Witte Raaf met als kop kunstenaar zijn is ook een kunst en Ethica van Spinoza.
High Noon
in voorbereiding Crox-boek NR. 13: FIGURES van Michel Couturier. De release is voor begin oktober. Het boek telt 160pp en heeft hetzelfde formaat als NR. 2.
Ook voor binnenkort: OVER VORM van Hans Theys, een vervolg op Flower Power (wordt meer dan waarschijnlijk crox-boek NR. 14) en boeken van Julian Moran en Hans Beckers.
John Zorn Van The Big Gundown is een nieuwe versie uit. Ook een aanrader, verneem ik, is Zorn live in Jeruzalem.
Joko, de grijze papegaai, zou tegenwoordig in Mallorca verblijven.
kleur Buiten het lijntje kleuren. Dat is wat kindertekeningen zo bijzonder maakt: ze kleuren buiten het lijntje. De lijn die ze voor zich hebben is niet honderd procent duidelijk gedefinieerd, aan beide zijden van de lijn kan territorium ingekleurd worden.
kwijt Lieselot is een map kwijt. Zou het kunnen dat? Dat kunnen zou. Dat de map zich bijvoorbeeld hier bevindt. Hier. Waar is hier? De map bevindt zich niet - ik herhaal niet - in het kantoortje. Nog meer kwijt trouwens: Freya is een roze kom kwijt en drie, vier flessen Château du Hap staan zonder etiket.
mecanorma Een legkast. Hebbeding. Geen idee wat er tegenwoordig in de laden zit. Aan de voorzijde hebben de lades (niet alle lades) een opschrift wat aangeeft wat er vroeger in zat: POINTS 100-10-100-80-50-10-50-80 (dat is de bovenste lade), REPROCO, POINTS (voor als je een slecht rapport had), letter press, SPECIAL, LETTER PRESS A en LIGNES. Wou je buiten het lijntje kleuren dan had je eerst lijntjes nodig en die kon je dus krijgen bij de puntenverkoper.
Piranesi Dat ik dat gemist heb.
zaterdag Ann op zaterdag.
Couturier >in voorbereiding
de bezoekersaantallen Pover. O de Gand en Open Monumentendag zitten er voor iets tussen, vermoed ik. Tijdens de avondspits doen de bezoekersaantallen het iets beter.
definitie Een gebied zonder definitie. Overal is kleur.
Caeruleum blauw, Oudt Hollands geel licht en Oudt Hollands helder violet, te definiëren als peperduur: 109 euro alles samen. Bij Oudt Holland vermelden ze de samenstelling van het pigment. Het violet is een menging van ultramarijn, quinocridone en dihydroxyanthaquinone, het Hollands geel een met natuurlijke oker op smaak gebrachte mix van zink en titanium oxide en het caeruleum - met code F39 de duurste van het trio - een oxide van cobalt en tin.
drankorgel De hoofdredacteur introduceert W. C. Fields, het drankorgel.
Fran Fran belt me. Of ze morgen (gisteren morgen, vandaag vandaag en morgen al meteen weer gisteren) de grote zaal kunnen gebruiken voor een korte repetitie. Wat ik daar op antwoord? Juul belt me. Dat ze overmorgen. De hoofdredacteur belt me. Later iemand die een witte ruimte zoekt. Met witte ruimte bedoelt ze ook de vloer hoort wit te zijn.
Freya De film van Freya wordt positief onthaald. Zou ik dit anders kunnen zeggen? Iets positief onthalen hoort in dubieuze televisieprogramma's thuis. Daar onthalen ze positief dat dit of dat wereldwonder aan de coke zit, dat Leterme, Dedecker en Faouil een mening hebben, dat De Tandt ontmaskerd werd, waarna ze op de gebruikelijke manier allerlei andere ontmaskeringen door de vingers zien, en dat Usain Bolt een buitenaardse prestatie neergezet zou hebben.
De film van Freya is een klein meesterwerk.
Here Is What Is en Acadie van Daniël Lanois.
het redactielokaal Midden het redactielokaal staat tegenwoordig een Chesterton en vlakbij het raam een kleine houten toren met zorgvuldig geklasseerde kleurpotloden. Het gele en het roze zijn quasi intact. Ergens in het redactielokaal, de preciese locatie zie ik niet voor me, ligt een poster van UIT HET GEHEUGEN DE LA MEMOIRE FROM MEMORY, over weten en vergeten, een project van het Guislain Museum, een exemplaar van De Witte Raaf met als kop kunstenaar zijn is ook een kunst en Ethica van Spinoza.
High Noon
in voorbereiding Crox-boek NR. 13: FIGURES van Michel Couturier. De release is voor begin oktober. Het boek telt 160pp en heeft hetzelfde formaat als NR. 2.
Ook voor binnenkort: OVER VORM van Hans Theys, een vervolg op Flower Power (wordt meer dan waarschijnlijk crox-boek NR. 14) en boeken van Julian Moran en Hans Beckers.
John Zorn Van The Big Gundown is een nieuwe versie uit. Ook een aanrader, verneem ik, is Zorn live in Jeruzalem.
Joko, de grijze papegaai, zou tegenwoordig in Mallorca verblijven.
kleur Buiten het lijntje kleuren. Dat is wat kindertekeningen zo bijzonder maakt: ze kleuren buiten het lijntje. De lijn die ze voor zich hebben is niet honderd procent duidelijk gedefinieerd, aan beide zijden van de lijn kan territorium ingekleurd worden.
kwijt Lieselot is een map kwijt. Zou het kunnen dat? Dat kunnen zou. Dat de map zich bijvoorbeeld hier bevindt. Hier. Waar is hier? De map bevindt zich niet - ik herhaal niet - in het kantoortje. Nog meer kwijt trouwens: Freya is een roze kom kwijt en drie, vier flessen Château du Hap staan zonder etiket.
mecanorma Een legkast. Hebbeding. Geen idee wat er tegenwoordig in de laden zit. Aan de voorzijde hebben de lades (niet alle lades) een opschrift wat aangeeft wat er vroeger in zat: POINTS 100-10-100-80-50-10-50-80 (dat is de bovenste lade), REPROCO, POINTS (voor als je een slecht rapport had), letter press, SPECIAL, LETTER PRESS A en LIGNES. Wou je buiten het lijntje kleuren dan had je eerst lijntjes nodig en die kon je dus krijgen bij de puntenverkoper.
Piranesi Dat ik dat gemist heb.
zaterdag Ann op zaterdag.
vrijdag 11 september 2009
donderdag 10 september 2009
donderdag 10 september
Een donderdag, proefondervindelijk. Frips is suppoost van de dag en heeft een opening op Broadway, project waar naar verluidt ook Yoko Ono bij betrokken is. Titel kwijt. Winderig, dan zon. Nescio in zijn natuurdagboek: winderig, dan zon, dan opnieuw winderig, dan een buitje, dan streepje zee, wat regendruppels, Atlantische wolkenvelden, dan toch weer zon. Juul en het stappenplan want zondag lukte het niet. Dirk Zoete springt binnen. Eerst fris en buiïg, dan zon en warmer. Een druiventros, Gewurztraminerdruiven, voorzorgsmaatregel anders zijn de smalsnavelige lijsters er mee weg. Goh, en wie we op het terras van 't Damberd hadden: Jos. Terug uit Boston, glundert, vraagt zich af wat hij in godsnaam hier in Gent loopt te doen. Frank komt er bij zitten wat het gesprek op een naamgenoot brengt en wat onzorgvuldige en grotendeels verkruimelde herinneringen uit opa's koekendoos. Dat ze eind jaren tachtig in de gelagzaal van De Vooruit twee biljarttafels hadden, bijvoorbeeld, en dat hij een bijzonder recept had om het het spel voor hemzelf interessant te houden: alles dooreen knallen. Zonder die gimmick ging 't gauw vervelen.
dinsdag 8 september
Dus jij neemt het paardje?
Ik open met c4. Ze schoppen je de deur uit en je begint pas. De tegenpartij, jaren geleden heeft hij wat op openingen gestudeerd en Siciliaans bekoorde om een of andere reden, meent dat c4 een beruchte opening is. Voordeel wit. Meer weet hij niet. Aan het eind van de partij staat de eerste zet nog altijd op het bord: c4. De witte pion werd niet aangevallen, werd niet genomen, bleef als een klip in de branding.
Zouden ze er iets aan hebben, de fruitvliegjes, aan die verdrinkingsdood in een Morellino di Scansano?
Ik noem dat mijn bv's, zegt de tegenpartij: mijn bekende vissen. De goudvissen. In het vijvertje bij hem thuis hebben ze gejongd.
Night on earth. Een lange stilte. Het zwijgen. Zwart denkt na over de eerstvolgende zet. J'adoube. Hij raakt een pion aan, 12 Le3 - a5, geeft met j'adoube aan dat hij de pion aanraakt maar geen zet van plan is. Je bent wel verplicht om het te zeggen want aanraken is zetten, maar dit valt er buiten: ik raak het aan, het staat wat slordig, j'adoube.
Nul twee. De tegenpartij is de betere schaker, denk ik, hij doorgrondt het spel, ik speel het op een intuïtieve manier. Een van de dingen waar we niet uitkomen is hoeveel zetten hij vooruit ziet. Zeven? Twaalf? Zelf blijf ik steken rond een zet of vijf. Toch win ik beide partijen. De eerste halverwege na een blunder van de tegenpartij. Tijdens het post mortem komen we er op uit dat ik na die blunder van de tegenpartij geen fouten maak: ik maak de tegenpartij af in tien zetten. De tweede partij wordt op identieke manier beslecht.
Over Christine D'haen: jij koopt haar boeken en dan gaat ze dood.
Repulsion, Catherine Deneuve. Zelig van en met Woody Allen.
Weston. We luisteren naar From 52nd Street to Africa.
Zet 17. Wit blundert en de 18de zet van zwart kon beter, het verlies van de loper had vermeden kunnen worden.
Het zwarte paardje beslist over de partij.
Ik open met c4. Ze schoppen je de deur uit en je begint pas. De tegenpartij, jaren geleden heeft hij wat op openingen gestudeerd en Siciliaans bekoorde om een of andere reden, meent dat c4 een beruchte opening is. Voordeel wit. Meer weet hij niet. Aan het eind van de partij staat de eerste zet nog altijd op het bord: c4. De witte pion werd niet aangevallen, werd niet genomen, bleef als een klip in de branding.
Zouden ze er iets aan hebben, de fruitvliegjes, aan die verdrinkingsdood in een Morellino di Scansano?
Ik noem dat mijn bv's, zegt de tegenpartij: mijn bekende vissen. De goudvissen. In het vijvertje bij hem thuis hebben ze gejongd.
Night on earth. Een lange stilte. Het zwijgen. Zwart denkt na over de eerstvolgende zet. J'adoube. Hij raakt een pion aan, 12 Le3 - a5, geeft met j'adoube aan dat hij de pion aanraakt maar geen zet van plan is. Je bent wel verplicht om het te zeggen want aanraken is zetten, maar dit valt er buiten: ik raak het aan, het staat wat slordig, j'adoube.
Nul twee. De tegenpartij is de betere schaker, denk ik, hij doorgrondt het spel, ik speel het op een intuïtieve manier. Een van de dingen waar we niet uitkomen is hoeveel zetten hij vooruit ziet. Zeven? Twaalf? Zelf blijf ik steken rond een zet of vijf. Toch win ik beide partijen. De eerste halverwege na een blunder van de tegenpartij. Tijdens het post mortem komen we er op uit dat ik na die blunder van de tegenpartij geen fouten maak: ik maak de tegenpartij af in tien zetten. De tweede partij wordt op identieke manier beslecht.
Over Christine D'haen: jij koopt haar boeken en dan gaat ze dood.
Repulsion, Catherine Deneuve. Zelig van en met Woody Allen.
Weston. We luisteren naar From 52nd Street to Africa.
Zet 17. Wit blundert en de 18de zet van zwart kon beter, het verlies van de loper had vermeden kunnen worden.
Het zwarte paardje beslist over de partij.
maandag 7 september 2009
maandag 7 september
Onder de brug door en dan Ledeberg. Rechts meedraaien, honderd meter, dan rechtsaf, een wegje, asfalt, aan het eind een breed terrein, bierkratten, een verweerde en donkere gevel, witheet zonlicht, bomen, een rivier. Aan de rivier komt een naam toe, de bomen staan bekend. De doorgang onder het huis, een binnenplaats vol auto's, er kan er niet eentje bij. De poort is dicht. Kwart na. Soldaat kameraad is er niet. Ik wacht vijf minuten, maak een ommetje. Dan richting Merelbeke, over de brug, tot aan het rondpunt. Het rondpunt ligt open. Ik parkeer de auto, wandel naar het dorpsplein. Een jongedame legt uit hoe ik in Moortsele geraken kan. De rit naar Moortsele gaat over Bottelare, smalle wegjes, er is een fietsroute. In Moortsele vraag ik aan iemand of ik in Moortsele ben. Ik ben in Moortsele. De Kloosterstraat is aan het dorpsplein. Ik parkeer op het dorpsplein. Later dezelfde weg terug. Dit keer centrum Ledeberg. De derde locatie is vlakbij de kerk in de Van Lokerenstraat en de volgende afspraak zit op een trein richting Gent.
zondag 6 september 2009
weekendalfabet (2)
Aaron en Valerie Aaron schildert, Valerie doctoreert in de filosofie: een kritische studie over het huidige wetenschappelijk onderzoek naar geluk. Empirisch aftasten van geluk.
Proefondervindelijk betasten van geluk, zeg ik, dan moet je Snijders lezen. Snijders is zwarte gordel.
Andrea Op zondag twee vroege bezoekers, 'k had ze opgemerkt toen ze aan de Dampoort over het zebrapad stapten. De Amerikaanse Andrea is op rondreis in Europa, de ander is iemand uit Bangladesh - 'Karamanlis ou quelque chose comme ça: Karawo? Karawasch? Karacouvé? Enfin bref, Karatruc.' - en woont in Gent.
uit Quel petit vélo à guidon chromé au fond de la cour? van Georges Perec - Ed. Denoël 1966, page 13: C'était un mec, il s'appelait Karamanlis, ou quelque chose comme ça
Carole Woont sinds vorige week in Sint-Gilles. Christophe is bezig in het huis dat ze kochten, pleistert de muren van het atelier. Voorlopig hokken ze in een appartement.
Daniël Lanois Hij staat op 1 naast Waits, Harvey en Beefheart. Merlyn en Lucia hebben gereserveerd voor het optreden in AB op 13 september eerstkomend.
dupont In crox is 't een klassieker. Eén openingsavond volstaat om door de voorraad heen te zitten.
een dreigement 'Hans, ik ga joen blog laten platleggen door Russische piraten,' keelt Joeri Van Dattum. Hierover zit hij gedurende enige tijd na te denken, over dit dreigement.
'Ik wil het scherper stellen...!' Hij herformuleert het dreigement, geen Russische piraten gaan de blog platleggen, want die kwamen vast te zitten in Zanzibar, dus nee, blaft hij, vergeet die Russische piraten, wat hij bedoelt is
'Er staat,' zegt iemand. Ze wijst richting poort. Staat er een olifant voor de poort? Ik ga kijken. Er staat geen olifant voor de poort.
'Hackers!' toetert Dittum. Dat bedoelt hij, hackers. 't Hoeven niet eens Russische hackers te zijn.
Hackers, godverdomme. Zo'n hacker zit van 's ochtends tot 's avonds voor een blauwig beeldscherm, de wereld herleid tot beerput, cultuurcoprofagie, borrelhapjes op smaak gebracht met stront.
'De stockruimte, vorig jaar, dat was een beerput,' zeg ik.
'Dat zal ik op mijn blog smijten,' sneert Joeri.
een schilderij Op de vraag of hij er al mee naar het containerpark gereden is, antwoordt Van Ryssen het volgende: 'Ik ben nog altijd aan het zoeken waar ik het ga hangen. 't Staat nu op een ereplaats.'
fataal Tweeëneenhalve bladzijde instructies om vijf monitoren, vijf dvd's en een geluidsinstallatie aan de praat te krijgen. Bovenaan bladzijde twee gaat het fout: op de monitoren komt geen beeld wat alle volgende stappen overbodig maakt. Ook met de computersimulatie van HAP gaat het fout.
fontein De barman legt uit hoe het met het bier zit. 't Is laat op de avond, Jens en Jasmiena hebben zich voorgenomen om naar Brussel te treinen, Jelle smeet zich in de drank en Van Dittum triomfeert.
geluk >Aaron Valerie
Jasmiena Hoe heet je, vraag ik aan een jongedame die aan de bar plaatsnam. Jasmiena, zegt ze. Ze is met Jens. Jasmiena met de mooie ogen. Glundert Jens misschien wel vanwege het totaalgeluk van die mooie ogen. Later missen ze de trein, dat wil zeggen ze stappen wat vroeger op want wonen in Brussel en missen de trein en belanden dus weer aan de crox-bar waar het late uur en een compleet uit de hand gelopen demonstratie van de barman intussen voor een licht ontspoorde vorm van ambiance heeft gezorgd.
Joeri 'Ik ben wel een beleefde jongen, normaal. En mijn naam is Joeri he, in uwen blog,' zegt Wim.
Kant 'Met Kant?' Ik zei met Kamp is het eenzelfde verhaal. 'Ik dacht dat je Kant zei,' zegt de gesprekspartner. Nee ik zei met Kamp, zeg ik. Allemaal aanwezig trouwens, ook Odette, die tegen de buik van Sarah aanhangt.
Odette Twee maanden oud.
over zekerheid Ze zou zeker komen, had ze gezegd.
remix De blokfluitspeler is in Amsterdam en de fietsers die een boomstronk stelen zijn Letten. Ook de Volkswagen is Letland, de skiër is ergens in Frankrijk en de scene in de tram Japan. Die scene met de flikken: Belgisch. Uit Amerika twee meisjes die over een trap stuiteren. Japan de zakenman. Een globaal fenomeen, globos, overal is dronkenschap. De Duitser die met z'n broek aan een prikkeldraadversperring vast komt te zitten, de Rus die met een boom vecht, Hasselhof die een hamburger eet en twee jochies uit Brittum, sportieve kledij, foute humor. Die met dat groene hoedje, dat zijn Grieken.
science fiction Roman van jaren zeventig of jaren tachtig (zoek het werkwoord). Stelt de verhouding tussen man en vrouw in vraag en het verhaal, hier gepresenteerd als notendop, speelt zich af in 1940. Naam auteur vergeten. Het is Van Ryssen die het te berde brengt, dat en dit, Van Ryssen, de man met het panache van wijlen Cicero, de veelweter, de allesprater, het borrelhapje voor en na elke gedachte, Van Ryssen, de barman-filosoof en nog wat andere dingen (over de score van zijn recettes gaan we het niet hebben), hij is het die, laten we het zeggen zoals het is, die met alles omarmend enthusiasme over deze volslagen onbekende kutroman begint te lullen, er in niet minder dan een handomdraai een meesterwerk van maakt en ons, wij, van de aarde weggeblazen, perplexe sukkels, in tot het einder reikende onwetendheid ter plaatse laat en dit zal blijven doen met natte vinger, roeren in die walmende beerput van onwetendheid waarin elke voetstap galmt ver tot in onbetreden eindigheid.
sex Een Pool die twee Chilenen neukt. Gerontofilie: kicken op sex met bejaarden. Tillofilie: kicken op sex met een praatjesmaker, een van de vele varianten van coprofagie. Tillofielen raken de blaadjes die Tillo redigeert met de mond aan, vaak kussen ze de afbeeldingen, anderen vegen er hun gat mee af. Bij eenden komt homosexuele necrofilie voor.
spin Marc maakt des avonds een foto van de spin op Merlyn's schouder. Merlyn (lakoniek): 'Het leven is een spin.'
stront >dreigement /cultuurcoprofagie/ >tillofilie /vervlakking, cultuur herleid tot het gebruik van massa als medium, de ultieme bestemmingsdrang van toiletpapier/
thee De moeder van Joke drinkt groene thee. Zo is het, zo zijn ze. Prinsessen drinken kopjes thee. Soms drinken ze wel twintig kopjes thee.
Proefondervindelijk betasten van geluk, zeg ik, dan moet je Snijders lezen. Snijders is zwarte gordel.
Andrea Op zondag twee vroege bezoekers, 'k had ze opgemerkt toen ze aan de Dampoort over het zebrapad stapten. De Amerikaanse Andrea is op rondreis in Europa, de ander is iemand uit Bangladesh - 'Karamanlis ou quelque chose comme ça: Karawo? Karawasch? Karacouvé? Enfin bref, Karatruc.' - en woont in Gent.
uit Quel petit vélo à guidon chromé au fond de la cour? van Georges Perec - Ed. Denoël 1966, page 13: C'était un mec, il s'appelait Karamanlis, ou quelque chose comme ça
Carole Woont sinds vorige week in Sint-Gilles. Christophe is bezig in het huis dat ze kochten, pleistert de muren van het atelier. Voorlopig hokken ze in een appartement.
Daniël Lanois Hij staat op 1 naast Waits, Harvey en Beefheart. Merlyn en Lucia hebben gereserveerd voor het optreden in AB op 13 september eerstkomend.
dupont In crox is 't een klassieker. Eén openingsavond volstaat om door de voorraad heen te zitten.
een dreigement 'Hans, ik ga joen blog laten platleggen door Russische piraten,' keelt Joeri Van Dattum. Hierover zit hij gedurende enige tijd na te denken, over dit dreigement.
'Ik wil het scherper stellen...!' Hij herformuleert het dreigement, geen Russische piraten gaan de blog platleggen, want die kwamen vast te zitten in Zanzibar, dus nee, blaft hij, vergeet die Russische piraten, wat hij bedoelt is
'Er staat,' zegt iemand. Ze wijst richting poort. Staat er een olifant voor de poort? Ik ga kijken. Er staat geen olifant voor de poort.
'Hackers!' toetert Dittum. Dat bedoelt hij, hackers. 't Hoeven niet eens Russische hackers te zijn.
Hackers, godverdomme. Zo'n hacker zit van 's ochtends tot 's avonds voor een blauwig beeldscherm, de wereld herleid tot beerput, cultuurcoprofagie, borrelhapjes op smaak gebracht met stront.
'De stockruimte, vorig jaar, dat was een beerput,' zeg ik.
'Dat zal ik op mijn blog smijten,' sneert Joeri.
een schilderij Op de vraag of hij er al mee naar het containerpark gereden is, antwoordt Van Ryssen het volgende: 'Ik ben nog altijd aan het zoeken waar ik het ga hangen. 't Staat nu op een ereplaats.'
fataal Tweeëneenhalve bladzijde instructies om vijf monitoren, vijf dvd's en een geluidsinstallatie aan de praat te krijgen. Bovenaan bladzijde twee gaat het fout: op de monitoren komt geen beeld wat alle volgende stappen overbodig maakt. Ook met de computersimulatie van HAP gaat het fout.
fontein De barman legt uit hoe het met het bier zit. 't Is laat op de avond, Jens en Jasmiena hebben zich voorgenomen om naar Brussel te treinen, Jelle smeet zich in de drank en Van Dittum triomfeert.
geluk >Aaron Valerie
Jasmiena Hoe heet je, vraag ik aan een jongedame die aan de bar plaatsnam. Jasmiena, zegt ze. Ze is met Jens. Jasmiena met de mooie ogen. Glundert Jens misschien wel vanwege het totaalgeluk van die mooie ogen. Later missen ze de trein, dat wil zeggen ze stappen wat vroeger op want wonen in Brussel en missen de trein en belanden dus weer aan de crox-bar waar het late uur en een compleet uit de hand gelopen demonstratie van de barman intussen voor een licht ontspoorde vorm van ambiance heeft gezorgd.
Joeri 'Ik ben wel een beleefde jongen, normaal. En mijn naam is Joeri he, in uwen blog,' zegt Wim.
Kant 'Met Kant?' Ik zei met Kamp is het eenzelfde verhaal. 'Ik dacht dat je Kant zei,' zegt de gesprekspartner. Nee ik zei met Kamp, zeg ik. Allemaal aanwezig trouwens, ook Odette, die tegen de buik van Sarah aanhangt.
Odette Twee maanden oud.
over zekerheid Ze zou zeker komen, had ze gezegd.
remix De blokfluitspeler is in Amsterdam en de fietsers die een boomstronk stelen zijn Letten. Ook de Volkswagen is Letland, de skiër is ergens in Frankrijk en de scene in de tram Japan. Die scene met de flikken: Belgisch. Uit Amerika twee meisjes die over een trap stuiteren. Japan de zakenman. Een globaal fenomeen, globos, overal is dronkenschap. De Duitser die met z'n broek aan een prikkeldraadversperring vast komt te zitten, de Rus die met een boom vecht, Hasselhof die een hamburger eet en twee jochies uit Brittum, sportieve kledij, foute humor. Die met dat groene hoedje, dat zijn Grieken.
science fiction Roman van jaren zeventig of jaren tachtig (zoek het werkwoord). Stelt de verhouding tussen man en vrouw in vraag en het verhaal, hier gepresenteerd als notendop, speelt zich af in 1940. Naam auteur vergeten. Het is Van Ryssen die het te berde brengt, dat en dit, Van Ryssen, de man met het panache van wijlen Cicero, de veelweter, de allesprater, het borrelhapje voor en na elke gedachte, Van Ryssen, de barman-filosoof en nog wat andere dingen (over de score van zijn recettes gaan we het niet hebben), hij is het die, laten we het zeggen zoals het is, die met alles omarmend enthusiasme over deze volslagen onbekende kutroman begint te lullen, er in niet minder dan een handomdraai een meesterwerk van maakt en ons, wij, van de aarde weggeblazen, perplexe sukkels, in tot het einder reikende onwetendheid ter plaatse laat en dit zal blijven doen met natte vinger, roeren in die walmende beerput van onwetendheid waarin elke voetstap galmt ver tot in onbetreden eindigheid.
sex Een Pool die twee Chilenen neukt. Gerontofilie: kicken op sex met bejaarden. Tillofilie: kicken op sex met een praatjesmaker, een van de vele varianten van coprofagie. Tillofielen raken de blaadjes die Tillo redigeert met de mond aan, vaak kussen ze de afbeeldingen, anderen vegen er hun gat mee af. Bij eenden komt homosexuele necrofilie voor.
spin Marc maakt des avonds een foto van de spin op Merlyn's schouder. Merlyn (lakoniek): 'Het leven is een spin.'
stront >dreigement /cultuurcoprofagie/ >tillofilie /vervlakking, cultuur herleid tot het gebruik van massa als medium, de ultieme bestemmingsdrang van toiletpapier/
thee De moeder van Joke drinkt groene thee. Zo is het, zo zijn ze. Prinsessen drinken kopjes thee. Soms drinken ze wel twintig kopjes thee.
Abonneren op:
Posts (Atom)
